Jest znany jako bezpański pies do tego psa, który wędruje lub wędruje po miastach bez domu lub właściciela. Ta grupa składa się z psów o najróżniejszym pochodzeniu i pomimo tego, że na ulicy można spotkać psy rasowe, przeważają kundle lub hybrydy.
Składają się z bezpańskie psy zamieszkujące miasta zwierzęta zagubione, porzucone lub urodzone przez matki w takim stanie. Jego życie jest często naznaczone nadużyciami, niedożywieniem i chorobami. Ponieważ nie mają odpowiednich procesów szczepień i niejednokrotnie nie mają schronienia i pożywienia, dlatego często są podatne na choroby lub wypadki, zwłaszcza pojazdy mechaniczne, co sprawia, że Twoja oczekiwana długość życia rzadko przekracza trzy lata.
Oprócz zwierzęcego dramatu, na który cierpią, w końcu stają się problem zdrowia publicznego, zwłaszcza w tych miastach, które nie mają programów kontroli urodzeń bezpańskich zwierząt ani publicznej polityki ratowania i adopcji. W wielu krajach populacje bezpańskich zwierząt są kontrolowane poprzez ubój.
Życie na ulicy
Życie na ulicy jest bardzo trudne dla psów, zwłaszcza tych porzuconych lub zagubionych, ponieważ nie masz umiejętności zapewnienia schronienia i jedzenia. Kolejnym czynnikiem, który ostatecznie wpływa na jakość porzuconych psów, jest pogoda, szczególnie w najgorętsze dni lata lub zimy.
Rywalizacja z innymi psami w tym samym stanie również jest czynnikiem ryzykaNie tylko dlatego, że zmniejsza to ich szanse na znalezienie pożywienia lub schronienia, ale dlatego, że w wyniku bójek mogą zostać zrażeni lub zachorować na choroby, które bez leczenia mogą doprowadzić do ich śmierci.
Ruch jest kolejnym nieuchronnym niebezpieczeństwem, przejechanie główną przyczyną śmierci bezpańskich psów którym udało się osiągnąć dojrzałość.
Życie towarzyskie
Bardzo często bezpańskie psy mają tendencję do tworzenia paczek, Jest to sposób na zagwarantowanie przetrwania poprzez ochronę terytorium, optymalizację poszukiwania pożywienia i bezpieczeństwo, jakie implikuje przebywanie w grupie.
Zwykle bezpańskie psy rozwijać dystansowe postawy wobec ludzi, wywodzący się z maltretowania, jakie spotykają ze strony przechodniów lub osób, które nie lubią ich w pobliżu ich posiadłości. Dlatego będą się denerwować w obecności ludzi lub reagować agresywnie, co ostatecznie wpływa na działania ratunkowe i plany adopcyjne.
Agresja może również pochodzić z rywalizacji o pożywienie, dlatego będą walczyć i bronić znalezionego wysokiej jakości źródła pożywienia, nawet przeciwko ludziom, dlatego wskazane jest trzymanie się z dala od bezpańskiego psa, który je lub żeruje.
Ratunek i adopcja
Na szczęście różne plany ratowania i adopcji bezpańskich psów są obecnie zarządzane, jako inicjatywy rządowe lub prywatne. Pamiętaj jednak, że bezdomny pies musi przejść proces terapii, a przynajmniej czas, który pozwoli mu przystosować się do nowego domu.
Kiedy bezpański pies zostaje uratowany najlepiej zabrać go do weterynarza, aby ocenić jego stan, jeśli cierpisz na chorobę wynikającą ze złego odżywiania, np. anemię, aby ją odrobaczyć (bezpańskie psy są zwykle atakowane przez pasożyty skóry, takie jak pchły, wszy i kleszcze, a także pasożyty wewnętrzne, głównie przewodu pokarmowego lub robaki serca) i wykonać test agresywności.
Najlepiej skonsultuj się z weterynarzem w sprawie odpowiedniej diety, niezależnie od tego, czy ma niedowagę, czy jest zdrowy, ponieważ możesz spowodować dekompensację. Nie należy też mieszać go z innymi zwierzętami, dopóki weterynarz nie wyrazi na to zgody..
Pamiętaj, że uratowane psy mają tendencję do nienormalnych zachowań, takich jak ukrywanie się, by oddać mocz lub bycie bardzo zdenerwowanym, ale jest to efekt ich lat spędzonych na ulicy. Bądź wobec niego cierpliwy, z czułością, treningiem, szacunkiem i wytrwałością sprawisz, że ci zaufa i zacznie zachowywać się w bardziej normalny sposób.
