Zawilce wyglądają jak rośliny i nawet ich nazwa nawiązuje wyglądem do kwiatów z rodzaju Anemone, ale to zwierzęta. Są spokrewnione z meduzami i koralowcami i podobnie jak te pierwsze mają parzące macki, które chronią je przed drapieżnikami.
W tej przestrzeni znajdziesz wizję tego porządku taksonomicznego, a także jego dietę, siedlisko i istniejące typy. Nie przegap niczego, bo nawet zwierzęta, które wyglądają jak morskie kwiaty, mają do opowiedzenia ciekawostki.
Taksonomia i charakterystyka
Ukwiały należą do rzędu Actiniaria.Są to heksakorale należące do klasy Anthozoa i typu Cnidaria. W przeciwieństwie do swoich krewnych, meduz, ukwiały nigdy nie wychodzą poza stadium polipa, więc żyją przyczepione do skał i innych twardych powierzchni.
Niektóre gatunki są jednak w stanie przylgnąć do miękkiego osadu lub unosić się blisko powierzchni wody.
Jego ciało jest cylindryczne, zwieńczone z jednej strony tarczą pedału (za pomocą której przylega do powierzchni), az drugiej ustami w kształcie szczeliny i otoczonymi mackami. Te macki są uzbrojone w cnidocyty, komórki odpowiedzialne za tworzenie nematocyst: organelli w kształcie strzałki, które zawierają substancję parzącą.
Ciało ponadto składa się z trzech warstw: naskórka (najbardziej zewnętrznej), galaretowatej mesoglei, która zapewnia zwierzęciu pewną ruchliwość; oraz gastrodermis, gdzie przetwarzana jest żywność.Ukwiały mają niekompletne jelito, co oznacza, że jama żołądkowo-naczyniowa działa jak żołądek, a odpady są wydalane przez ten sam otwór, przez który się dostały, czyli przez usta.
Rodzaje ukwiały
Obecnie istnieje około 1200 gatunków ukwiałów, więc ich morfologia i adaptacje różnią się znacznie w zależności od gatunku. Istnieją 2 główne podrzędy tych zwierząt:
- Enthemonae: zawilce o typowej morfologii krezki opisanej powyżej. Stanowią większość gatunku.
- Anenthemonae: są one wręcz przeciwne, to znaczy takie, które nie podlegają typowej morfologii ich krezki.
Jedzenie
Te zwierzęta to drapieżniki. Ponadto są aktywne, to znaczy nie czekają, aż zdobycz spadnie na nich, aby je złapać, ale raczej wykorzystują swoje nematocysty, aby je sparaliżować. Kiedy ryby, mięczaki, a nawet jeżowce ocierają się o mackę, aktywują mechanizm wyzwalający nematocysty i zostają sparaliżowane przez toksynę.W tym momencie anemon bierze je do pyska.
Niektóre gatunki żywią się również planktonem przenoszonym przez prądy oceaniczne. Inne tworzą symbiozę z roślinami, jak glony zooxanthellae, dając im schronienie w zamian za część energii uzyskanej przez nie w procesie fotosyntezy.
Najsłynniejszym typem symbiozy ukwiałów jest ta z błazenkami, które są odporne na truciznę i dostają schronienie w zamian za utrzymanie ich w czystości.
siedlisko ukwiałów
Są to zwierzęta kosmopolityczne, czyli żyją w dowolnym miejscu na świecie. Dlatego różne gatunki przystosowały się do najróżniejszych środowisk, od głębin oceanicznych po wybrzeża morskie. Niektóre są nawet w stanie przetrwać bez wody podczas odpływu.
Większość z nich przywiera do powierzchni, powoli przemieszczając się w inne miejsce, jeśli ich lokalizacja stanie się niezdatna do zamieszkania. Inni zakopują się w piasku, a inni pływają po otwartym morzu.
Odtwarzanie
To jeden z najciekawszych tematów do studiowania u parzydełkowców. Różnorodność metod reprodukcyjnych jest ogromna, więc przyjrzyjmy się im szczegółowo:
- Rozmnażanie bezpłciowe: może odbywać się przez podział na dwie części lub przez pączkowanie, czyli podział na dwie części lub poprzez utworzenie wypukłości lub pąka, który wyrośnie i stanie się innym osobnikiem. Niektóre rodzą się również w wyniku zranienia dysku pedału.
- Seksualny: poprzez połączenie gamet. Jeśli zapłodnienie jest zewnętrzne, samiec i samica uwalniają gamety, które znajdują się w wodzie. Przeciwnie, jeśli jest wewnętrzny, plemniki docierają do wnętrza samicy w celu zapłodnienia.
Należy zaznaczyć, że w zależności od gatunku ukwiał może być hermafrodytą lub mieć określoną płeć. Ogólnie rzecz biorąc, w wyniku zapłodnienia larwa jest zdolna do swobodnego poruszania się, aż znajdzie odpowiednie miejsce do osiedlenia się i przejścia do stadium polipa.
Starzy towarzysze
Jak widać, gdybyśmy zagłębili się w specyfikę każdego gatunku ukwiałów, tekst nie miałby końca. Te niesamowite zwierzęta są na naszej planecie od ponad 6 miliardów lat, więc są bardziej niż wiarygodnym przykładem tego, jak wyglądał świat na długo przed tym, zanim postawiliśmy na nim stopę.
W ten sposób zwierzę, pozornie proste i bliższe roślinom niż naszemu królestwu, uczy nas, że ma genom prawie tak złożony jak nasz. Nigdy nie należy lekceważyć tego, co najbardziej niewidoczne, ponieważ wspaniałe perfumy są przechowywane w małych buteleczkach.
