Pingwiny nie chwytają zdobyczy w taki sam sposób jak kormorany czy pelikany, a to dlatego, że W królestwie zwierząt istnieją różne techniki połowu ptaków morskich, jedna bardziej zaskakująca od drugiej. Dowiedz się o nich poniżej.
Jakie są techniki połowu ptaków morskich?
Niektóre gatunki są nurkami, inne doskonale pływają, a są też takie, które żywią się padliną. Różne techniki połowu ptaków morskich to:
1. pływam
Niektóre ptaki morskie mają Płetwiaste stopy -palce są połączone lekką membraną- i wodoodporne upierzenie, aby móc bez problemów pływać i polować na zdobycz. W ten sposób mogą zwiększyć powierzchnię kontaktu z wodą i poruszać się, odchylając kończyny do tyłu.
W celu uszczelnienia skrzydeł niektórzy wydzielają rodzaj wosku przez gruczoł uropygia, znajdujący się u nasady ogona. Za każdym razem, gdy pielęgnują swoje upierzenie, korzystają z okazji, aby rozprowadzić wosk po całym ciele, coś, co daje im „status” wśród rówieśników.
2. Nurkowanie
W stosunku do poprzedniej techniki możemy mówić o metodzie stosowanej np. przez pingwiny: te gatunki mają zdolność przebywania pod wodą do 18 minut. W tym czasie pływają na głębokości do 500 metrów, aby złapać ryby lub skorupiaki, które nie znajdują się blisko powierzchni.
Ponadto pingwiny mają opływowe ciało, grupę krwi, która pozwala im dłużej żyć bez tlenu; oraz metabolizm, który „wstrzymuje” pewne funkcje i narządy podczas nurkowania.
Inny przypadek dotyczy kormorana, który nie ma wodoszczelnych skrzydeł, ale potrafił wykorzystać kontakt z wodą: gdy zmoknie, upierzenie jest cięższe, co pozwala mu dotrzeć na większe głębokości, co jest idealne, jeśli nie może znaleźć dostępna zdobycz blisko powierzchni.
3. Nurkowania
Aby opowiedzieć o jednej z najbardziej niesamowitych technik połowu ptaków morskich, musimy wymienić jeden z gatunków, który ją wykonuje: głuptak. Zwierzęta te latają z bardzo dużą prędkością – do 100 km/h – a ich ciało jest przystosowane do nurkowania w wodzie bez spowalniania..
Jak oni to robią? Po pierwsze dlatego, że nie mają zewnętrznych otworów w nosie, po drugie dlatego, że uszy są małe i pokryte piórami, a po trzecie dlatego, że ich mostek jest bardzo mocny i chroni płuca przed uderzeniem o powierzchnię wody.
Zasadniczo, gdy widzą rybę blisko powierzchni, spadają z wysokości 50 metrów, aby ją upolować. Mogą spędzić do 20 sekund na głębokości czterech metrów bez konieczności wynurzania się oddychać.
4. Rodzaje szczytów
Dzięki dziobom ptaki morskie mogą zdobywać pożywienie na różne sposoby. Na przykład pelikany mają pod dziobami słynną elastyczną „torbę”, która działa jak łopatka do łowienia ryb. Następnie przefiltruj wodę i połknij zdobycz.
W przypadku albatrosy mają haczykowate dzioby, w których trzymają nieuczciwą rybę lub meduzę; drapieżniki przybrzeżne siekają swoją zdobycz, podczas gdy te, które żyją dłużej na lądzie, używają swoich długich dziobów do poszukiwania pożywienia w błocie i mokradłach.
5. Padlina
Kolejna technika ptaków morskich nie ma nic wspólnego z łowieniem ryb, ale z pozyskiwaniem pożywienia w dowolny sposób. Na przykład petrel olbrzymi to ptak żyjący na półkuli południowej, bardzo zwinny na lądzie i żywiący się padliną, taką jak martwe foki; lub poluj na mniejsze ptaki.
6. Zbieranie na powierzchni
Wreszcie mamy inną technikę połowu ptaków morskich, która przyciąga najwięcej uwagi naukowców: niektóre albatrosy spędzają dużą część czasu pływając równolegle do wody i łowiąc ryby i kalmary, które przepływają przez prądy.W zasadzie czekają, aż „jedzenie do nich dotrze”.
