Choroba Alzheimera u delfinów została niedawno odkryta przez naukowców. Zwierzęta te od zawsze budziły fascynację w człowieku. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tym fascynującym gatunku.
Krótkie wprowadzenie o delfinach
Delfiny to ssaki waleni należące do rodziny Delphinidae. Podobnie są krewnymi morświnów i wielorybów, wszystkie należą do infrarzędu waleni.
Te zwierzęta żyją w morzach i są obecne we wszystkich oceanach świata. Można je również spotkać w wodach słodkich, w rejonach Azji i Ameryki Południowej.
Odnotowano, że delfiny mogą osiągnąć długość około 3,5 metra. Jednak zaobserwowano, że długość różni się w zależności od gatunku. Na przykład delfin białogłowy (Cephalorhynchus hectori) jest najmniejszy i ma 1,3 metra.
Poza tym są szybkimi pływakami osiągającymi ponad 30 km/h. Mimo to ich układ oddechowy składa się z płuc i muszą oddychać dwa do trzech razy na minutę.
Mogą wytrzymać do godziny pod wodą, chociaż zwykle spędzają mniej czasu. Wiadomo, że delfiny podejmują dobrowolny wysiłek oddychania, ponieważ nie mają oddychania automatycznego, czyli nie jest to odruch kontrolowany przez mózg.
Te walenie są bardzo inteligentnymi zwierzętami, z własnym, bardzo złożonym językiem komunikacji, który polega na wymianie ćwierkania i gwizdania.
Podobnie ten system nie tylko pozwala im się komunikować, ale także pomaga im echolokować zdobycz. Dźwięki, które wydają, przepływają przez wodę, zderzają się z obiektem i wracają do delfinów, ujawniając rozmiar, kształt i położenie obiektu.
Choroba Alzheimera u delfinów
Szukając pochodzenia delfinów, trzeba cofnąć się o około 95 milionów lat. Jego najstarszy przodek, Mesonix, był zwierzęciem lądowym, które chętnie zanurzało się w poszukiwaniu pożywienia.
Z biegiem czasu, jakieś 30 milionów lat później, to prymitywne zwierzę przystosowało się do życia w wodzie. Z tego powodu na poziomie genetycznym istnieje większy związek między delfinami a krowami lub świniami niż z innymi zwierzętami wodnymi.
Z tego powodu delfiny i ludzie mają wiele podobieństw chromosomalnych. Może to być jeden z powodów, dla których u tych zwierząt mogą rozwinąć się choroby, takie jak cukrzyca lub choroba Alzheimera.
Wcześniej wykazano, że mogą rozwinąć się u nich cukrzyca. Jednak badanie wspomina o możliwym związku między delfinami a chorobą Alzheimera.
Dochodzenie przeprowadzone przez zespół Simona Lovestone'a skupiło się na idei przetrwania delfinów. Zarówno oni, jak i ludzie przeżywają dłużej niż tylko wiek reprodukcyjny.
Z tego powodu chcieli sprawdzić, czy delfiny mogą cierpieć na choroby neurodegeneracyjne. W badaniu znaleźli dowody na to, że zwierzęta te mogą rozwinąć chorobę Alzheimera.
Jak to możliwe, że delfiny chorują na Alzheimera?
Zbadane okazy wykazywały objawy związane z chorobą Alzheimera, takie jak blaszki białkowe i sęki. Sygnały te powodują śmierć neuronów, komórek mózgowych.
Kiedy neurony obumierają, mózg doświadcza negatywnych zmian, takich jak utrata pamięci lub trudności poznawcze. Podobnie jednostka ma problemy z komunikacją i po pewnym czasie umiera.
Naukowcy ostrzegali przed obecnością toksycznej algi, która powoduje neurodegenerację. Zaobserwowano również istnienie różnych białek, które wcześniej były związane z chorobą Alzheimera.
Długowieczność, produkcja insuliny czy kontakt z toksycznymi algami wydają się być ważnymi czynnikami. Wszystkie z nich mogą przyczynić się do rozwoju choroby u delfinów.
W ten sposób badanie połączyło szlak sygnałowy insuliny jako mechanizm ochronny przed chorobą Alzheimera kosztem długowieczności. Im większa odpowiedź, tym skróci się długość życia, ale zmniejszy się ryzyko cukrzycy typu 2 lub choroby Alzheimera.
W ten sposób można określić pewne wspólne czynniki sprzyjające rozwojowi tej choroby. Wydaje się, że choroba Alzheimera u delfinów jest w pewien sposób spowodowana dużą długowiecznością tych zwierząt.
To pierwszy dowód oznak demencji u nie-ludzi. Obecność tych znaków zaobserwowano również u orków.
Autorzy tego badania poświęcili ponad dekadę badaniu delfinów u wybrzeży Hiszpanii. Wskazał podobieństwo między mózgami delfinów i ludzi.
