Pingwin, którego imię pochodzi od rodzinySpheniscidae, jest to gatunek nielotnego ptaka morskiego, którego siedlisko zazwyczaj rozciąga się na półkuli południowej. Pingwin cesarski jest największym gatunkiem i jednym z gatunków, które przyciągnęły największą uwagę mediów.
Życie w najtrudniejszym miejscu na Ziemi
Co by było, gdybyś mieszkał na najzimniejszym kontynencie na świecie? Przy ekstremalnych temperaturach jeszcze niższych przy -50°C zimą Antarktyda jest postulowana jako jedno z najbardziej niegościnnych miejsc na Ziemi. Na szczęście pingwin cesarski poradził sobie z okolicznościami dzięki psychologicznym technikom adaptacji i zachowaniom opartym na współpracy.
Źródło: Hannes Grobe / AWI
Gatunek ten tworzy duże kolonie i tworzy społeczność, w której się rozmnaża i jest tym pingwin utrzymuje ciepło swoich kongenerów, dzięki czemu podąża za ciekawym systemem rotacji w którym poszczególne osoby po kolei zmieniają pozycję.
Zatem, pingwin znajdujący się najbliżej zewnętrza (najbardziej wyeksponowany) może znaleźć schronienie w środku kręgu, dopóki nie rozgrzeje się ponownie i zrezygnuje ze swojej pozycji. Aby wchodzić ze sobą w interakcje, używają serii samogłosek, które wciąż są badane w środowisku naukowym.
Bezinteresowne ojcostwo cesarskiego pingwina
Pingwin cesarski spędza większość życia na lodzie Antarktydy, a podczas srogiej zimy spędza dni na otwartej przestrzeni, kiedy nawet się rozmnażają. Rola samicy ogranicza się do złożenia jaja, które zostawi z samcem na ogrzanie.
Następnie matka rozpoczyna trudną i żmudną podróż po żywność, której potrzebuje do utrzymania rodziny.. Może podróżować do 80 kilometrów, a na otwartym morzu będzie polować na ryby, kalmary i kryla. Tam może zanurzyć się na głębokość do 550 metrów i pozostać bez powierzchni przez 20 minut.
Pingwin jest gatunkiem monogamicznymi przez całe życie będzie miał tylko jednego partnera, któremu będzie wierny i od którego otrzyma potomstwo. Co dziwne, dynamika par tego gatunku pozycjonuje samicę jako myśliwego. Samiec ze swej strony będzie cierpliwie czekał na otwartej przestrzeni; najpierw inkubując jajo, a następnie wychowując pisklę.
Samiec przez dwa miesiące będzie żył bez jedzenia i będzie całkowicie zależny od powrotu partnera do domu.Samica wraca z pełnym żołądkiem, aby nakarmić wyłącznie młode. Wtedy samiec wróci do morza w poszukiwaniu pożywienia.
Źródło:Krzysztofa michała
Pingwin cesarski a zmiany klimatyczne
Na początku 2017 roku tysiące młodych z gatunku pingwinów Adélie masowo zmarło z przyczyn związanych ze zmianą klimatu. Ptaki te, znajdujące się na Antarktydzie Wschodniej, mają takie same zwyczaje żywieniowe i hodowlane jak pingwiny cesarskie.
CzasopismoZmiany klimatu przyrodyopublikowali w międzyczasie badanie, które przewidywało drastyczny spadek populacji pingwinów cesarskich. Do końca stulecia dwie trzecie kolonii gatunku cesarskiego ucierpi na ponad 50%.
Ale co kryje się za tymi katastrofalnymi danymi? Według Woods Hola Oceanographic Institution (WHOI) pingwin cesarski i adelia zależą od grubości lodu morskiego.
Modele klimatyczne opracowane przez Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu IPCC dostarczają niepochlebnych danych. Każda zmiana w lodzie, nieważne jak mała, może być katastrofalna: im jest grubszy, tym większą odległość muszą pokonać samice, aby zdobyć pożywienie.
W tym przypadku Istnieje ryzyko, że tragedia z pingwinem Adelie powtórzy się i tysiące dzieci umrą głodny. W przeciwnym razie cieńsza pokrywa lodowa może zniszczyć siedlisko kryla, jeden z filarów ich diety.
Co myślą kraje i organizacje pozarządowe?
W tym celu organizacja pozarządowa World Wildlife Fund (WWF) wezwała do stworzenia morskiego obszaru chronionego na Antarktydzie Wschodniej. Powodem jest hipotetyczne otwarcie tego obszaru na połowy kryla, co jeszcze bardziej uszczupliłoby ich zasoby żywnościowe.
Pomimo tego, że Australia i Unia Europejska nalegają od ośmiu lat, ten obszar jeszcze nie istnieje. Po raz kolejny zmiana temperatury grozi zniszczeniem bogatej bioróżnorodności naszej planety i ciężkiej pracy, jakiej już wymaga, aby pingwin cesarski przeżył.
Źródło obrazu: Fallschirmjäger, Hannes Grobe / AWI i Christopher Michel
