Kiedy umiera pies lub kot, większość właścicieli odczuwa te same uczucia, jakby stracili ukochaną osobę. Zaburzenia snu, problemy z jedzeniem lub depresja są bardziej niż powszechne. Żałoba po zwierzaku w wielu przypadkach jest wyższa niż po osobie. Dowiedz się więcej w tym artykule.
Żałoba zwierzaka: bolesny moment
Osoby, które poniosły śmierć psa lub kota, wiedzą, że to uczucie jest naprawdę bolesne. Może być jeszcze gorzej niż w przypadku śmierci członka rodziny. Zdecydowana większość właścicieli zwierząt domowych doświadcza pewnych zaburzeń snu, jedzenia lub życia codziennego po stracie najlepszego przyjaciela.
Ponadto wiele osób zgłasza problemy z koncentracją, niską energią, depresją i apatią. Nawet pary, które nie mają dzieci i uważają swojego psa lub kota za „dziecko”, są bardziej narażone na rozwód lub separację po śmierci zwierzęcia.
Chociaż uważa się, że jest odwrotnie, właściciele kotów odczuwają większy smutek, gdy ich pupile umierają, niż właściciele psów. Czemu? Ponieważ koty wychowywane są na mniejszych przestrzeniach. Ponadto mówi się, że mają duchowy związek z ludźmi.
Osoby starsze i dzieci najbardziej narażone na żałobę po zwierzaku
Chociaż wpływ, jaki może wywołać śmierć psa lub kota, będzie zależeć od osobowości każdego z nich, prawda jest taka, że wydarzenie to dotyka jeszcze dwie grupy ludzi: osoby starsze i dzieci.
W pierwszym przypadku jest prawdopodobne, że zwierzę było ich jedynym towarzystwem od czasu owdowiania lub opuszczenia domu przez dzieci. W drugim, nawet jeśli tego nie pokazują, wiele dzieci urodziło się już z pupilem w domu i trudno im tę stratę przezwyciężyć.
Jak w przypadku śmierci ukochanej osoby, konieczne jest przejście przez proces żałoby i żałoby po zwierzaku. Oznacza to ukończenie cyklu od momentu pochowania zwierzaka do chwili, gdy będziemy go czule wspominać.
Opłakać zwierzaka
Jedną z pierwszych reakcji osoby, gdy umiera pies lub kot, jest brak zrozumienia sytuacji. Chociaż zwierzę przeżyło wiele lat lub przeszło długą chorobę (która rzekomo przygotowuje nas na naturalne skutki), nadal cierpimy, gdy nie jest już przy nas.
Po zakopaniu lub kremacji zwierzaka, normalne jest odczucie jego obecności wokół nas. Słyszenie ich łap przy łóżku lub miauczenie z drzwi jest bardzo powszechne. Niektórzy mówią, że ich dusze wciąż tam są, aby nam powiedzieć, że wszystko będzie dobrze. Inni twierdzą, że to zwyczaj zmysłów do tych dźwięków.
W codziennych sytuacjach, w których zwierzę dzieliło z nami chwile, to właśnie tam najbardziej odczuwamy ból z powodu jego śmierci. Kiedy wracamy z pracy do domu, nikt nie czeka na nas machając ogonem. Nie czujemy też mruczenia w zimowe dni, brakuje nam kogoś do zabawy w parku itp.
Osoby starsze i dzieci są bardziej narażone na cierpienie z powodu śmierci zwierzaka
Z biegiem czasu wspomnienia tej cudownej istoty nie ranią już nas tak bardzo ani nie wywołują płaczu. Łatwiej jest spojrzeć na zdjęcie naszego pupila. Albo porozmawiaj o swoich wybrykach bez żalu.
Jeśli nasz pupil jest pochowany na cmentarzysku zwierząt, możemy udać się odwiedzić jego grób i przynieś mu zabawki na początku. W przeciwnym razie możemy zamieścić zdjęcia na wirtualnym cmentarzu (w Internecie jest ich wiele) i zostawić wiadomość. Te strony pozwalają zrozumieć, że nie tylko my przechodzimy przez etap żałoby.
Zaleca się przywiezienie do domu kolejnego psa lub kota, gdy tylko pokonamy stratę. Wiele osób spieszy się, aby kupić lub adoptować innego zwierzaka. Wierzą, że to najlepszy sposób na zapomnienie poprzedniego. Może to jednak przynieść odwrotny skutek. Czemu? Ponieważ nie będziemy w stanie przejąć tego życia. Ponadto będziemy go nieustannie porównywać ze zmarłym zwierzęciem, starając się, aby we wszystkim przypominało go.