Prawdą jest, że każdy pies jest zdolny do uczenia się i dawania miłości. Ale niektórzy wykraczają poza siadanie i przynoszenie pantofelka właściciela. Pies przewodnik to jeden z przypadków, które wykazują zaawansowaną inteligencję i profesjonalne wyszkolenie.
Historia ludzkości pokazuje, jak rozwinęła się i zróżnicowała relacja między psem a człowiekiem. Od asystenta polowania do zwierzaka. Zasługi zebrane przez umiejętność uczenia się i wierności, dają psom tytuł najlepszego przyjaciela.
Ewolucja technik treningowych zrobiła różnicę. Wyostrzone zmysły i lojalność psów przyczyniły się do poprawy jakości ludzkiego życia. To właśnie umożliwia istnienie i sukces psa przewodnika.
Kim jest pies przewodnik?
Pies przewodnik jest uważany za zwierzę służbowe. Pełni funkcję społeczną, pomagając grupie osób potrzebujących pomocy w integracji ze społeczeństwem.
Ale jest też istotnym wsparciem w życiu każdej z tych osób. Między innymi dlatego, że ułatwia wykonywanie codziennych czynności i poprawia jakość życia. Dlatego też odgrywa szczególną i sentymentalną rolę również dla osób niedowidzących.
Pochodzenie
Pomysł psa przewodnika powstaje, aby pomóc weteranom I wojny światowej w latach 20. i 30. W Wielkiej Brytanii pierwsze 4 wytresowane psy dostarczono byłym kombatantom, którzy częściowo lub całkowicie stracili wzrok podczas walki. Wysokie koszty poniosło samo państwo.
W tym czasie chodziło o owczarki niemieckie lub owczarki. Psy były już wykorzystywane w operacjach wojskowych ze względu na ich wielką inteligencję i odporność fizyczny. Preferowane były samice, ze względu na ich lepsze przystosowanie do dzielenia terytorium i lojalność wobec właściciela.
Obecnie preferowanym psem do tej roli jest Labrador Retriever. Jest tak bystry i zdolny jak owczarek niemiecki. Ale spokój i czułość jego temperamentu przemawiają na jego korzyść. Ponadto zachowanie i wygląd sprawiają, że większość ludzi czuje się mniej onieśmielony obecnością labradora.
Do dziś w wielu krajach wysokie koszty prawidłowego szkolenia psa widzącego ponoszą państwo lub organizacje non-profit. Jest uważany za ważną społeczną politykę integracji. W Hiszpanii psy przewodnicy są szkoleni i certyfikowani przez ONCE.
Jak szkolony jest pies przewodnik?
Jak wiesz, labrador może być chaotycznym psem, jeśli nie zostanie odpowiednio poinstruowany. Ich żywotność w połączeniu z dużą dozą energii sprawia, że są rasą o ogromnym potencjale uczenia się. Wystarczy skierować całą tę energię na pożądaną aktywność.
Dziś labradory to wielozadaniowi profesjonaliści. Działają w wykrywaniu bomb i narkotyków, w terapiach zaburzeń fizycznych i psychicznych, jako pies przewodnik, a także jako ulubione zwierzę domowe.
Jego cechy fizyczne i behawioralne doskonale określają go jako psa przewodnika: ma około 55 centymetrów wzrostu, jest żywy i ciekawy świata umysłowo, ma wytrzymałość fizyczną i wysoki stopień socjalizacji.
Psy przewodniki są wybierane spośród szczeniąt, które mają edukację dedykowaną do pełnienia tej funkcji. Większość szkół zawodowych ma własny program dla rodziców.
Pies przewodnik od szczeniąt
Na początku, Aby okiełznać intensywną energię, wskazane jest wykastrowanie labradora, gdy jest szczeniakiem. W przypadku suk po pierwszej rui.
Od 4 tygodnia szczenięta poddawane są różnym testom w celu prześledzenia ich trendów behawioralnych. Są narażeni na różne bodźce, takie jak dźwięki, nowe środowiska i zmiany klimatyczne. Uczą się już chodzić na smyczy, siadać i szukać różnych przedmiotów za pomocą poleceń.
Od 3 miesiąca życia obserwuje się reakcje do poruszających się pojazdów, zmian podłóg, zawieszonych przeszkód, utrudnień drogowych i ruchu pieszych. Dzieje się tak, ponieważ widzący pies musi być w stanie rozpoznać zmiany na drodze i zboczyć z kursu, gdy napotka przeszkody architektoniczne lub organiczne.
W rękach trenera
W wieku 12 miesięcy pies definitywnie wchodzi na teren szkoły szkoleniowej. Tam rozpoczyna się jego specjalistyczne szkolenie na psa przewodnika.
Pierwszy etap trwa 4 miesiące. Pies uczy się inteligentnego wykonywania i nieposłuszeństwa poleceniom, postępując zgodnie z wcześniej ustalonymi instrukcjami. Najpierw używa się uprzęży wykonanej ze skóry, która ma metalową rączkę, której końce są przymocowane do pierścieni przymocowanych do paska. Ten uchwyt jest środkiem komunikacji między psem a właścicielem, ponieważ to dzięki uprzęży osoba czuje ruchy psa lazarrillo.
Przystosowany już do szelek, pies uczy się zatrzymywać w rogach schodów lub zboczy. Chodzi o to, że właściciel nie rozbija się podczas wchodzenia lub schodzenia. Następnie uczy się skręcać w prawo iw lewo.
Następnym etapem jest nauczenie inteligentnego nieposłuszeństwa, aby uniknąć wypadków i zamieszania u niewidomych.. Pies uczy się również unikać wiszących przeszkód, obserwować ruch uliczny przed zejściem z chodnika, konturować i mierzyć odległość od przeszkód, wracać na chodnik i kontynuować ścieżką.
Wreszcie, pies przewodnik uczy się wsiadać do komunikacji miejskiej, znajdź najbardziej odpowiednie miejsce dla swojego pana i pozostań w bezruchu.
Główne źródło obrazu: smerikal.
