Na zdrowie naszych pupili może mieć wpływ brak przygotowania, zaniedbania, brak doświadczenia, lekkomyślność lub złe praktyki weterynaryjne. Dobór fachowca to jedno z najważniejszych zadań, kiedy przyjmujemy lub adoptujemy psa. Po nas jako właścicielach ekspert będzie drugą najbardziej zainteresowaną osobą w zapewnieniu dobrostanu i zdrowego wzrostu zwierzęcia.
Wiele razy właściciele są niezadowoleni z otrzymanej opieki i widzimy, że zła praktyka weterynaryjna zaszkodziła zdrowiu naszego psa lub kota.
Jak w przypadku lekarzy, którzy nas leczą, weterynarze mogą popełniać błędy z powodu braku doświadczenia lub ignorancji, wśród wielu innych przyczyn. Organizacje praw zwierząt, stowarzyszenia opiekuńcze itp. otrzymują liczne skargi, zarówno fizycznie, jak i za pośrednictwem sieci społecznościowych, na których znajdują się strony, na których użytkownicy składają skargi.
Pojęcie złych praktyk weterynaryjnych
Należy zacząć od podstawy, którażaden weterynarz nie leczy pacjenta z zamiarem zranienia go lub spowodowanie śmierci, ale robią wszystko, co możliwe, aby zapewnić odpowiednią opiekę, a tym samym uzyskać najlepszą reakcję na zdrowie zwierzęcia.
Wśród złych praktyk, które są zwykle przeprowadzane, są:
- Słaba komunikacja z właścicielami zwierząt. Celem jest, aby opieka obejmowała prawdopodobną diagnozę, rokowanie, możliwe powikłania, ryzyko i skutki uboczne procedury oraz alternatywnych leków, terapii i terapii oraz jasne i kompletne raporty dotyczące ewolucji zwierzęcia.
- Kiedy leczenie wykazuje swoją nieskuteczność, należy postawić nową diagnozę i zbadać nową terapię.
- Inną złą praktyką jest wykonywanie zabiegów medycznych, klinicznych lub chirurgicznych, do których dany specjalista nie jest przeszkolony.
- W przypadku konieczności wykonania interwencji konieczne jest wykonanie pełnego badania klinicznego oraz niezbędnych badań laboratoryjnych, a także badania przedoperacyjne w celu zagwarantowania dobrego wyniku wspomnianej interwencji.
- Dość powszechną złą praktyką jest niegenerowanie dokumentów poświadczających ustawę weterynaryjną, takich jak historia choroby, zapisy anestezjologiczne, analiza wyników, ewolucja kliniczna itp.
Jak radzić sobie ze złymi praktykami weterynaryjnymi
Skargi są zwykle składane, gdy dzieje się coś poważnegow zdecydowanej większości przypadków albo w momencie śmierci zwierzęcia, albo doznają poważnych skutków ubocznych. Należy unikać lekkomyślnych skarg i najpierw poprosić o kopię historii medycznej zwierzęcia, aby stamtąd ocenić kroki, które mają zostać wykonane.
Jednym z czynników do analizy jest to, czy jest to weterynaryjna działalność medyczna. Należy pamiętać, że usługi fryzjerskie i kosmetyczne, a także usługi żłobkowe nie są zwykle zaliczane do działalności weterynarii.
Aby sprawdzić błędy weterynaryjne, właściciel zwierzęcia musi przedstawić dowód zachowania sprzecznego z etyką zawodową. Mając taką dokumentację, możesz przystąpić do złożenia skargi do odpowiedniego organu, który po zweryfikowaniu winy może nałożyć sankcje, od nagany ustnej lub pisemnej po zawieszenie w wykonywaniu zawodu na czas określony, a także zadośćuczynienie na rzecz właściciel zwierzęcia, wszystko w zależności od powagi tego, co się stało.
Statystyki złe praktyki weterynaryjne
Spośród wszystkich otrzymanych skarg bardzo niewiele powoduje nałożenie sankcji na lekarza weterynarii, ponieważ większość jest odrzucana, ponieważ nie są dobrze sprawdzone lub dlatego, że właściciel zwierzęcia jest zorientowany na końcowy wynik profesjonalnej opieki, ale nie ma udokumentowanego działania.
Prawie połowa kar, które występują, wynika z zaniedbania, lekkomyślności lub braku doświadczenia w dziedzinie chirurgicznej, przed, w trakcie i po zabiegu, zwłaszcza przy sterylizacji i operacjach ortopedycznych.
Przydatne wskazówki dotyczące złych praktyk weterynaryjnych
- Wybrana klinika weterynaryjna musi mieć odpowiednią przestrzeń i zaplecze do opieki nad zwierzakiem i trzeba to dobrze zwizualizować.
- Weterynarz musi być akredytowany profesjonalista i posiadają wydane licencje przez właściwe organy.
- Postawa specjalisty i personelu pomocniczego. Dobra komunikacja jest niezbędna w zapobieganiu i leczeniu każdej choroby naszego pupila.
