Proces znany jako „zrzucanie skóry” opiera się na: odnowienie wyściółki ciała i przeprowadza się go na kilku gatunkach zwierząt, zwłaszcza na gadach i skorupiakach. Dowiedz się więcej o tym mechanizmie poniżej.
Zrzucanie skóry u gadów
Skóra gada jest gruba i chroniona przez twarde łuski -gładkie, stępione lub prążkowane - zapobiegają utracie wody przez skórę i zapobiegają wysuszeniu lub odwodnieniu.
Co więcej, skóra właściwa tych zwierząt zawiera komórki pigmentowe -które nadają mu charakterystyczny zielony lub brązowy kolor- a oni nie mają gruczoły potowe, dlatego nie pocą się.
Kiedy gad zrzuca skórę, dzieje się tak, ponieważ odnawia warstwę rogową naskórka, całkowicie lub częściowo. Proces zaczyna się na głowie i kończy na ogonie.
Jedynym gatunkiem, w którym widoczna jest transformacja, są węże.: kilka dni, zanim staną się bardziej agresywne i przestaną jeść, ponieważ muszą włożyć w ten proces całą swoją energię. Na końcu, porzucają grubą „koszulkę” z kształtem i kolorem ciała.
W przypadku jaszczurek, krokodyli i żółwi zmiana następuje stopniowo. W wielu przypadkach zwierzę zjada zrzucaną skórę, więc wylinka nie zawsze jest wykrywana.
Czas potrzebny gad zrzuca skórę będzie zależeć od różne czynniki, takie jak pora roku, temperatura otoczenia i wilgotność, a nawet ile masz lat. Młode osobniki linieją bardziej skóra niż dorośli.
Kiedy gad przygotowuje się do zmiany, szuka wilgotnego miejsca lub zanurza się w wodzie: Przyspiesza to proces i ułatwia odklejanie zewnętrznej warstwy skóry.
Zrzucanie skóry u skorupiaków
Gatunki skorupiaków są pokryte egzoszkieletem z węglanu wapnia, który tworzy sztywną powłokę, która chroni je przez cały czas. Problem zaczyna się, gdy zwierzę rośnie, a ta „tarcza” jest za mała.
Wzrost skorupiaków jest złożonym procesem i obejmuje: kilka faz: premuda, intermuda, niema i postmuda. W ich obrębie zachodzą zmiany fizjologiczne i morfologiczne, dzięki którym egzoszkielet zostaje zastąpiony większym.
Cykl uruchamiany jest hormonalnie, a organizm wydziela różne substancje, które umożliwiają zmianę. Kiedy wytworzy nowy egzoszkielet – cienki i nieuwapniony – pozbywa się starego. Następnie przechwytuje wodę, aby zwiększyć objętość swojej nowej skorupy i ją wzmocnić.
A co z ptakami i ssakami?
Chociaż kiedy myślimy o zrzucaniu skóry, automatycznie wyobrażamy sobie węża lub kraba, prawda jest taka, że inne gatunki i rodziny również przeprowadzają ten proces w pewnym momencie swojego życia.
W przypadku ptaków, które pochodzą od dinozaurów, linienie ma miejsce, gdy zmieniają upierzenie w zależności od pory roku. Stare pióra wypadają stopniowo, więc zwierzę nie jest całkowicie nagie, chociaż musi pozostać na ziemi i szukać schronienia, ponieważ jego skrzydła nie są wystarczająco przykryte, by latać.
Proces odnowy upierzenia zaczyna się na głowie i kończy na ogonie i może rozwijać się raz lub dwa razy w roku. W przypadku ptaków drapieżnych są one w stanie zrzucić pióra tylko raz na kilka lat.
Ssaki ze swej strony również dokonują swego rodzaju „zrzucania”, choć nie skóry, ale włosów. Ta transformacja jest stopniowa i związana ze zmianami sezonowymi, zwłaszcza u zwierząt żyjących na obszarach polarnych, arktycznych lub wysokogórskich: między innymi wilka, lisa, niedźwiedzia polarnego, królika.
Aby przetrwać zimne i śnieżne pory roku, ssaki pokrywają swoje ciała grubszymi włosami. Ponadto w niektórych przypadkach zmienia kolor na biały, aby być zakamuflowanym lodem lub śniegiem.
