Hiperlipidemia u kotów to zaburzenie, które rozwija się w kilku kocich chorobach, w których tłuszcz gromadzi się w krwioobiegu. Hiperlipidemia sama w sobie nie jest chorobą, ale efektem stylu życia lub czasami objawem klinicznym innych patologii lub chorób dziedzicznych.
Mimo, że u kotów nie występuje tak często, jak u psów czy u ludzi, schorzenie to może wystąpić u kotów cierpiących na cukrzycę, otyłość, zapalenie trzustki i inne częściej występujące u nich choroby. Co może powodować to zaburzenie, jak można je wykryć u kotów i jakie istnieją rozwiązania, omówimy poniżej.
Przyczyny hiperlipidemii u kotów
Krew to tkanka, w której możemy znaleźć wiele rodzajów komórek, a także inne cząsteczki. Tak więc normalne i zdrowe jest znajdowanie cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Po jedzeniu stężenie tych cząsteczek wzrasta, a następnie maleje.
To zjawisko fizjologiczne znane jako lipemia i jest powodem, dla którego kot powinien być na czczo przed badaniem krwi.
Wręcz przeciwnie, zdarzają się sytuacje, w których poziom tych cząsteczek lipidów nie spada i zaczyna gromadzić się w naczyniach krwionośnych, co może powodować różne problemy. Istnieją 4 różne rodzaje hiperlipidemii u kotów:
- Poposiłkowy: ten, który jest prowokowany po spożyciu posiłku. Jak powiedzieliśmy, jest to normalny proces.
- Wywołane lekami: niektóre leki - takie jak kortykosteroidy - mogą zwiększać poziom lipidów we krwi.
- Pierwotna hiperlipidemia: pojawia się, gdy kot ma w swoim genomie zmutowany gen, który powoduje gromadzenie się tłuszczu.
- Wtórna hiperlipidemia: występuje, gdy kot cierpi na inną chorobę, która powoduje gromadzenie się lipidów we krwi. Na przykład patologie takie jak otyłość, cukrzyca, choroby wątroby, choroby nerek, zespół Cushinga czy dieta wysokotłuszczowa.
Na początku tego zaburzenia koty nie wykazują żadnych objawów klinicznych. Do tego dochodzi fakt, że koty są ekspertami w ukrywaniu dyskomfortu. Dlatego z reguły bardzo ważne jest przeprowadzanie badania krwi co roku lub co 2 lata u zwierząt domowych, zwłaszcza starszych kotów.
Kliniczne objawy choroby
Kiedy hiperlipidemia staje się patologiczna i nie jest już związana z jakimś naturalnym zjawiskiem w organizmie, mogą zacząć pojawiać się objawy kliniczne, które korepetytor będzie w stanie wykryć.
W wielu przypadkach te oczywiste objawy są bezpośrednią konsekwencją choroby, która powoduje hiperlipidemię, a nie samej choroby. Na przykład u kota, u którego rozwinęła się hiperlipidemia w wyniku cukrzycy, widoczne będą kliniczne objawy cukrzycy.
Tak więc etiologia hiperlipidemii u kotów jest bardzo zróżnicowana i może obejmować zarówno objawy skórne, jak i schorzenia neurologiczne. Oto niektóre z nich:
- Wymioty.
- Biegunka.
- Zmniejszony apetyt lub anoreksja, co z kolei może prowadzić do zapalenia trzustki.
- Białe plamki na powierzchni oka, spowodowane gromadzeniem się tłuszczu w rogówce.
- Swędzenie skóry i łysienie.
- Konwulsje i zmiany w zachowaniu, będące konsekwencją nagromadzenia trójglicerydów, które docierają do mózgu.
- Polyuria i polidypsja. Terminy te odnoszą się do nieregularnych wzorców oddawania moczu.
Jak widać, objawy kliniczne hiperlipidemii u kotów mogą być łagodne, pośrednie lub ciężkie. Najpoważniejsze objawy mogą zakończyć życie zwierzęcia lub przynajmniej znacznie obniżyć jego dobrostan.
Zabieg
Gdy hiperlipidemia u kota zostanie stwierdzona na podstawie badania krwi, lekarz weterynarii musi znaleźć przyczynę gromadzenia się lipidów we krwi.
W przypadku nie wykrycia chorób, które mogły spowodować hiperlipidemię, u kociego pacjenta zostanie zdiagnozowana hiperlipidemia pierwotna lub dziedziczna. Jedynym sposobem leczenia tych przypadków są zmiany w diecie i zmniejszenie spożycia tłuszczów w pożywieniu.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli nowa dieta będzie przestrzegana prawidłowo, kot nie będzie potrzebował żadnych leków.
Jeśli weterynarz znajdzie przyczynę hiperlipidemii, kot zostanie zdiagnozowany pod kątem tej choroby, w której gromadzenie się tłuszczu będzie objawem klinicznym lub skutkiem ubocznym.
Leczenie będzie wówczas zależeć od pierwotnej patologii. Kiedy otyłość jest przyczyną hiperlipidemii, pierwszym leczeniem będzie prawdopodobnie dieta, chociaż można również przepisać pewne leki. W przypadku, gdy patologią przyczynową jest cukrzyca, istnieją już konkretne leki, które mogą zająć się nią w dłuższej perspektywie.
Podsumowując, należy zauważyć, że leczenie zawsze będzie powiązane z pierwotną patologią -jeśli taka istnieje-. I odwrotnie, zmiana diety prawie zawsze załatwi sprawę, o ile nie zostanie znaleziona przyczyna.
Zapobieganie hiperlipidemii u kotów
Zapobieganie pierwotnej hiperlipidemii u kotów jest prostsze niż się wydaje. Wystarczy unikać reprodukcji tych kotów, które na nią cierpią, ponieważ selekcja genetyczna przez hodowców wystarczy, aby zwalczyć chorobę w przyszłych pokoleniach.
Jeśli chodzi o hiperlipidemię wtórną, w większości przypadków choroby, które ją powodują, są ściśle związane z dietą i stylem życia zwierzęcia. Dlatego najlepszą profilaktyką jest zachowanie zdrowia zwierzaka.
W ten sposób zbilansowana dieta dla gatunku, z udziałem świeżej i surowej żywności - jak również codzienna rutyna ruchowa - będzie niezbędna dla dobrego zdrowia kota. Ponadto nie należy zapominać o corocznych wizytach u weterynarza jako profilaktyce tych i innych chorób.
