Tylko ci, którzy zgubili zwierzaka, wiedzą, co to znaczy chodzić rozpaczliwie go szukając, prosić od domu do domu, rozwieszać plakaty (lub w dzisiejszych czasach udostępniać swoje zdjęcie w sieciach społecznościowych)… dobrym rozwiązaniem tego problemu byłoby używać elektronicznego chipa, który umożliwia ich identyfikację i śledzenie.
Chip elektroniczny w Anglii i Urugwaju
Od początku tego roku Angielskie psy muszą mieć przy sobie elektroniczny chip, aby właściciele byli bardziej odpowiedzialni a na ulicach nie ma tak wielu psów porzuconych. W Wielkiej Brytanii każdego roku ginie lub jest porzucanych około 100 000 zwierząt futerkowych. Oznacza to wydatek ponad 50 mln funtów dla podatników, a także dla tych, którzy chcą pomóc jakiemuś podmiotowi.
W połowie przypadków właściciele nie są identyfikowani lub znajdowani, a psy trafiają do budy lub czekają na innych, bardziej odpowiedzialnych właścicieli (chociaż w smutniejszych przypadkach kończą na ulicy lub przejeżdżają przez pojazd).
Domniemanym rozwiązaniem tego problemu jest umieszczenie elektronicznego chipa wielkości ziarenka ryżu między łopatkami. Ta technologia pozwala wszystkim obywatelom, a także rządowi, wiedzieć, do kogo należy zagubione zwierzę.
Chociaż spora część angielskich psów ma już chip, od tego roku jest to środek obowiązkowy. Nie ma wyjątku dla właścicieli, którzy informują o zmianie adresu lub rodziny. Osoby, które nie zastosują się do tego, będą musiały zapłacić grzywnę w wysokości 500 funtów.
Przypadek Urugwaju jest nowszy. Kraj Ameryki Południowej uruchomił we współpracy z Ministerstwem ds. Zwierząt Gospodarskich projekt dotyczący stosowania tego samego systemu, co w przypadku bydła, ale z psami. Elektroniczny chip łączy każdego psa z jego właścicielem.
Celem, oprócz ułatwienia znalezienia futrzaka, jest skupienie się na programach kontroli urodzeń psów i adopcji. Każda osoba lub rodzina może mieć zwierzęta, które chce, ale musi być za nie odpowiedzialna. W przeciwnym razie zostanie to usankcjonowane.
Chip elektroniczny: co to jest? po co to jest?
Poza kampanią rządową możemy zdecydować się na umieszczenie chipa elektronicznego na naszym psie, aby zapobiec jego zgubieniu lub w przypadku ucieczki wiemy, gdzie go szukać. Urządzenie do identyfikacji zwierząt jest stosowane u koni lub krów i składa się z dwóch części: mikroczipa i zakrywającej go kapsułki, wszystkie wyprodukowane w sposób niepowodujący alergii.
Za proces implantacji odpowiedzialny jest lekarz weterynarii, który wprowadza kapsułkę przez specjalny iniektor, za szyję zwierzęcia. Każdy chip posiada unikalny kod numeryczny, dzięki czemu będzie jak dokument tożsamości psa. Pozostaje na zawsze w zwierzaku i nie zakłóca procesu rozwoju. Można go zakładać od drugiego miesiąca życia.
Właściciel musi dostarczyć lekarzowi szereg danych, takich jak adres i numer telefonu, które zostaną wczytane do systemu i będą używane tylko w przypadku zgubienia psa. Właściciel musi zgłosić wszelkie zmiany, w tym ruchy lub śmierć psa.
Wśród zastosowań lub zalet chipa elektronicznego u psów wyróżniamy:
- Pozwala nam to potwierdzić, że jesteśmy właścicielem zwierzęcia.
- Kiedy futrzak się zgubi, wiemy, gdzie jest.
- Unikaj porzucania, ponieważ prawo karze właścicieli nieodpowiedzialnych lub agresywnych.
- Pomaga zjednoczyć się z naszym zwierzakiem, jeśli ucieknie.
W przypadku zgubienia lub kradzieży psa należy natychmiast powiadomić lokalną policję, urząd miasta, straż cywilną lub sieć identyfikacji zwierząt towarzyszących.
W przeciwieństwie do „plakietki”, którą możemy założyć na obrożę naszego psa, chip elektroniczny jest bezpieczniejszy, ponieważ nie można go zgubić, nie można go usunąć (przynajmniej bez szkody dla zwierzęcia), a dane są bardziej wiarygodne. Możemy, jeśli chcemy używać obu systemów, aby zachować spokój. Plakietka, jeśli sąsiad ją znajdzie, a mikrochip, jeśli zostanie znaleziony przez ratusz.
