Koniec deszczów w Serengeti oznacza początek jednego z największych spektakli natury: „Wielkiej migracji”. W tym wyścigu z czasem z porą suchą ponad dwa miliony roślinożerców walczy o przetrwanie.
Park Narodowy Serengeti
Aby zrozumieć znaczenie tego kolosalnego zachowania migracyjnego, musimy pamiętać, żezjawisko to jest częścią funkcjonowania całego ekosystemu, ekosystem Serengeti.
W związku z tym Serengeti jest obszarem geograficznym położonym w północnej Tanzanii, który rozciąga się na południowo-zachodnią Kenię. O powierzchni 30 000 kilometrów kwadratowych, Jest to jedna z najbardziej bioróżnorodnych enklaw na kontynencie afrykańskim, ponieważ posiada 70 gatunków dużych ssaków i 500 gatunków ptaków.
Jednak wraz z początkiem kolonizacji brytyjskiej w pierwszej dekadzie XX wieku, polowanie znacznie zmniejszyło populację ssaków, zwłaszcza lwów.
W związku z tą sytuacją rząd brytyjski zdecydował się na utworzenie w 1921 roku pierwszej częściowej rezerwy na tym terenie. Dopiero w 1951 r. obszar został rozszerzony i obszar został ogłoszony parkiem narodowym.
Obecnie park ma 14 763 kilometry kwadratowe, które zapewniają ochronę licznym zagrożonym gatunkom. Podobny rozmiarem do małego kraju, jest jednym z największych w Afryce i Jest uważany za obiekt światowego dziedzictwa od 1981 roku.
„Wielka Migracja”, walka o przetrwanie
Wraz z nadejściem maja Setki tysięcy gazeli i zebr oraz ponad milion gnu wyrusza w podróż na ponad 3000 kilometrów w poszukiwaniu pastwisk i źródeł wody. 5% populacji gnu nie dotrze do celu, głównie z powodu drapieżników.
Te duże stada wyruszają z południowego wschodu, z tak zwanej „nieskończonej równiny”, aby przejść przez rezerwat Maswa, a także rzekę Grumeti, gdzie duża liczba ginie w wyniku ataków krokodyli, rezerwat Ikarongo i Masai Mara. Pod koniec listopada ta cyrkulacyjna migracja powraca do swojego źródła w Parku Narodowym Serengeti.
Uważany za jeden z siedmiu cudów przyrody Afryki, środowiskowe reperkusje „Wielkiej Migracji” Serengeti są przytłaczające: tylko w tym okresie migracji4 000 ton trawy dziennie będzie konsumowane i nastąpi 250 000 urodzeń.
Cykl migracji według miesięcy
W związku z porą suchą nie ma określonego punktu wyjścia dla dużych stad. Na tych rozległych terytoriach możemy jedynie z grubsza określić jego trasę na przestrzeni miesięcy. Oto krótkie podsumowanie żmudnej podróży, którą co roku muszą przebyć setki tysięcy zwierząt.
- w styczeń, stada pasą się wokół jeziora Ndutu. To będzie w tym miesiącu, a także w grudniu, kiedy większość porodów będzie miała miejsce w populacjach zebr.
- w Luty, Rezerwat Maswa i Obszar Chroniony Ngorongoro są domem dla większości populacji migrantów. Rozpoczyna się sezon lęgowy gnu.
- w marzec, kwiecień i maj ulewne deszcze są skoncentrowane. W ciągu tych trzech miesięcy będą podróżować z południowego wschodu na północny zachód od Serengeti, przechodząc przez rzekę Grumeti, znaną z dużej populacji krokodyli.
- Od czerwca kończą się deszcze. Po przekroczeniu rzeki Grumeti, gdzie zginą setki zwierząt, dotrą w sierpniu nad rzekę Mara, również zarażoną krokodylami..
- w wrzesień i październik, ziemie rezerwatu Masai Mara zostaną zaatakowane przez setki tysięcy roślinożerców. To bez wątpienia najlepsza pora roku na odwiedzenie tego imponującego rezerwatu.
- w listopad i grudzień, cykl dobiega końca. Wielkie stada wracają do Serengeti po tysiącach zgonów i tysiącach narodzin. W styczniu cykl trwa.
