Padaczka to zaburzenie mózgu, które powoduje, że pies ma nagłe, niekontrolowane i nawracające napady fizyczne, z utratą przytomności lub bez. Czasami może się to zdarzyć z nieznanych, idiopatycznych lub genetycznych przyczyn.
Padaczka idiopatyczna charakteryzuje się zmianami strukturalnymi mózgu i częściej występuje u mężczyzn. Nieleczone ataki mogą być bardziej dotkliwe i częstsze. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tej chorobie.
Co to jest epilepsja?
Padaczka jest najczęstszym problemem neurologicznym u psów. Charakteryzuje się pojawieniem się nieprawidłowej aktywności elektrycznej w mózgu, która wywołuje niekontrolowane napady ruchowe znane jako napady padaczkowe lub konwulsje.
Jakie są objawy padaczki u psów?
Najbardziej oczywistym objawem padaczki u psa są napady padaczkowe. Kiedy to nastąpi, może wyglądać na oszołomionego, ukryć się lub zwrócić na siebie uwagę. W momencie napadu twój pies przewróci się na bok, zesztywnieje, obficie ślini się, oddaje mocz, kał i wydaje dźwięki. Napady te trwają zwykle od 30 do 90 sekund.
Napady zwykle występują w nocy lub wczesnym rankiem, gdy zwierzę odpoczywa lub śpi. Ogólnie rzecz biorąc, większość psów wraca do zdrowia, zanim zostaną zabrane do weterynarza na badanie.
Po wystąpieniu napadów, Twój pies będzie zdezorientowany i zdezorientowany. Może chodzić w kółko i wpadać na różne rzeczy. Może mieć dużo śliny na brodzie i może trochę krwawienia z ust, jeśli się ugryzie.
Możesz spróbować się ukryć, a będziesz miał zwiększone pragnienie i duży apetyt. Powrót do zdrowia po napadzie może być natychmiastowy lub trwać do 24 godzin.
Oznaki ataku epilepsji
Nieprawidłowa aktywność mózgu może powodować różne zachowania u psa. Zazwyczaj każdy atak można podzielić na trzy części:
- AURA: jest to pierwsza manifestacja napadu padaczkowego, trwa od minut do godzin i charakteryzuje się drastycznymi zmianami w zachowaniu takimi jak: nadmierne szczekanie, intensywne ślinienie się, wymioty czy szukanie uwagi.
- ICTUS: odnosi się do momentu ataku. Dlatego zwykle objawia się to mimowolnymi ruchami mięśni, które trwają od sekund do kilku godzin.
- POSTICTUS: jak sama nazwa wskazuje, jest to okres po ataku epilepsji. W tym okresie można było zaobserwować psa zdezorientowanego, z apetytem, pragnieniem lub ich brakiem.Ponieważ aktywność neurologiczna jest nieregularna, mogą występować różne objawy świadczące o nieprawidłowym zachowaniu zwierzęcia.
Częściowy napad
Istnieją napady padaczkowe, które niekoniecznie dotyczą całego mózgu, ale tylko określonego regionu. Oznacza to, że pies może wydawać się przytomny i zdrowy, ale przewodnictwo elektryczne neuronów wykazuje poważne uszkodzenia, które mogą powodować następujące przypadki:
- Ogniskowy atak motoryczny. Mogą powodować nietypowe ruchy jednej kończyny lub jednej strony ciała. Czasami trwają tylko kilka sekund. Mogą zacząć jako ogniskowe, a następnie stać się uogólnione.
- Autonomiczny atak ogniskowy. Zwykle powoduje zmiany w układzie pokarmowym i powoduje biegunkę, wymioty i bóle brzucha. Może również powodować problemy z połykaniem, nadmierne ślinienie się i powiększenie gruczołów ślinowych.Tego typu ataki są zazwyczaj dość rzadkie.
- Zmysłowy atak ogniskowy. Powodują zmiany w zachowaniu psa, którymi mogą być agresja, lizanie ziemi, nieustanne szczekanie, gonienie i gryzienie ogona czy bieganie w kółko.
