Robaczyca serca u psów jest jedną z najbardziej śmiertelnych chorób zwierząt domowych, dlatego była przedmiotem wielu badań naukowych. Obecnie istnieją skuteczne zabiegi profilaktyczne niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierzęcia.
Dżdżownica psia jest choroba krążeniowo-oddechowa wywołana przez nicienie Dirofilaria immitis, powszechnie znany jako „robaczyca serca”. Pasożyt ten znajduje się głównie w prawej komorze żywiciela i tętnicy płucnej, chociaż w cięższych przypadkach może migrować do innych obszarów ciała.
Oprócz podatne na tę chorobę są również psy, koty, wilki, lisy czy fretki. Przenoszenie pasożyta odbywa się drogą wektorową, za pośrednictwem komara należącego do rodzaju Aedes, Widliszek lub Culex, pośród innych.
Zatem, komar połyka mikrofilarie, które później przekaże psu przez odpowiednie żądło.
Objawy robaczycy serca u psów
We wczesnych stadiach choroby zwierzę nie będzie wykazywać żadnych widocznych objawów. Jednak rok lub kilka lat po zakażeniu pies doświadczy następujących zaburzeń:
- Łagodny i uporczywy kaszel.
- Odporność na ćwiczenia i zmęczenie po wykonaniu umiarkowanej aktywności fizycznej.
- Brak apetytu i w konsekwencji utrata wagi.
- Niewydolność serca i wzdęcia brzucha z powodu zatrzymania płynów. Oba zaburzenia pojawiają się, gdy choroba jest bardzo zaawansowana.
- Wreszcie, w przypadkach prowadzących do śmierci psa wystąpi tzw. syndrom kawala. Rozpoczyna się to trudnościami w oddychaniu, obecnością bladych dziąseł, krwawym oddawaniem moczu i wreszcie zablokowaniem przepływu krwi, które prowadzą do zapaści serca.
Pomimo otrzymania odpowiedniego leczenia profilaktycznego, psy muszą przejść coroczną kontrolę w celu wykrycia możliwej infekcji. Skuteczność leków na robaczycę serca jest bardzo wysoka, ale musi być podawany ściśle, ponieważ pominięcie pojedynczej dawki może narazić zwierzę na ryzyko.
Psy zakażone Dirofilaria immitismogą mieć w sercu nawet trzydzieści robaków, więc im większa ich liczba, tym ostrzejsze objawy.
Podobnie diagnoza będzie tym bardziej jednoznaczna, im dłuższy przebieg choroby i oczywista symptomatologia. Skany fizyczne, zdjęcia rentgenowskie, ultradźwięki i różne rodzaje badań krwi będą one konieczne do potwierdzenia infekcji.
Środki ostrożności
Śmiertelność psiego nicienia sercowego sprawia, że konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego leczenia profilaktycznego. Dostępne są zarówno opcje doustne, jak i miejscowe lub poprzez zastrzyki, każdy z określoną częstotliwością podawania. Wszystkie te leki działają poprzez zabijanie niedojrzałych larw nicieni sercowych, w tym larw zakaźnych zdeponowanych przez komara-wektora, a także następnego stadium larwalnego.
Po okresie około 51 dni, niedojrzałe larwy przejdą do stadium dorosłego, przeciwko któremu leczenie zapobiegawcze jest nieskuteczne. Ze względu na krótki cykl życiowy tego pasożyta konieczne jest ścisłe przestrzeganie ilości dawek przepisanych przez lekarza weterynarii.
W przypadku, gdy pies został zarażony, zostanie ustalony taki lub inny protokół w zależności od stopnia rozwoju choroby i związanych z nią objawów. Chociaż przypadki bezobjawowe mają największe szanse powodzenia, ciężkość choroby nie musi być związana z nasileniem objawów. W rzeczywistości najbardziej chore psy z największą liczbą robaków mogą wykazywać najmniejsze oznaki infekcji.
Nicienie sercowe psów są jedną z chorób, które spowodowały najwięcej zgonów u psów domowych, co ma zasięg globalny. Jednak to właśnie ten wpływ umożliwił przeprowadzenie jej szeroko zakrojonych badań, nagradzanych skutecznymi zabiegami profilaktycznymi dla zdrowia zwierząt.
