Eksperci twierdzą, że Szczepionki są niezbędne, aby zwierzęta były zdrowe.U kotów sugerowane podstawowe szczepionki to te, które zwalczają nosówkę, wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów, kaliciwirus kotów i wściekliznę. Ale czym są szczepionki, jakim chorobom zapobiegają i jak często należy je stosować?
ten szczepionki pomagają przygotować układ odpornościowy organizmu do zwalczania inwazji organizmów chorobotwórczych. Są bardzo ważne dla zdrowia kotów. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać harmonogramu szczepień zgodnie z historią medyczną, środowiskiem i stylem życia Twojego zwierzaka.
Jakie są szczepionki dla kotów?
Szczepienia kotów dzielą się na dwie kategorie, podstawowe i niepodstawowe. Te pierwsze są uważane za niezbędne dla wszystkich kotów i chronią je przed panleukopenią (nosówką kotów), kaliciwirusem kotów, zapaleniem nosa i tchawicy i wścieklizną. Te niepodstawowe podaje się zgodnie ze stylem życia kota. Niektóre z nich to wirus białaczki, Bordetella, Chylamydophila felis i wirus niedoboru odporności kotów. Na przykład dorosłe koty można ponownie szczepić co roku lub co trzy lata.
Następnie dzielimy się, jakie są choroby, z którymi walczą szczepionki dla kotów.
Nosówka kotów: jest wysoce zaraźliwa i śmiertelna choroba wirusowa. Objawy obejmują skrajną apatię i utratę apetytu. Często obserwuje się gorączkę, wymioty i biegunkę, ale niektóre koty umierają nagle z niewielkimi objawami klinicznymi.
Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów i kaliciwirus kotów: Szacuje się, że odpowiada za 80-90 proc. chorób górnych dróg oddechowych. Chociaż na ogół nie jest to poważne u dorosłych kotów, choroba wywoływana przez te wirusy może czasami być śmiertelna u kociąt. Kichanie, łzawienie oczu, katar i gorączka to najbardziej typowe objawy infekcji.
Wściekłość: stanowi coraz większe zagrożenie dla kotów. To jest śmiertelne i stanowi wielki problem zdrowia publicznego. Zaleca się szczepienie przeciwko tej chorobie u wszystkich kotów, aw niektórych krajach jest to wymagane przez prawo. Kocięta należy podawać między 12 a 14 tygodniem życia.
białaczka kotów- rozprzestrzenia się w ślinie i wydzielinie nosa zarażonych kotów; przenosi się przez długotrwały kontakt z kotami chorymi, kąsać ranyi od zarażonej matki do jej kociąt.
Chlamydioza:powoduje ją bakteria Chlamydia psittaci. Zapalenie spojówek jest najczęstszym objawem, ale mogą również wystąpić objawy, takie jak kichanie i katar. Bakterie są przenoszone przez bezpośredni kontakt z zarażonym kotem, przy czym najwyższy wskaźnik infekcji występuje u kotów w wieku od pięciu tygodni do dziewięciu miesięcy.
Wirus niedoboru odporności kotów: to kolejny wirusowy zabójca kotów. Głównym sposobem rozprzestrzeniania się wirusa są rany po ugryzieniu.
Inne szczepionki, które również można podać, to: przeciwko zakaźnemu zapaleniu otrzewnej kotów i granicy.
W przypadku kociąt, automatycznie otrzymują przeciwciała z mlekiem matki, jeśli ma ona zdrowy układ odpornościowy.. Kiedy kot osiągnie wiek od sześciu do ośmiu tygodni, weterynarz może rozpocząć serię szczepień w odstępach 3-4 tygodni, aż do ukończenia 16. roku życia.
rekomendacje
Szczepionki w niewielkim stopniu stymulują układ odpornościowy zwierzęcia w celu stworzenia ochrony przed określonymi chorobami zakaźnymi. Ta stymulacja może wywołać łagodne objawy, począwszy od bólu w miejscu podania szczepionki, lekkiej gorączki i być może reakcji alergicznej. Istnieją również inne, mniej powszechne działania niepożądane, takie jak guzy w miejscu podania zastrzyku lub choroba immunologiczna związana ze szczepieniem.
Należy zauważyć, że szczepionki uratowały niezliczone życie i odgrywają istotną rolę w walce z zakaźnymi chorobami kotów. Jak w przypadku każdej procedury medycznej, istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych. W większości przypadków ryzyko jest znacznie niższe niż ryzyko samej choroby.
Generalnie koty zaszczepione nie wykazują szkodliwego wpływu na ich zdrowie. Reakcje na szczepionki są zwykle łagodne i krótkotrwałe. Objawy kliniczne obejmują gorączkę, utratę apetytu, wymioty, biegunkę, obrzęk i zaczerwienienie wokół miejsca wstrzyknięcia oraz kulawiznę.
