Wełnowce, zwane także pluskwami kulistymi, małymi świnkami, bolinczami lub robakami wilgotnymi, to rodzaj bezkręgowców rozpoznawalny po ich podzielonym na segmenty i opancerzonym wyglądzie. Jednakże, ponieważ są bardzo nieśmiałe i wymijające, wełnowce strzeże różnych ciekawostek dotyczących ich historii naturalnej.
Termin „koszenila” służy do identyfikacji kilku gatunków zgrupowanych w rzędzie Isopoda, podrząd Oniscidea. Ta grupa obejmuje lądowe skorupiaki równonogów, z których opisano około 3500 różnych organizmów. Czytaj dalej tę przestrzeń i odkryj kilka interesujących ciekawostek na temat koszenili.
Jak się mają wełnowce?
Ogólnie rzecz biorąc, wełnowce to małe bezkręgowce o długości od 0,2 do nieco ponad 2,5 centymetra. Przedstawiają egzoszkielet podzielony na segmenty, które są pokryte twardą płytą. Dzięki tym podziałom okazy mają pewną elastyczność, która pozwala im się poruszać i chronić.
Chociaż mogą przypominać dwunogi (takson krocionogów), różnią się tym, że wełnowce mają mniejsze ciało i maksymalnie jedną parę nóg na segment. Ponadto ubarwienie tych ostatnich jest ciemniejsze z kolorami szarymi, czarnymi, brązowymi lub pomarańczowymi, podczas gdy krocionogi mogą wykazywać bardziej efektowne kolory.
Mało znane fakty o wełnowcu
Kosenila to bezkręgowiec lądowy, który większość swojego życia spędza pod ziemią, dlatego istnieje wiele mało znanych ciekawostek na ich temat. Wśród najciekawszych są następujące.
1. Używają „skrzeli” do oddychania
Chociaż większość skorupiaków żyje w wodzie, wełnowce łamią tę zasadę i spędzają całe życie w środowisku lądowym. Mają jednak pewne podobne do skrzeli struktury zwane pseudotchawicami, które służą do oddychania. Chociaż nie potrzebują wody, aby uzyskać tlen, potrzebują dość wilgotnego środowiska.
W rzeczywistości uważa się, że tchawice rzekome to tak naprawdę skrzela zmodyfikowane przez presję ewolucyjną. Są one obecne w skorupiakach lądowych, ale ich złożoność różni się w zależności od zależności gatunku od wody. U organizmów, które nadal żyją w pobliżu zbiorników wodnych, kształt tych rzekomych tchawicy bardzo przypomina skrzela.
2. Uwalniają amoniak w postaci gazowej
Azot jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych związków w organizmach żywych, ponieważ jest częścią aminokwasów, białek i innych niezbędnych cząsteczek w metabolizmie.Jednak nadmiar tej cząsteczki jest zabójczy dla zwierząt. Dlatego pozbywają się tego związku poprzez mocz (mocznik) lub w postaci płynnej.
W przeciwieństwie do większości zwierząt wełnowce potrafią uwalniać azot do środowiska w postaci gazu (amoniaku). Oznacza to, że nie musi wytwarzać żadnych odpadów podobnych do „moczu”, co zmniejsza jego potrzeby fizjologiczne i zapobiega utracie wody.
3. Nie wszystkie wełnowce potrafią się zwijać
Jedną z najbardziej szczególnych i dobrze znanych ciekawostek koszenili jest jej zdolność zwijania się w kulkę (skręcenie). Jest to zwykle mechanizm obronny przed drapieżnikami, chociaż służy również zapobieganiu utracie wilgoci. Chociaż jest to bardzo przydatna strategia, istnieje kilka rodzajów wełnowców, które nie są w stanie złożyć swoich ciał.
Aby zrekompensować brak mechanizmu ochronnego, gatunki bez ewolucji uciekają się do zbrylania, aby zapobiec utracie wilgoci. Oznacza to, że kilka osobników stłoczy się jeden na drugim, co pomaga w utrzymaniu optymalnych warunków środowiskowych.
4. Żaden wełnowiec nie jest wymieniony z jakimkolwiek stopniem ryzyka
Ziemne równonogi mają to szczęście, że żaden z ich gatunków nie jest sklasyfikowany jako zagrożony. Nie jest to jednak do końca dobre, ponieważ sytuacja ta wynika z faktu, że nie ma wystarczających danych, aby poznać sytuację ekologiczną grupy.
5. Są niezbędne do recyklingu składników odżywczych
Chociaż wełnowce są dość małe, ten rodzaj bezkręgowców jest niezbędny w środowisku do recyklingu składników odżywczych. Większość gatunków tworzących grupę żywi się materią organiczną i szczątkami roślin w glebie. W rezultacie składniki odżywcze są rozkładane na tyle, aby rośliny mogły odżywiać się odpadami.
6. Bakteria może zainfekować męskie zarodki i przekształcić je w samice
Wolbachia jest bardzo licznym i osobliwym pasożytem wewnątrzkomórkowym w przyrodzie.Wykazano, że ten mikroorganizm ma zdolność wpływania na proces ciąży i rozmnażania gatunku, co może wpływać na stosunek płci. W przypadku wełnowców bakteria zachęca zarodki, które mają być płci męskiej, do przekształcenia się w samice (feminizacja).
7. Zrzuca swój egzoszkielet w częściach
Stawonogi muszą zrzucić swój egzoszkielet (ekdyzę), aby rosnąć i zwiększać swoje rozmiary. Oczywiście, ponieważ jest to proces, który czyni je bezbronnymi wobec drapieżników, osobniki zwykle zrzucają całą skórę w tym samym czasie. Jednak wełnowiec linieje na dwie części, najpierw zrzuca tylną część, a kilka dni później robi to samo z przednią częścią.
Jak widać koszenila to ciekawy organizm, który zachowuje różne ciekawostki dotyczące swojej biologii. Ponadto, pomimo tego, że jest małym stawonogiem, pełni ważną rolę w ekosystemie.Jest to wyraźny przykład, że w przyrodzie wszystkie gatunki są cenne niezależnie od ich wielkości, wyglądu czy pochodzenia.
