Psy i dzieci mają ze sobą więcej wspólnego niż na pierwszy rzut oka. Na przykład często czują niepokój w przypadku oddzielenia od głównego opiekuna.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, co lęk separacyjny i jak możesz z tym walczyć:
Czy Twój zwierzak wybucha wycie, gdy tylko wrócisz do domu? zniszcz wszystko, jeśli zostanie sama? Możesz cierpieć na problem z zachowaniem zwany lękiem separacyjnym.
Lęk separacyjny dotyczy stanu stresu, strachu, niepokoju i depresja że zwierzę cierpi samotne lub oddzielone od głównego opiekuna, ponieważ często zachowuje się w ten sposób, gdy ci, którzy uważają się za alfę, opuścili dom, niezależnie od tego, czy są inni członkowie rodziny.
Ta patologia znacząco wpływa na postawy zwierzaka, wszystkie związane ze stresem. Niektóre są utrata umiejętności korzystania z toalety, nadmierne szczekanie w samotności, destrukcyjne działania lub niepokój po wykryciu odejścia opiekuna.
Rozwija się dzięki wysoki stopień zależności od opiekuna, chociaż zdarza się to również wtedy, gdy zwierzak ma małą pewność siebie.
Ten rodzaj uzależnienia znacząco wpływa na zdrowie psychiczne psa, więc jest lepiej znaleźć sposób na złagodzenie niepokoju która jest generowana, gdy cię tam nie ma.
Możliwe przyczyny
Nie wiadomo z całą pewnością, jakie czynniki wpływają w której zwierzę rozwija nadmierne przywiązanie do swojego opiekuna, jednak elementy takie jak:
- Odstawienie od piersi w bardzo młodym wieku
- Czynniki genetyczne
- Wyścig
- Nadużywać lub wcześniejsze porzucenie
Wydaje się, że istnieje związek między brak procesu zwanego „pierwotnym oderwaniem” (jest to etap, w którym matka zmusza szczeniaka do spędzania większej ilości czasu w samotności) i rozwój lęku separacyjnego od właścicieli.
Ogólnie szczenięta, które spędzają mniej czasu z matką, mają tendencję do rozwijania bardziej niezależnej osobowości i mają więcej pewności siebie niż te szczenięta, które nigdy nie miały miejsca na samotność.
Lepiej zapobiegać niż żałować
Zapobieganie temu zaburzeniu jest stosunkowo proste. Jednym ze sposobów na pokazanie, że Twój pies zaczyna cierpieć z powodu lęku, jest: kiedy rozwijasz się ponad podnieceniem, kiedy wracasz do domu (Wskakuje na ciebie, oddaje mocz …).
Najlepiej w takich przypadkach to zignorowaćPonieważ rozpieszczanie lub próba uspokojenia ich, wskazujesz, że lęk jest akceptowalnym stanem umysłu i że zostaną za to nagrodzeni uwagą.
Poczekaj, aż uspokoi się, aby go powitać, to najlepszy sposób na uniknięcie nadmiernego podekscytowania za każdym razem, gdy wracasz do domu.
Pies musi nauczyć się spędzać czas w samotności i jest to coś, za co ponosisz odpowiedzialność. Lepiej robić to stopniowo, więc nie będzie dobrze, jeśli zostawisz to w spokoju na dłuższy czas.
Jeśli zostawisz go na krótki okres czasu i stopniowo wydłużasz okres unikniesz tego, że przedłużający się czas samotności generuje traumę co prowadzi do problemów z zachowaniem.
Tą drogą Pies zrozumie, że kiedy wyjdziesz, nawet jeśli trochę cię to zajmie, wrócisz, co nie stanowi dla niego stresującej sytuacji.
Aby zwalczyć lęk separacyjny
Lęk separacyjny objawia się z różną intensywnością w zależności od psa. W ten sam sposób różne będą sytuacje, w których zostanie on przedstawiony..
Na przykład niektóre zwierzęta są ciche pod nieobecność właściciela rano i po południu, ale nie mogą znieść samotności w nocy.
Inni się rozwijają niepokój po spędzeniu długich okresów z kimś innymna przykład po wakacjach. Musisz zwracać uwagę na sytuacje, które wywołują to zachowanie i intensywność, z jaką cierpi na to Twój zwierzak.
Musisz więc ustalić, co powoduje niepokój, ponieważ Wiele razy ludzie mylą lęk separacyjny z nudą. Jeśli pies zachowuje się zupełnie normalnie, ale po jedenastu czy dwunastu godzinach samotności zaczyna drapać drzwi lub wyć najprawdopodobniej jest znudzony.
Jeśli stwierdzisz, że Twój pies rzeczywiście odczuwa lęk separacyjny, najlepsze, co możesz zrobić, to go zmęczyć. W ten sposób dłużej będziesz spokojny. Zabierz go na spacer przed wyjściem, to będzie bardzo pomocne.
Na równi,Nagradzaj go, gdy wrócisz do domu i nie narobił bałaganu ani nie rzucił się na ciebie. To wygeneruje w nim świadomość jego zachowania, gdy cię nie ma. W przypadku silnego lęku najlepiej skonsultować się ze specjalistą.