Leczenie cukrzycy u psów i kotów

Spisie treści:

Anonim

Cukrzyca u kotów i psów może rozwijać się bezobjawowo, który po cichu wpływa na twoje ciało. Dzisiaj podsumowujemy główne aspekty zapobiegania i leczenia tej przewlekłej choroby u Twojego zwierzaka.

Cukrzyca u kotów i psów: co to jest i jak się rozwija?

U ludzi i zwierząt domowych ten cukrzyca militus można to przedstawić na dwa różne sposoby. ten cukrzyca typu 1Występuje, gdy organizm bezpośrednio nie jest w stanie wyprodukować insuliny.

ten wpisz dwacharakteryzuje się zaburzeniem metabolicznym, które prowadzi do niewłaściwego wykorzystania wytwarzanej insuliny; lub też do deficytu w jego produkcji.

Ciało traci kontrolę

W tych przypadkach, organizm stajesz się niezdolny do kontrolowania własnego poziomu glukozy we krwi (poziom cukru we krwi). W rezultacie ogromna ilość glukozy przestaje generować energię i „zatyka”.

Kiedy cała glukoza nie dociera do krwiobiegu, zwierzę wchodzi w rodzaj „stanu głodu”. Masz więc tendencję do spożywania dużej ilości jedzenia i szybkiego przybierania na wadze – to, co wydaje się być nieskończonym głodem, może być w rzeczywistości objawem cukrzycy.

Cukrzyca u psów i kotów: czynniki ryzyka

Cukrzyca typu 1 w prawie 100% przypadków jest związana z dziedziczeniem genetycznym. Typ drugi u psów i kotów ma ważne czynniki ryzyka związane z:

  • Siedzący.
  • Nadwaga.
  • Niezrównoważona dieta
  • Dziedzictwo genetyczne.

Cukrzyca u psów: profilaktyka i leczenie

Większość psów z cukrzycą rozwija typ pierwszy. W takich przypadkach prawie niemożliwe jest mówienie o zapobieganiu. Zwierzęta te muszą być poddawane codziennym zastrzykom przez całe życie w ramach leczenia przewlekłej choroby.

Rasy psów, które wykazują największą tendencję genetyczną to:

  • Pudel (francuski pudel).
  • Pies gończy.
  • Jamnik („pies kiełbasiany”).
  • Golden retriever.
  • Sznaucer miniaturowy.

Niektóre psy mogą zachorować na cukrzycę typu 2 z powodu kumulacji czynników ryzyka wspomniano powyżej.

W tych przypadkach, profilaktyka jest kluczem do zachowania zdrowia i dobrostanu zwierzęcia. Proste nawyki, takie jak zapewnienie zbilansowanego odżywiania i regularne ćwiczenia, są bardzo skuteczne w walce z cukrzycą.

Leczenie jest bardzo podobne do pierwszego i polega na podawaniu insuliny. Ale pozytywne zmiany w rutynie zwierzęcia mogą prowadzić do zmniejszenia dziennej dawki. Oprócz tego, że pomaga poprawić jakość życia i zwiększyć długość życia.

Cukrzyca u kotów: zapobieganie to podstawa

W przypadku kotów częściej rozpoznaje się cukrzycę typu 2. Ogólnie rzecz biorąc, zwierzęta te rozwijają to zaburzenie metaboliczne wywodzące się ze złych nawyków nabytych w życiu domowym.

Wiele kotów mieszkających w mieszkaniach doświadcza znacznego spadku codziennej aktywności. Ten brak ruchu czyni je bardziej podatnymi na czynniki ryzyka, takie jak otyłość i siedzący tryb życia. W konsekwencji mogą rozwinąć się u nich nie tylko cukrzyca i nadciśnienie, ale także zaburzenia i depresja.

Koty domowe często doświadczają radykalnych zmian w diecie. Na wolności polowali na własne pożywienie, a ich dieta byłaby w dużej mierze oparta na białku pochodzącym z mięsa.

Jednak w domu koty zazwyczaj jedzą karmę z dużą zawartością węglowodanów. Cząsteczki te są przekształcane w organizmie w cukier, co sprzyja podniesieniu poziomu glukozy we krwi.

W związku z tym, należy rozmawiać o profilaktyce, gdy tematem jest cukrzyca u kotów domowych. Najlepiej zaoferuj mu dietę bogatą w białko i zachęć go do bardziej aktywnej rutyny. Zabawki i biesiadne chwile to świetne sposoby na zmotywowanie najlepszego przyjaciela.

Cukrzyca u kotów: leczenie

Leczenie jest bardzo podobne do leczenia psów; opiera się na wstrzykiwaniu insuliny, ale koty mają dużą przewagę komparatywną.

Przy niewielkich zmianach w diecie i stylu życia zwierzę może odwrócić swój obraz metaboliczny. W wielu przypadkach zastrzyki można wstrzymać, a zwierzę w pełni odzyskuje jakość życia.

Cukrzycy u kotów i psów można łatwo zapobiegać, wprowadzając zdrowe nawyki w rutynie naszego najlepszego przyjaciela. Warto podkreślić znaczenie rozważenia profilaktyki dla zwierząt domowych i ich regularnych wizyt u weterynarza.