U dzieci często pojawia się lęk, gdy są oddzielone od głównego opiekuna lub środowiska, do którego są przyzwyczajone. Czy wiesz jednak, że ten rodzaj lęku dotykają również zwierzęta domowe? Czym jest lęk przed separacją i jak go naprawić?
Czy masz zwierzaka, który nigdy nie może być sam? Możesz cierpieć na problem z zachowaniem zwany lękiem separacyjnym. Lęk separacyjny Jest to stan stresu, strachu, niepokoju i depresji, którego doświadcza zwierzę pozostawione samemu sobie lub oddzielone od właściciela.
Czym jest lęk separacyjny od właścicieli?
Ta patologia znacząco wpływa na postawy zwierzaka, wszystkie związane ze stresem, niektóre to:
- Utrata kontroli zwieracza
- Wycie lub szczekanie, gdy zostaniesz sam
- destrukcyjne zachowania
- Niepokój przy wykrywaniu odejścia mistrza
Ten problem z zachowaniem rozwija się z powodu wysoki poziom zależności od właściciela i zwierzaka, któremu brakuje pewności siebie. Ten rodzaj relacji sprawia, że zwierzęta domowe, zwłaszcza psy, nie do zniesienia jest pozostawanie bez towarzystwa ich właścicieli, więc wykorzystują niektóre z wyżej wymienionych zachowań jako sposób na: uzewnętrznić i złagodzić udrękę wywołaną rozłąką, nawet na krótki czas, na przykład czas potrzebny na przejście do sklepu i powrót.
Możliwe przyczyny
Nie wiadomo z całą pewnością, jakie czynniki powodują, że zwierzę rozwija nadmierne przywiązanie do swojego pana, jednak elementy takie jak: Odstawienie od piersi w bardzo młodym wieku, pewne cechy genetyczne, rasa lub urazy związane z wcześniejszymi sytuacjami nadużycia lub zaniedbania.
Wydaje się, że istnieje związek między brak procesu zwanego „pierwotnym oderwaniem” (jest to etap, w którym matka zmusza szczeniaka do spędzania większej ilości czasu w samotności) i rozwój lęku separacyjnego od właścicieli. Ogólnie rzecz biorąc, szczenięta, które przechodzą przez ten etap, który ma miejsce między szóstym a ósmym tygodniem, mają tendencję do rozwijania bardziej niezależnej osobowości i większej pewności siebie niż szczenięta, które nigdy nie miały miejsca na samotność lub nie miał ich właściciel. odpowiednio przygotowany na przyjęcie Cię w domu.
Jak uniknąć lęku separacyjnego
Jednym ze sposobów wykazania, że Twój pies zaczyna cierpieć na to zaburzenie, jest: rozwijają się podekscytowani, gdy wrócisz do domu (Wskakuje na ciebie, oddaje mocz). Kiedy pies jest zbyt podekscytowany, oznacza to, że był zaniepokojony, ponieważ nie byłeś, więc najlepiej jest zignoruj to, dopóki się nie uspokoi, a raz uspokój się, jeśli go przywitasz. W ten sposób dajesz mu do zrozumienia, że jest to stan umysłu, który powinien utrzymywać, gdy ciebie nie ma, że nic się nie wydarzyło i że jest w porządku, jeśli zostanie tylko na chwilę.
Należy pamiętać, że w ramach procesu edukacyjnego pies musi nauczyć się spędzać czas w samotności. Pamiętaj jednak, że to jest coś, co należy robić stopniowo, nie myśl o zostawieniu go od razu w spokoju, lepiej jeśli zostawisz go na krótkie okresy i będziesz go stopniowo wydłużał, w ten sposób unikniesz tego, że długi czas samotności generuje traumę, która prowadzi do problem z zachowaniem, taki jak te, o których wspomnieliśmy. W ten sposób pies zrozumie, że kiedy wyjdziesz, nawet jeśli zajmie to trochę czasu, wrócisz, nie będąc absolutnie stresującym doświadczeniem dla Twojego pupila.
Zapamiętać
- Lęk separacyjny manifestuje się z różną intensywnością w zależności od psa, podobnie jak sytuacje, w których to nastąpi, będą się różnić. Na przykład, niektóre zwierzęta pozostają spokojne podczas nieobecności właściciela rano i po południu, ale nie mogą znieść pozostawienia ich samych w nocy. Inni rozwijają niepokój po spędzeniu z kimś długich okresów, na przykład po wakacjach. Należy zwracać uwagę na sytuacje, które wywołują to zachowanie i intensywność, z jaką cierpi na nie Twój zwierzak.
- Wiele razy ludzie mylą lęk separacyjny z nudąJeśli pies zachowuje się zupełnie normalnie, ale po jedenastu lub dwunastu godzinach przebywania w pobliżu zaczyna tylko drapać drzwi lub wyć, najprawdopodobniej jest znudzony.
- Musisz zwracać uwagę na to zachowanie, ponieważ zwierzę może skończyć somatyzując niepokój i rozwinąć biegunkę, anoreksję lub samookaleczenia.
