Każde zwierzę jest na swój sposób wyjątkowe i niepowtarzalne. Jednak psy albinosy z pewnością przyciągną twoją uwagę ze względu na swój kolor. Być może słyszałeś termin albinos w odniesieniu do ludzi, którym brakuje pigmentu w oczach, skórze i włosach. Ale czy wiesz, że japsy również mogą mieć tę chorobę genetyczną? Chociaż nie wszystkie białe psy są albinosami, w niektórych przypadkach mają pewien stopień tej choroby genetycznej.
Albinizm jest stanem dziedzicznym występującym przy urodzeniu, charakteryzuje się brakiem pigmentu, który nadaje kolor skórze, włosom i oczom. Istnieje wiele rodzajów bielactwa, które w różnym stopniu wiążą się z brakiem pigmentu. Temu schorzeniu, występującemu u wszystkich ras zwierząt, mogą towarzyszyć problemy ze wzrokiem.
Psy i ludzie dzielą mutację genetyczną, która powoduje bielactwo. Ten sam zmutowany gen, na przykład w Rasy dobermanów pinczerów, jest również związany z formą albinizmu u ludzi.
Powoduje
Albinizm jest rzadkim zaburzeniem i istnieją różne typy. Jedną z najbardziej znanych jest choroba oczno-skórna, której przyczyny są genetyczne. Każda komórka w ciele zawiera pasującą parę genów odziedziczonych po każdym z rodziców. Te geny działają jak „plan”, który kieruje rozwojem płodu.
Jest to problem dziedziczny spowodowany przez nie działa w jednym lub więcej genach odpowiedzialnych za nadawanie pigmentu - melaniny - oczom i skórze. W rezultacie zwierzętom albinosom brakuje pigmentu, a ich skóra, oczy i futro mogą być bezbarwne. Istnieją różne rodzaje bielactwa, które obejmują wiele różnych genów.
Możliwe jest również odziedziczenie jednego normalnego genu i jednego z albinizmem. W tym przypadku normalny gen dostarcza w swoim modelu komórkowym informacji wystarczających do wytworzenia pigmentu. Wiele zwierząt z albinizmem może doświadczać różnych problemów ze wzrokiem. W rzeczywistości mogą mieć tęczówki, które różnią się kolorem od jasnoszarego lub niebieskiego do brązowego.
Zwierzęta z bielactwem mogą mieć problemy ze wzrokiem: krótkowzroczność, astygmatyzm lub problemy z koordynacją, fiksacją i śledzeniem obiektów – zez – które mogą powodować pewne problemy z percepcją głębi, zwłaszcza z bliskiej odległości. Są też zwykle bardzo wrażliwe na światło (światłowstręt).
Psy z bielactwem
Całkowicie białe zwierzę z różowymi oczami i jasnoróżową skórą jest uważane za albinosa i jest technicznie znane jako pies z ujemnym wynikiem tyrozynazy. Tyrozynaza jest enzymem biorącym udział w produkcji melaniny i jest to naturalna substancja, która nadaje kolor (lub pigment) oczom, skórze i włosom. Albinizm jest brakiem lub defektem tego enzymu i jest spowodowany przez gen recesywny, który jest dziedziczony od obojga rodziców. Wiele psów albinosów cierpi na głuchotę, ponieważ niepigmentowana skóra w przewodzie słuchowym powoduje degenerację zakończeń nerwowych.
Inne formy albinizmu mogą wystąpić u psów, które wykazują jakiś rodzaj wybielania, ale mają trochę pigmentu. Zwykle można to zaobserwować w rasach takich jak białe owczarki niemieckie, west highland white terriery i dobermany.
Inni Z drugiej strony psy mogą dziedziczyć geny, które tworzą unikalne wzory sierści, spowodowane brakiem pigmentacji. To często pojawia się u owczarków australijskich, owczarków szetlandzkich, corgi, jamników, collie, dogów niemieckich i innych.
Nie ma leczenia, które zastąpiłoby brak melaniny co powoduje objawy albinizmu. Weterynarze mogą leczyć, a nie leczyć, problemy z oczami.
Z drugiej strony, jak wspomnieliśmy, melanina chroni skórę przed promieniowaniem słonecznym. Dlatego psy albinosy są bardzo podatne na oparzenia słoneczne oraz raka skóry i oczu. Jeśli masz psa z tym schorzeniem, zaleca się, aby nie wystawiać go bezpośrednio na słońce. W tym sensie należy go chronić. W tym celu możesz zastosować filtr przeciwsłoneczny. Wskazane jest również, aby chronić skórę poprzez noszenie odzieży i przedmiotów ochronnych, w tym okularów przeciwsłonecznych dla zwierząt domowych.
