Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów jest nieuleczalną i śmiertelną chorobą kotów. Wywołuje ją wirus zwany koronawirusem kotów, który w normalnych warunkach nie powoduje więcej problemów niż biegunka. Jednak w rzadkich przypadkach wirus mutuje wewnątrz zakażonego kota i powoduje zakaźne zapalenie otrzewnej kotów. Wirus następnie atakuje i rozwija się w jednym z rodzajów białych krwinek, makrofagach, aw odpowiedzi układ odpornościowy powoduje intensywne zapalenie w tkankach. Wynik tej choroby jest na ogół śmiertelny.
Transmisja i infekcja
Przenoszenie koronawirusa kotów jest bardzo powszechne, szczególnie w miejscach, gdzie przebywają duże grupy kotów, takich jak domy zastępcze lub schroniska. Wirus przenoszone przez drogi oddechowe lub połknięcie, kał jest najczęstszym źródłem transmisji, chociaż zakażone naczynia lub ubrania są również możliwym źródłem skażenia.
Koty będące nosicielami koronawirusa nie będą miały objawów innych niż biegunka, chyba że wirus zmutuje i wywoła zakaźne zapalenie otrzewnej kotów. Możliwość zachorowania na tę chorobę wzrasta o koty z obniżoną odpornością, podobnie jak bardzo stare i bardzo młode koty.
Jaka jest choroba i jakie ma objawy?
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów może objawiać się w dwóch postaciach: wysiękowej lub mokrej oraz bez wysiękowej lub suchej. Obie formy są śmiertelne, ale wylewna jest bardziej powszechna i postępuje szybciej niż niewylewna.
Forma wylewna lub mokra
Postać wylewna lub mokra jest najostrzejszą postacią choroby. Inwazja i stan zapalny makrofagów powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych, które tracą płyny. Płyny te mogą zalewać brzuch (powodując jego rozdęcie) lub jamę piersiową (wysięk opłucnowy), powodując trudności w oddychaniu, utratę wagi, utratę apetytu, gorączkę, żółtaczkę i biegunkę.
Niektóre formy choroby mają zmiany zapalne w oczach lub układzie nerwowym, powodując zaburzenia widzenia i zachowania, chwiejny chód lub drżenie. Ta forma zapalenia otrzewnej zwykle postęp szybko, kończące się fatalnie.
Niewylewna lub sucha forma
Niewylewna lub sucha forma to przewlekła manifestacja choroby. W tym przypadku inwazja makrofagów powoduje stan zapalny tkanki nerwowej, a koty wykazują objawy neurologiczne, takie jak trudności w chodzeniu, drżenie głowy, drgawki, a ich oczy przemieszczają się z jednej strony na drugą, zamiast być skupione.
Oprócz tych objawów mogą wystąpić niejasne objawy kliniczne, takie jak utrata apetytu, waga, gorączka, biegunka, a sierść przybiera matowy wygląd. Możesz także przedstawić żółtaczkę, to znaczy; wnętrze powieki żółknie, nos kota blednie i żółknie, tęczówka brązowieje, w oku może pojawić się nawet krwawienie i kołatanie serca.
Jak diagnozuje się tę chorobę?
Dodatkową komplikacją dodaną do tej choroby jest to, że jest bardzo trudna do zdiagnozowania, ponieważ ma objawy kliniczne bardzo podobne do innych chorób. Ostateczna diagnoza jest możliwa tylko post mortem lub sporadycznie za pomocą biopsji, chociaż muszą istnieć bardzo wyjątkowe okoliczności, aby można było zdiagnozować zakaźne zapalenie otrzewnej kotów za pomocą biopsji.
Jeśli w jamie opłucnej, jamie brzusznej lub w obu przypadkach pojawi się jakiś płyn, jednym z najbardziej przydatnych badań będzie: analiza tego płynu. Rentgen lub USG będą bardzo pomocne w wykryciu niewielkich ilości płynu w jamach. Ten płyn zwykle wydaje się gęsty i blady i zawiera dużą ilość białka i niewiele komórek.
Obecność płynu w jamie brzusznej nie potwierdza rozpoznania zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów, ponieważ istnieją inne choroby, które mogą prezentować ten objaw. Jeśli jednak płyn gromadzi się zarówno w jamie brzusznej, jak i opłucnej, wysoce prawdopodobne jest rozpoznanie zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów. Badania nad tą chorobą są niezbędne, ponieważ biorąc pod uwagę, że koty, które na nią cierpią, są usypiane, jest to absolutnie niezbędne że można go odróżnić od innych stanów, które można leczyć.
