Zielona małpa to bardzo mało znany gatunek, pomimo tego, że ma niesamowitą komunikację zwierzęcą i jest jednym z gatunków, któremu zawdzięczamy najwięcej we współczesnej medycynie. Okazuje się, że niestety tysiące z nich zostały wykorzystane w przemyśle medycznym do opracowania szczepionek.
Na szczęście dzisiaj ta praktyka jest mniej rozpowszechniona, a zwierzęta zastępowane są kulturami komórkowymi. Pozwala to na zaprzestanie chwytania tego naczelnego w tym celu iChociaż pojawiają się jako zwierzęta domowe w Stanach Zjednoczonych, są jednymi z niewielu naczelnych, którym nie grozi wyginięcie.
Ten imbir, zwany „zielonym” ze względu na swój złoty kolor z zielonkawymi błyskami, jest bardzo szczególnym gatunkiem zwierząt. Okazuje się, żeOdkryto w nim złożony system komunikacji zwierzęcej, przypominający pod wieloma względami system ludzki”.. To uczy nas, że zwierzęta mogą mieć złożone zachowania bardzo podobne do ludzkich.
Komunikacja zwierząt w zielonej małpie
To jeden z najbardziej znanych przykładów komunikacji zwierząt, ponieważ badano ją w latach 80. w parku Amboseli w Afryce. To, co zauważyli naukowcy, było jak na tamte czasy czymś rewolucyjnym, a mianowicie, że zielona małpa miała specyficzne dźwięki ostrzegawcze dla każdego drapieżnika.
W szczególności udokumentowano trzy konkretne zaproszenia, które doprowadziły do trzech strategii. Rozmawiamy o Alarmujące wokalizacje dla lampartów, węży i drapieżników, które są łatwe do rozróżnienia nawet dla ludzi.
Zaobserwowano, że to, jak specyficzne były te wezwania, zależało od doświadczenia zwierzęcia i że chociaż są to instynktowne wokalizacje, rozpoznawanie niebezpieczeństw wiąże się z uczeniem się.
A) Tak, Niemowlęta i młode małpy zielone łatwo mylą duże ptaki – takie jak bocian – z drapieżnikiem i ostrzegają grupę, jakby to był drapieżnik. Stopniowo nauczą się rozpoznawać swoich drapieżników iw końcu dorosłe osobniki są w stanie odróżnić sępy od pozostałych ptaków drapieżnych, ponieważ te ostatnie są padlinożercami i nie żerują na koczkodanach.
W szczególności udokumentowano trzy konkretne zaproszenia, które doprowadziły do trzech strategii. Mówimy o alarmujących wokalizacjach dla lampartów, węży i drapieżników, które są łatwe do rozróżnienia nawet dla ludzi.
Różne połączenia, różne odpowiedzi
Te alarmy wywołują różne reakcje; pierwszą rzeczą jest monitorowanie obszaru, w którym obserwator podniósł alarm. Jeśli w niebezpieczeństwie będą duże koty, takie jak lampart, małpy wbiegną na szczyt drzewa i zostaną umieszczone na gałęziach najdalej od pnia, do których lampart nie ma dostępu ze względu na ich wagę.
Niemniej jednak, jeśli zbliża się wąż, koczkodany stoją na dwóch nogach, gotowe do skoku przed atakiem i wycofania się z terenu podczas gdy szukają niebezpieczeństwa, aby go zlokalizować. W przypadku orłów te naczelne będą obserwować niebo i starać się zakryć zaroślami.
Gatunek ten ma również alarmy dotyczące innych niebezpieczeństw, które, choć nie tak dobrze zbadane, są bardzo interesujące. Małpy Vervet mają dźwięki ostrzegawcze dla innych niebezpiecznych gatunków naczelnych, takich jak pawiany, a nawet ludzie.
To ważne, ponieważ koczkodany Są uważani za plagę w wielu obszarach Afryki i utrzymują konfliktowe relacje z ludźmi. Niestety wielu ginie w wypadkach samochodowych, atakach psów, a nawet zatruciach.
Mówimy o alarmujących wokalizacjach dla lampartów, węży i ptaków drapieżnych, które są łatwe do rozróżnienia nawet dla ludzi. Zaobserwowano, że to, jak specyficzne były te wezwania, zależało od doświadczenia zwierzęcia i że chociaż są to instynktowne wokalizacje, rozpoznawanie niebezpieczeństw wiąże się z uczeniem się.
