U starszych psów, aby zmierzyć się z rakiem prostaty, niezbędna jest wczesna diagnoza. Spaying jest najlepszą profilaktyką, ponieważ męskie hormony wywołują większość chorób prostaty, stąd kastracja jest najskuteczniejszą metodą leczenia.
Prostata u starszych zwierząt
U 80% psów starszych niż 10 lat wielkość prostaty przekracza normę Ponadto jest wysoce prawdopodobne, że zwierzęta domowe nie wykazują określonych objawów.
Prostata to gruczoł przyczepiony do szyjki pęcherza moczowego i cewki moczowej wydziela białawy i lepki płyn, którego funkcją jest stymulowanie ruchu plemników. W pewnym wieku może zacząć prezentować różne patologie, a rak prostaty u starszych lub starszych psów jest jedną z nich.
Jednym z najczęstszych schorzeń jest zapalenie gruczołu krokowego lub infekcja bakteryjna prostaty.. Wzrost typu guza gruczołu krokowego - lub rozrostu - jest bezpośrednio związany z hormonami. Pojawia się nagle, ale pozostaje chronicznie; w tym przypadku oczekiwania co do wyleczenia są wysokie.
Guzy prostaty lub torbiele z akumulacją płynów są mniej powszechne, ale zazwyczaj są złe. Są to nagromadzenia cieczy, które mogą osiągać duże rozmiary.
Chociaż u niektórych psów i innych objawy mogą wyglądać inaczej, uwaga właścicieli zawsze wydaje się niezbędna do wykrycia guza na czas, a tym samym zwiększania szans na przeżycie zwierzęcia.
Symptomy
Istnieją różne objawy, których nie należy ignorować, jeśli chodzi o zapobieganie lub leczenie raka prostaty u starszych psów:
- Krwawienie z moczu i z penisa, trudności w oddawaniu moczu i nietrzymanie moczu są to objawy, które należy natychmiast rozwiązać.
- Zaparcia, zmiany w stolcu i ból podczas wypróżnień Mają swoje źródło w nacisku, jaki prostata wywiera na jelita.
- Kulawizna i sztywność podczas chodzenia to objawy ruchowe, które wskazują na problemy z prostatą. Pochodzą one z ucisku gruczołu na nerwy znajdujące się za obszarem prostaty, chociaż są one najmniej powszechne.
- ten gorączka, ogólny ból, depresja, słaby apetyt, utrata masy ciała lub wymioty to najczęściej powtarzające się objawy, które wymagają leczenia. W rzeczywistości, objawy te występują w ponad 50% przypadków raka prostaty u psów.
Zatem wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie umożliwiają w większości przypadków zadowalające opanowanie tej ostrej i okrutnej choroby, przed którą nie oszczędza się wiele psów i ludzi.
Leczenie raka prostaty u psów
- Ultradźwięki to najskuteczniejsza metoda wykrywania raka prostaty u starszych psów; następną rzeczą jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia.
- Za pomocą leków lub skalpela sposoby przeciwdziałania lub zapobiegania rakowi prostaty są różnorodne i będą zależeć od rodzaju patologii, stopnia uczucia i wieku psa.
- Antybiotyki są skuteczne w zakaźnym zapaleniu gruczołu krokowegoChociaż leczenie musi być bardzo specyficzne i długotrwałe, ponieważ leki te z trudem docierają do obszaru prostaty.
- Produkcja męskich hormonów jest przyczyną patologii choroba prostaty dotykająca starsze psy orazprzeciwdziała temu wytwarzanie innych hormonów.
- Jeśli leczenie jest chirurgiczne, opcje są ograniczone do dwóch: kastracja lub kastracja. Jest najczęstsza, ponieważ jest najskuteczniejsza, ponieważ hamuje produkcję hormonów. I to jest to, że usunięcie jąder jest powszechną i rutynową operacją chirurgiczną, o niskiej śmiertelności lub związanych z nią komplikacjach.
- Inną alternatywą leczenia jest osuszyć cysty, aby je opróżnić i zapobiec ich reprodukcji.
- W przypadku guzów zalecana jest operacja prostaty. Należy jednak zauważyć, że operacja nie jest łatwa, ponieważ niesie za sobą skutki uboczne, takie jak nietrzymanie moczu.
Wskazówki, jak zapobiegać rakowi prostaty
Wskazane jest, aby okresowo chodzić do weterynarza w celu zlokalizowania guzów, ale w przypadku wykrycia któregokolwiek z objawów, które mogłyby prowadzić do podejrzenia raka prostaty, należy natychmiast skonsultować się ze specjalistą.
W związku z tym, stałe przeglądy prostaty od 7 roku życia gwarantują większy spokój ducha.Jeśli u psa zdiagnozowano raka prostaty lub gruczolakorakakonieczne jest ścisłe wykonanie zabiegu. Musimy zapobiec pogorszeniu się stanu i dążyć do wyzdrowienia lub, jako mniejsze zło, lepszej jakości życia.