Koty stopniowo zyskują przewagę nad psami jako zwierzęta domowe. Koty to owi tajemniczy towarzysze, w których ich charakter dzikich myśliwych miesza się w subtelny sposób z domową sympatią, którą obdarzają swoich właścicieli i z którymi czują się spokrewnieni. Ta dwoistość cech ma związek z kilkoma sytuacjami: Skąd pochodzą koty? A przede wszystkim od kiedy jesteś z nami?
Niektóre dane
Jak wszystkie zwierzęta domowe, kot wyewoluował jako dzikie zwierzę. Według badań genetycznych naukowcom udało się odpowiedzieć na niektóre obawy, które te zwierzęta budziły od wieków. Ustalono między innymi, że koty „samoudomowiły się”. W przeciwieństwie do wszystkich zwierząt domowych - koni, krów, świń czy samego psa - osiągali je, gdy człowiek stał się siedzący. Dzięki rolnictwu, które doprowadziło do przechowywania zbóż, a wraz z nim rozmnażania się gryzoni, kocięta przybywały do miast, aby na nie polować i żywić się nimi. Rolnicy w tamtym czasie tolerowali to podejście, co reprezentowało w zakresie środków zwalczania szkodników.
A Spis wykazał, że na świecie żyje około 600 milionów kotów domowych na pięciu kontynentach. Ale gdzie udomowiono pierwsze koty? Kto pierwszy dotrzymał im towarzystwa?
Pierwsze okazy
Istnieją genetyczne i archeologiczne dowody na to, że pierwsze koty domowe pojawiły się w żyznym regionie półksiężyca, znanym również jako żyzny półksiężyc na Bliskim Wschodzie. Próbki pobrano z Egiptu, Turcji i Libanu. W starożytnym Egipcie szacunek dla kotów jest dobrze znany. Papirusy i hieroglify pokazują nam sceny z codziennego życia tej cywilizacji, w których można zobaczyć liczne przedstawienia tego zwierzęcia. Ponadto czczono Bastet, boginię rodziny i płodności, która miała głowę kota.
W 1983 roku na Cyprze, który ma 8000 lat, znaleziono kocią szczękę. Jak można się było spodziewać, kocięta musiały dotrzeć na wyspę łodzią, więc ich udomowienie musiało być znacznie starsze. W rzeczywistości w 2004 r. znaleziono kolejne stanowisko archeologiczne z większą liczbą kocich okazów, co oznaczało kolejne 1500 lat.
Wszystkie koty domowe są potomkami dzikiego kota Felis sylvestris (co dosłownie oznacza „leśny kot”) i podobno jego pierwsi przyjazni człowiekowi potomkowie pochodzą sprzed około 12 000 lat. Dane te pokrywają się z pierwszymi ludzkimi osadami rolniczymi, co dało początek tezie o tym, dlaczego koty zbliżają się do człowieka.
Z tego regionu koty rozprzestrzeniły się przez Azję i Europę, aby dotrzeć do Ameryki i Australii z pierwszymi statkami, które przewoziły koty na pokładzie, aby kontrolować gryzonie. Na lądzie zdominowanie terytorium przez koty było tylko kwestią czasu. Gdy mężczyzna zdobywał coraz większą popularność, koty robiły to samo.
Pomimo złą reputację, którą niesłusznie obdarzono kotami w średniowieczu, jest to gatunek doskonale przystosowany do środowiska człowieka. Będąc tak niesamowitym zwierzęciem, nic dziwnego, że wzbudzał strach ze względu na swoją indywidualność i możliwości fizyczne. Trzeba sobie wyobrazić, co ludzie pomyśleliby pięćset lat temu, gdy zobaczyli kota na ziemi, a chwilę później kotka znajdowała się na szczycie drzewa lub na ścianie trzy metry nad ziemią, jakby się tam pojawił.
Dlatego koty nadal zachowują swoje najbardziej prymitywne cechy. W przeciwieństwie do psów udomowionych przez ludzi, koty wybrały nas jako dostarczycieli pożywienia i uczucia. Być może trochę zrozumienia pochodzenia tego społeczeństwa pomoże nam zrozumieć, dlaczego nasze kocięta zachowują się w ten sposób. Nie wolno nam zapominać, że to oni, a nie my, nawiązaliśmy pierwszy kontakt, pierwsze podejście i dlatego to oni dyktują zasady dotyczące ich relacji z nami.
