Świetliki to owady, które fascynowały ludzi od tysięcy lat. Mimo że istnieje wiele różnych gatunków świetlików, można rozpoznać na całym świecie dzięki charakterystycznemu luminescencyjnemu brzuchowi. Sklasyfikowane jako bezkręgowce potrafią inscenizować taniec, w którym ich ciała jednocześnie błyszczą. Następnie dogłębnie poznamy tego wyjątkowego owada.
funkcje
Świetliki to owady chrząszcze, to znaczy w rzeczywistości są chrząszczami i są blisko spokrewnione z biedronkami. Istnieje prawie 2000 różnych gatunków świetlików, które żyją w strefach umiarkowanych na całej planecie.
Jeśli chodzi o różnice fizyczne między samcami i samicami, należy zauważyć, że są one fatalne, dlatego nie możemy uogólniać ich wielkości i kształtu..
Ze swojej strony samce są w pełni rozwinięte i mają skrzydła i ciało o kształcie bardziej podobnym do reszty chrząszczy. Niemniej jednak, kobiety nigdy nie osiągają tak dużego rozmiaru: przestają się rozwijać wkrótce po tym, jak przestają być larwami.
Te ostatnie są mniejsze, nie latają i łatwo je pomylić z jakimkolwiek innym owadem. który żyje w pniach i liściach krzaków.
Bioluminescencja świetlików
To, co charakteryzuje i odróżnia świetliki od innych owadów, to blask, jaki rzucają na ich odwłok. Nazywa się to bioluminescencją i Jest powszechny u samców, samic i ogólnie wszystkich gatunków świetlików.
Te owady mogą wykorzystywać swój brokat do wielu różnych rzeczy. Ponad wszystko, używają go w ramach orszaku godowego i do odstraszania potencjalnych drapieżników. Dlatego jest to mechanizm obronny podobny do tego u żab lub innych jaskrawo ubarwionych zwierząt: komunikować swoim drapieżnikom, że nie są apetyczne ani trujące.
Biolodzy wiedzą, jak świetliki wytwarzają światło, ale nie w jaki sposób są w stanie go kontrolować tak, że miga z przerwami; mają organy, które są przeznaczone wyłącznie do tworzenia światła. Kiedy zużywają tlen, miesza się z innymi substancjami i wytwarza lucyferynę, która reaguje wytwarzając światło.
Siedlisko
Świetliki to nocne owady, które zamieszkują całą planetę, z wyjątkiem chłodniejszych obszarów, takich jak bieguny i kraje w pobliżu koła podbiegunowego. W rzeczywistości, Preferują klimat umiarkowany i wilgotne.
Dlatego tak często można je zobaczyć na bagnach lub w lasach, chociażMieszkają również nad brzegami rzek lub w innych obszarach, w których jest dużo wody, jak motyle.
Jeśli chodzi o proces rozmnażania, samice składają jaja, które wylęgają się w postaci larw. Ukrywają się i żerują w bardzo wilgotnych i ciemnych środowiskach, takich jak podziemne tunele lub gnijące pnie drzew.
Najlepszymi ekosystemami do znalezienia świetlików będą zatem lasy lub obszary z wodą w krajach o klimacie umiarkowanym.. Zatem im większa wilgotność i im wyższa temperatura, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia świetlików. Woda może być stojąca (jak na bagnach lub stawach) lub może płynąć (jak w rzekach lub strumieniach).
Z drugiej strony należy zauważyć, że Od lat obserwuje się coraz trudniejsze dostrzeżenie świetlików. Chociaż nie wiadomo dokładnie, dlaczego znikają, podejrzewa się, że jest to spowodowane mieszanką czynników:
Wylesianie lub ingerencja człowieka w naturalne środowisko tych owadów mogą być elementami; tak okkolejnym powodem może być zrzut substancji chemicznych do warstw wodonośnych. Podejrzewa się, że te same przyczyny zagrażają pszczołom.
Karmienie
Świetliki żywią się głównie wtedy, gdy są w stadium larwalnym. Samica składa jaja w ciemnym i bardzo wilgotnym miejscu i wysiaduje je przez trzy do czterech dni. Stamtąd rodzą się larwy, które żywią się robakami i ślimakami, które łapią za pomocą płynu, który je paraliżuje, aby później stopniowo je trawić.
Kilka tygodni później larwy stają się dorosłe; niektóre gatunki dorosłych świetlików w ogóle nie żerują. Okazuje się, że średnia długość życia świetlików jest tak krótka, że będąc larwami, zdążyły już spożyć wystarczającą ilość energii, aby przetrwać całą dorosłość. Inne gatunki mogą jednak żywić się pyłkiem lub nektarem.
Świetliki to jedne z najbardziej podziwianych i znanych człowiekowi owadów. Zniszczenie ich siedliska powoduje, że znajdujemy coraz mniej okazów, pomimo tego, jak korzystne są dla środowiska. Niektóre miejsca uznają znaczenie tych owadów dla ekosystemów i stworzyły sanktuaria świetlików.