Zbiór międzynarodowych przepisów dotyczących praw zwierząt jest często nazywany prawodawstwem dotyczącym zwierząt. Nadal nie ma światowego konsensusu w sprawie ochrony dobrostanu zwierząt; Z tego powodu przepisy dotyczące zwierząt zwykle różnią się znacznie w zależności od kraju, regionu i czasu, który bierzemy pod uwagę.
Dlaczego nie powinniśmy mylić prawa zwierząt z prawami zwierząt?
Będąc stosunkowo niedawnym tematem, powszechne jest mylenie prawa dotyczącego zwierząt z prawami zwierząt. Ale musisz zrozumieć, że są to różne rzeczy; niekoniecznie, gdy mówimy o rozwoju międzynarodowego prawa dotyczącego zwierząt, mamy na myśli uznanie, że zwierzęta mają prawa.
Prawo zwierząt jest ustanowione jako dyscyplina w ramach prawa, która ma na celu: ustanawiać szczegółowe przepisy umożliwiające politykę publiczną w zakresie ochrony zwierząt, oprócz określenia konkretnych sankcji potępiających wykorzystywanie zwierząt, porzucanie i handel gatunkami jako poważne przestępstwa.
Wdrożenie tych standardów przekłada się w realnej średnio- i długoterminowej poprawie ochrony zwierząt, które są w stanie bezbronności.
Kontynuując zalety tego rozporządzenia, współpracuje w zakresie współistnienia obywateli i zdrowia publicznego, świadomości społeczeństwa na temat odpowiedzialnej własności i zmniejszenia przepełnienia ulic oraz zmniejszenia ryzyka zarażenia różnymi chorobami odzwierzęcymi.
Jednak modernizacja przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt nie wystarczy, aby przyznać zwierzętom status prawny, który posiada prawa wynikające z ich charakteru (ten, który jest przyznawany istotom ludzkim).
Międzynarodowe prawo dotyczące zwierząt: Powszechna Deklaracja Praw Zwierząt
W 1978 roku Międzynarodowa Liga Praw Zwierząt ogłasza pierwszą Powszechna Deklaracja Praw Zwierząt, który jest czytany przed UNESCO.
W preambule oświadczenie potwierdza, że: Brak zrozumienia praw zwierząt doprowadził do ataków ludzi przeciwko równowadze natury i życia zwierząt.
Po stwierdzeniu w swoim pierwszym artykule, że wszystkie zwierzęta mają równe prawo do istnienia, drugi artykuł deklaracji stanowi, że:
„B) Człowiek, jako gatunek zwierzęcy, nie może rościć sobie prawa do eksterminacji innych zwierząt lub wykorzystywania ich z naruszeniem swojego prawa. Masz obowiązek oddać swoją wiedzę w służbie zwierzętom.
c) Wszystkie zwierzęta mają prawo do uwagi, opieki i ochrony człowieka.”
Ogłoszenie tej Deklaracji było kluczem do podział na dwa nurty ruchu zwierząt w latach 70. i 80.. Bardziej tradycyjny nurt nadal koncentrowałby się na wzmocnieniu ochrony zwierząt przez państwo, podczas gdy bardziej „postępowy” zacząłby walczyć o uznanie praw zwierząt na poziomie prawnym.
Europejska konwencja o ochronie zwierząt towarzyszących
W 1987 roku opublikowano Europejską Konwencję o Ochronie Zwierząt Towarzyszących. Ta inicjatywa stanowiła bardzo ważny postęp w międzynarodowym prawie dotyczącym zwierząt. Ta ważna kompilacja zawiera między innymi zakaz okaleczeń estetycznych, takich jak obcinanie uszu i ogona u psów towarzyszących.
Umowa, która obowiązuje, reguluje również wykorzystywanie zwierząt w zajęciach rekreacyjnych, wśród których jest polowanie sportowe, które jest nadal dozwolone w Hiszpanii. Zgodnie z jej ustaleniami zwierzęta mogą być wykorzystywane wyłącznie do czynności, które nie wiążą się z żadnym rodzajem cierpienia, bólu, upokorzenia lub zagrożenia dla ich zdrowia.
Innym wkładem przepisów europejskich w rozwój prawa zwierząt jest ratyfikowanie odpowiedzialności rządów centralnych za promowanie skutecznej polityki publicznej, oprócz podjęcia konkretnych środków w celu promowanie adopcji i odpowiedzialnej kadencji, a także zapobieganie i kontrolowanie przepełnienia ulic.
Prawo zwierząt w Hiszpanii
W Hiszpanii nie ma prawa ramowego na poziomie krajowym mówić konkretnie o dzikiej przyrodzie i dobrostanie zwierząt towarzyszących. W każdej wspólnocie autonomicznej można znaleźć różne rozporządzenia, które zwalczają znęcanie się nad zwierzętami i mają na celu ochronę rodzimych gatunków.
Jednak niedawna ratyfikacja Europejskiej Konwencji o ochronie zwierząt towarzyszących wydaje się zapowiadać konieczność dostosowania obecnego ustawodawstwa hiszpańskiego do międzynarodowego prawa dotyczącego zwierząt. W tym celu posłużono się przykładem krajów europejskich, które są bardziej zaawansowane w tej kwestii.
Również na hiszpańskich uniwersytetach, prawo zwierząt jawi się jako nowatorska kwestia prawna, która budzi wiele kontrowersji i trochę nieufności. Na razie nie jest jeszcze nauczany we własnym podmiocie w żadnej z hiszpańskich szkół prawniczych.
