Raptory to jedne z najbardziej charyzmatycznych ptaków w świecie zwierząt. Nie jest to sama grupa taksonomiczna, a raczej zestaw gatunków, które mają wspólną cechę mięsożerną.Te ptaki są używane do wykonywania sokolnictwa.
Wspólne cechy ptaków drapieżnych
Większość z tych ptaków ma zakrzywiony dziób, który pozwala im rozrywać jedzenie. Również Mają mocne pazury, które pozwalają im łapać zdobycz i przytrzymywać ją do ziemi, aby rozrywać ich mięso dziobami.
Wszystkie gatunki ptaków drapieżnych Mają jeden z najlepszych widoków na królestwo zwierząt, z dużymi oczami, dzięki którym mogą wykryć małe ofiary, takie jak gryzonie. Mimo to niektóre gatunki, takie jak orzeł przedni, mogą chwytać większą zdobycz, na przykład jagnięta.
Nocne ptaki drapieżne
Nocne ptaki drapieżne są znane jako sowy i sowy, zwane również odpowiednio strzygami i tytanami. Ptaki te charakteryzują się przystosowaniami, które poprawiają ich zdolność słyszenia i redukują hałas, jaki wydają podczas lotu.
Zwierzęta te żyją w świecie nocy, w którym słuch jest o wiele ważniejszy niż wzrok. Ma więc zaokrąglony pysk i krótki dziób, co oznacza, że nie jest to ingerencja dla naturalnej anteny parabolicznej, która kształtuje jego głowę. Ta forma bardzo koncentruje dźwięki swojej ofiary, więc są bardzo wrażliwe na małe ruchy.
Po drugie, pióra wielu jego gatunków są prawdziwym dziełem inżynierii naturalnej, która zainspirowała nawet inżynierów lotnictwa. Skrzydła tych ptaków mają trzy adaptacje: sztywną opaską z piór z przodu, elastyczny grzebień na zewnątrz i aksamitne upierzenie na górze.
To sprawia, że lot nocnych ptaków drapieżnych, takich jak puszczyk czy sowa, jest lotem wysoce wyspecjalizowanych drapieżników; potrafią wykryć zdobycz pod śniegiem, będąc praktycznie niezauważalną dla ofiary.
Skrzydła tych ptaków mają trzy adaptacje: sztywną opaską z piór z przodu, elastyczny grzebień na zewnątrz i aksamitne upierzenie na górze.
Ptaki drapieżne dobowe
Istnieje wiele gatunków drapieżników dziennychNajbardziej znanymi z nich są orły, ponieważ są największymi myśliwymi i rozprzestrzeniły się we wszystkich ekosystemach planety. Należą do nich orzeł cesarski lub licznie występujący myszołów, a także orły i harpie, które ze względu na swoje rozmiary i techniki łowieckie należą do najbardziej uderzających ptaków drapieżnych.
Jastrzębie i pustułki są mniejsze, ale są najszybszymi zwierzętami na świecie; sokół wędrowny może osiągnąć prędkość 380 km/h. Natomiast jastrzębie i jastrzębie nie osiągają tych prędkości, ale mają bardzo zwinny lot z dużą zwrotnością, co pozwala im omijać lasy.
Sekretarz jest najbardziej uderzającym drapieżnikiem dziennym, ze względu na swoje upierzenie i fakt, że jako jedyny nie poluje z powietrza: używa swoich długich kończyn do uderzania i chwytania ofiary. Można go znaleźć w wielu afrykańskich ekosystemach, głównie na południe od Sahary.
Jastrzębie i pustułki są mniejsze, ale są najszybszymi zwierzętami na świecie; sokół wędrowny może osiągnąć prędkość 380 km/h.
Upiory
Ptaki te można by zaliczyć do dziennych ptaków drapieżnych, ale prawda jest taka, że sępy są bardzo szczególnymi ptakami drapieżnymi. Chociaż inne ptaki drapieżne, takie jak latawce, mogą zjadać zwłoki, sępy i kondory są prawdziwymi specjalistami w spożywaniu padliny, i jest to, że ledwo potrafią same zabić zdobycz, mimo że są największymi ptakami.
Te ptaki są bardzo ciężkie i wśród nich kondor andyjski jako największy ptak na świecie. Podkreśla również czarny sęp, który jest największym ptakiem w Europiei że jest bardzo obficie występujący również w Hiszpanii.
Do czego służą ptaki drapieżne?
Ptaki drapieżne są bardzo zagrożone przez narkotyki, takie jak diklofenak, lub toksyny, takie jak ołów zawarty w kulach myśliwskich. Ich ochrona jest niezbędna, ponieważ są to naturalne pestycydy, które trzymają małe ssaki na dystans i są szczególnie ważne dla zachowania równowagi ekologicznej.
Ze swojej strony sępy są niezbędne, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób i zanieczyszczeniu naturalnych źródeł wody. W rzeczywistości zmniejszenie ich spisów powszechnych wywołało niestety prawdziwe kryzysy humanitarne w krajach takich jak Indie. Krótko mówiąc, ochrona tych ptaków przynosi ludziom wiele korzyści. Jeszcze jeden powód, dla którego musimy chronić planetę.
