Kontynent antarktyczny charakteryzuje się tym, że jest najzimniejszym terytorium całego świata. Na półkuli południowej temperatury osiągnęły -89°C i jest pokryty a 98% lodu.
W tak odległej części planety, otoczonej dużą ilością wody i niewielką liczbą mieszkańców, ekosystem zwierzęcy jest jedną z osobliwości tego obszaru, zwłaszcza ze względu na kryla antarktycznego.
Ponieważ półkula południowa jest najzimniejsza na świecie, siedlisko zwierząt jest ograniczone. Zamieszkują tylko zwierzęta zdolne wytrzymać mrozy. Przy niewielkiej powierzchni lądowej bez lodu bioróżnorodność ogranicza się do organizmów morskich.
Dlatego pingwiny, wieloryby, orki, kałamarnice, foki, morsy i najczęściej spotykany gatunek na tym kontynencie, kryl antarktyczny.
Charakterystyka kryla antarktycznego
Kryl antarktyczny to skorupiak należący do rzędu Euphaucea i rodzaju Euphausia. Ten organizm zwierzęcy jest typowy dla wód Antarktydy i jest najliczniejszym gatunkiem na tym obszarze. W przybliżeniu jest od 100 do 420 milionów ton (w przeliczeniu na biomasę, a nie na jednostkę).
Potocznie, Kryl antarktyczny jest również znany jako krewetka antarktyczna. To dlatego, że ma duże podobieństwo w wyglądzie fizycznym i można go łatwo pomylić z krewetką.
wschód Maleńki, bladoczerwony skorupiak może mieć do sześciu centymetrów długości i osiągnąć dwa gramy wagi.
Być może wyróżniającą i najciekawszą cechą tego gatunku są organy bioluminescencyjne, zwane fotoforami. Te emitujące światło narządy znajdują się w całym ciele skorupiaka i emitują fluorescencyjne niebieskie światło.
Górna część jego ciała pokryta jest półtwardą skorupą, zwaną egzoszkieletem. Z jego klatki piersiowej wychodzi sześć par wyrostków, które sięgają ogona zwierzęcia, a głowa kryla składa się z dwóch czułków, a jego oczy są złożone.
Cykl życia i reprodukcja
Kryl może żyć od sześciu do siedmiu lat. Po dwóch latach życia skorupiak przejdzie już etapy zmian w swoim ciele, aby stać się dorosłym i dojrzałym płciowo.
Rozmnażanie tego gatunku kształtuje się poprzez kojarzenie. Samiec ma kończynę rozrodczą i używa pierwszej nogi do podtrzymywania samicy. Podczas kojarzenia się z samicą spotykają się, a samiec przywiera plemniki w okolicy genitaliów samicy.
Każde podkreślenie, że okres lęgowy kryla obejmuje miesiące styczeń i marzec. Kiedy skończą krycie, samica przystępuje do składania jaj blisko powierzchni. W miarę upływu dni jaja opadają na głębokość 3000 metrów i na tym kończy się proces zapłodnienia.
Po kilku 10 dni po złożeniu jaj wylęgają się larwy. W stanie larwalnym nadal nie żerują, aż trzy tygodnie później stają się małym krylem. Ciekawostka dotycząca tego gatunku: podczas rozmnażania samica jest w stanie złożyć jednorazowo od 1000 do 10 000 jaj.
Na kryle polują zwierzęta, a poławiają je ludzie
Podczas gdy kryl żywi się tylko fitoplanktonem, który jest rodzajem wodorostów, reszta zwierząt, nieliczni ludzie zamieszkujący ten obszar i rybacy kontynentalni widzą w tym skorupiaku idealne pożywienie.
Okazuje się, że Kryl antarktyczny ma niesamowite właściwości odżywcze i korzyści. Ma wysoki procent białka, co czyni go pożądaną zdobyczą nie tylko dla zwierząt półkuli południowej, ale także dla rybaków i nielicznych mieszkańców tego obszaru.
Posiada wysoką zawartość minerałów takich jak m.in. fosfor, cynk, sód, potas i wapń. Dodatkowo dzięki włóknom Twojego ciała, podkreśla posiadanie bardzo korzystnego działania antyoksydacyjnego w czasie trawienia.
Na kryla polują pingwiny, lwy morskie, foki, morsy, ryby, kalmary, pośród innych; Kryl antarktyczny jest obecnie skorupiakiem masowej konsumpcji w Azji. Stopniowo i dzięki temu, że znane są jej zalety, a także kulinarne zastosowania, jest eksportowany do wielu krajów na całym świecie.