Agresja psów jest bardzo poważnym problemem behawioralnym, który właściciele muszą zrobić, co mogą, aby je zmodyfikować.Ten rodzaj reakcji jest w dużej mierze możliwy do uniknięcia, jeśli właściciel rozumie, jakie są okresy wzrostu psów i czynniki, które wpływają na rozwój tego typu agresywnych zachowań.
Krytyczne okresy socjalizacji
- Znajomość wczesnych stadiów wzrostu psów pomaga zrozumieć agresję psów. Szczenięta mają krytyczną potrzebę socjalizacji od trzeciego tygodnia życia - kiedy już widzą i słyszą - do 14 tygodnia życia.
- Szczenięta muszą być zakupione między siódmym a ósmym tygodniem życia w celu prawidłowej socjalizacji pod nowym adresem. Osiem do dziesięciu tygodni to straszny okres, podczas którego zwierzę nie będzie dbać o to, czy zostaniemy zmuszeni do jego wychowania i musi być traktowane z ostrożnością przez dorosłych i dzieci.
- W czternastu tygodniach życia zaczyna się okres młodzieńczy - przerażający okres dojrzewania - która kończy się, gdy szczeniak osiągnie dojrzałość płciową. Zwykle dzieje się to między 14 a 15 miesiącem życia.
- Szczenięta wychowane w budach, w których mają bardzo mało interakcji z ludźmi, zwykle okazują się bardzo nieśmiałe w stosunku do ludzi., zwłaszcza jeśli nie zostaną sprzedane przed ukończeniem 14 tygodnia życia. Zawsze się boją, szczególnie w stresujących warunkach.
- Psy osiągają dojrzałość płciową między 6 a 14 miesiącem życia. W tym okresie zwykle zaczynają szczekać na nieznajomych, stają się bardziej opiekuńcze, a samce zaczynają od podniesienia nogi, aby oddać mocz.
Czynniki wpływające na agresywność
Ważną rolę w agresywności odgrywają czynniki genetyczne i dziedziczne. Rasy ochronne, takie jak dobermany, akity i rottweilery, mogą być bardziej agresywne niż Golden Retriever czy Labrador Retriever. Na przykład teriery były hodowane na małą zwierzynę i nadal zachowują tę cechę.
Chów wsobny może wytworzyć niestabilny temperament, a hormony mogą przyczyniać się do agresywnych tendencji u samców i samic w okresie rui. Wśród czynników, które mogą przyczynić się do rozwoju agresywnego zachowania psa, znajdujemy:
- Środowisko
- Warunki życia
- Brak socjalizacji
- Nadmiar kar
- Izolacja od kontaktu z ludźmi
- Narażenie na częste dokuczanie
Oczywiście psy to nie ludzie. Posiadają cechy, które określają ich pozycję społeczną i wyrażają ją poprzez język ciała. Niektóre psy mają status dominujący lub alfa, a niektóre mają niską rangę lub status omega. Kiedy psy mieszkają z ludźmi, postrzegają ludzi jako członków stada i starają się ugruntować swoje miejsce w porządku społecznym, kwestionując najbardziej uległych członków rodziny, zwłaszcza dzieci. Jeśli psy wykazują dominujący gest, taki jak warczenie, gdy zabiera się im talerz z jedzeniem, a zachowanie to nie jest korygowane, zwierzę stopniowo będzie zdobywać przewagę w stosunku do innych członków rodziny i będzie wzmacniać tego typu zachowania. zachowanie.
Subtelne oznaki dominacji na ogół pozostają niezauważone. Jednak właściciel musi być bardzo uważny na te agresywne zachowania, aby mógł je modyfikować.
istnieć różne rodzaje agresji: te, które mają charakter defensywny lub te, które mogą być wywołane strachem, bólem lub karą. Pies może wykazywać więcej niż jeden rodzaj agresji.
Wreszcie psy agresywne dominujące mają tendencję do stawiania uszu do góry i do przodu. Trzymają wysoko ogony i poruszają nim powoli, sztywno z boku na bok. Wyglądają groźnie i warczą przez ściśnięte usta i odsłonięte zęby. Mogą położyć łapę na ramieniu drugiego psa, jeździć na nogach ludzi lub odpychać dzieci podczas przechodzenia przez drzwi. Tego typu okaz wymaga wiele uwagi.
Agresja psów może objawiać się na kilka sposobów. Wśród nich, gdy zwierzęta:
- Żądają wyjścia na ulicę
- Okazuj i żądaj nadmiernego uczucia
- Mają swoje miejsca odpoczynku
- Zwykle przestają jeść, gdy ktoś się do nich zbliża
Wiele z tych psów nie będzie słuchać poleceń, zwłaszcza poleceń uległych, takich jak „waruj” lub „czekaj”. Najbardziej agresywne dominujące psy to czystorasowe samce. Najlepszą rzeczą, jaką możesz z nimi zrobić, jest wyszkolenie ich w modyfikowaniu tego zachowania.
