Ile razy mówimy, że nasz futrzak jest członkiem rodziny i traktujemy go jak syna? Ludzie mają tendencję do „uczłowieczania” naszego zwierzaka, uważając go za dziecko, a to źle wpływa na jego zdrowie psychiczne. Radzimy nie próbować nadmiernie chronić swojego psa, ponieważ zamiast czynić mu dobro, poważnie go dotykasz.
Nadopiekuńczość psa: dlaczego?
W dzisiejszych czasach, kiedy zwierzęta traktowane są jak niemowlęta i chodzą po ulicach w strojach przeciwdeszczowych lub na zimowe dni, trochę trudno wytłumaczyć właścicielom, że nadopiekuńczość w ten sposób jest zła.
Chociaż prawdą jest, że psy się kochają, a my chcemy je przytulać i rozpieszczać, to prawda jest taka, że zwierzę cierpi, ponieważ nie bardzo dobrze rozumie, dlaczego jest traktowane w ten sposób. Jeśli będziemy zbyt opiekuńczy wobec naszego futrzaka, nie będzie on w stanie rozwinąć swoich wrodzonych cech, takie jak obrona przed atakiem innego zwierzęcia.
Pies musi wąchać, śledzić, zwracać uwagę na to, co dzieje się wokół niego. Jak może „wykonywać swoje psie czynności”, jeśli właściciele nie wypuszczają go na zewnątrz, nie zakładają mu butów lub nie noszą go na rękach?
Jeśli pozbawiamy go przeżywania naturalnych doznań, to tak, jakbyśmy robili z niego zabawkę i unieważniali go, by wydobyć jego psie umiejętności. Zwierzę jest bardziej nerwowe, niespokojne, agresywne i chorowite, jeśli jest chodzące w ramionach właścicieli, zamiast spacerować po parku.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, nadopiekuńczość psa nie sprawi, że będzie zdrowszy ani silniejszy. W rzeczywistości przyczynisz się do tego, że będzie stale chorował, aby nie „ocierał się” z innymi psami i jeśli to konieczne, nie znam obrońców. W ten sposób będzie całkowicie zależny od Ciebie. W dniu, w którym z jakiegoś powodu nie możesz się nim zaopiekować, praktycznie zostawisz go przypadkowi.
Psy nadmiernie chronione, zestresowane psy
Nie jest wskazane, abyśmy na przykład wyprowadzali naszego psa na ulicę, aby uniemożliwić mu kontakt z innymi psami. Czemu? Ponieważ potrzebuje naturalnego kontaktu z innymi takimi jak on. Jeśli na ziemi znajduje się zwierzę, które próbuje się zbliżyć i zostanie w twoich ramionach, nie będzie czuł się chroniony, ale zdenerwowany i zestresowany.
To samo dzieje się w przypadku ciasnego przytulania, gdy są burze, grzmoty czy fajerwerki. To prawda, że nie chcemy, żeby cierpiał, ale Musisz zrozumieć, że w tych dziwnych sytuacjach zwierzę wyczuwa niebezpieczeństwo.
Jeśli my jako właściciele postępujemy inaczej niż on jest przyzwyczajony, to pomyśli, że naprawdę znajduje się w sytuacji kryzysowej. To przyspieszy bicie serca i skróci oddech. Poczujesz się, jakbyś był uwięziony i bliski śmierci.
Nadopiekuńczość psa, ludzki problem
Kiedy zwierzę jest nadmiernie rozpieszczone, to wina właściciela, a nie zwierzęcia. Jeśli odkąd jest szczeniakiem nie wychowałeś go właściwie i nie ustaliłeś dla niego jasnych zasad, to nie zrozumie powodu wyzwań lub kar. Nauczenie się czegoś nowego może być dla Ciebie trudniejsze.
Nadopiekuńczy pies nie wie, kto jest autorytetem w domu, łamie zasady i robi, co chce. Prowadzi to do przypadków znęcania się nad zwierzętami i przemocy. Odpowiedzialność we wszystkich przypadkach spoczywa na ludziach.
Nie mamy przez to na myśli, że pies powinien być odstawiony na bok lub bity, ale nie mamy na myśli, że śpi w łóżku lub ubieramy go tak, jakby był człowiekiem. Uściski, nagrody, komfort i ochrona są niezbędne, ale nie przesadzaj.
W przeciwnym razie spotkamy się z niespokojnym, nieposłusznym, agresywnym psem, który psuje wszystko na swojej drodze, zazdrosny o inne zwierzęta lub dzieci, szczekający, zestresowany, niepewny i nadpobudliwy.
Nic z tego nie przyczynia się do ich dobrego zdrowia i może chorować bardziej niż pies, który bawi się z innymi zwierzętami, wychodzi na zewnątrz i nie nosi ubrania w zimie.