Psy z padaczką mogą mieć napady w regularnych odstępach czasu od jednego do czterech tygodni. Dzieje się tak zwłaszcza u psów dużych ras.
Im młodszy pies, tym cięższe napady. Jednak gdy początek choroby objawi się przed 2 rokiem życia, leczenie farmakologiczne będzie bardziej skuteczne.
Co robić w przypadku ataku epilepsji?
Jeśli Twój pies ma napad padaczkowy, przede wszystkim postaraj się zachować spokój. Jeśli Twój pies znajduje się w pobliżu czegoś, co może mieć na niego wpływ, na przykład mebli lub schodów, delikatnie spróbuj odsunąć go od tego miejsca.
Trzymaj się z dala od pyska i głowy psa. Nie wkładaj niczego do ust swojego zwierzaka. Jeśli napad trwa dłużej niż kilka minut, pies jest narażony na podwyższenie temperatury. Włącz wentylator i polej jego łapy zimną wodą, delikatnie mów do psa i delikatnie go dotykaj. Zadzwoń do weterynarza, gdy napad minie.
Przyczyny padaczki u psów
Według badań opublikowanych w Veterinaria México większość przypadków padaczki u psów jest spowodowana stanem idiopatycznym. Innymi słowy, nie ma wyraźnej przyczyny odpowiedzialnej za wywoływanie napadów padaczkowych. Jednak w około 20% przypadków klinicznych można znaleźć czynniki sprawcze takie jak: uszkodzenie mózgu, uraz, wodogłowie, nowotwory czy uszkodzenia metaboliczne.
Padaczka może być również spowodowana problemami genetycznymi. W wielu rasach psów jest to znane. Istnieje wiele genów recesywnych w rasach takich jak berneński pies pasterski i labrador retriever.Cechy recesywne występują również u wyżeł węgierski krótkowłosy i wilczarz irlandzki, springer spaniel angielski i szpic fiński.
Cechy związane z padaczką genetyczną zwykle ujawniają się między 10 miesiącem a 3 rokiem życia. Z drugiej strony, rasy psów najbardziej podatne na padaczkę idiopatyczną to beagle, keeshond, belgijski tervuren, golden retriever, labrador retriever, vizsla i owczarek szetlandzki.
Diagnostyka i leczenie
Dwa najważniejsze czynniki w diagnostyce padaczki idiopatycznej to wiek zachorowania oraz typ napadów (rodzaj i częstość). W większości przypadków nie jest konieczne przeprowadzanie żadnych testów diagnostycznych, ponieważ obecność ataków jest zwykle więcej niż wystarczająca. Mimo to weterynarz musi przeanalizować sytuację, aby zastosować odpowiednie leczenie.
Zwykle część leczenia jest ambulatoryjna. Zaleca się, aby pies nie próbował pływać, aby uniknąć przypadkowego utonięcia. Większość psów na długoterminowych lekach przeciwpadaczkowych ma nadwagę. Dlatego bardzo ważne jest, aby dokładnie monitorować jego wagę i skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie planu diety.
Ważne jest kontrolowanie terapeutycznych poziomów leków we krwi. Na przykład psy leczone fenobarbitalem należy monitorować po rozpoczęciu leczenia przez drugi i czwarty tydzień. W tym celu zaleca się wykonywanie profilu chemicznego krwi co 6 lub 12 miesięcy.
Padaczce u psów nie można zapobiec. Dlatego jeśli Twoje zwierzę cierpi na tę chorobę, konieczne jest kontrolowanie jego napadów. Staraj się również unikać słonych pokarmów u dorosłych zwierząt domowych leczonych bromkiem potasu, ponieważ może to prowadzić do drgawek i niewydolności nerek.
Wreszcie, celem leczenia padaczki nie jest całkowite wyeliminowanie napadów, ale ich kontrolowanie w jak największym stopniu. Oczywiście jakość życia psa cierpiącego na tę chorobę nie jest taka sama jak u zdrowego okazu. Jednak przy pomocy swoich opiekunów i odpowiedniej opieki pies mógł długo cieszyć się wspaniałym życiem.
