Dla niektórych ludzi sępy mogą wydawać się nieco nieprzyjemne, czy to ze względu na ich rozmiar, szczególny wygląd czy nawyki żywieniowe. Jednak są niezbędne ptaki, aby zapewnić równowagę środowiska. Następnie zapraszamy do zapoznania się z głównymi cechami i rolą sępa w ekosystemie.
Sęp: aspekty fizyczne i morfologiczne
Sępy są duże padlinożerne ptaki drapieżne o zwyczajach stadnychnależące do rzędu Falconiformes. Charakteryzują się dużymi ptakami, z haczykowatym dziobem i mocnymi nogami. Niektóre gatunki sępów mogą mierzyć do dwóch metrów, przy średniej wadze od 6 do 10 kilogramów.
Różni się od większości ptaków drapieżnych, takich jak orły czy jastrzębie, sępy mają płaskie pazury. Ta cecha utrudnia im łapanie lub zabijanie żywych zwierząt i sprawia, że manewry łowieckie są prawie niemożliwe. Dlatego sępy żywią się prawie wyłącznie rozkładającym się mięsem wcześniej martwych zwierząt.
Jego wygląd nie podoba się większości ludzi. Mają niepozorną sierść, w odcieniach brązu lub jasnego brązu, a ich głowy są zwykle „łyse”.. Ponadto u wielu dorosłych sępów na szyi i głowie pojawiają się różowe miąższe. Odgrywają jednak fundamentalną rolę w ekosystemie.
Te ptaki demonstrują świetna odporność fizyczna i niezwykła zdolność adaptacyjna. Dlatego możemy spotkać sępy żyjące w lasach, pustyniach, sawannach czy na bardzo odizolowanych klifach. W rzeczywistości sępy amerykańskie można znaleźć od północnej Kanady po południowy kraniec kontynentu, na wyspie Ziemi Ognistej.
Różne gatunki sępów
Dookoła świataistnieje ponad 20 gatunków sępów, podzielony na dwie duże rodziny: Cathartidae Tak Accipitridae.
Sępy Cathartidae Są również znane jako „sępy Nowego Świata”, ponieważ zamieszkują kontynent amerykański. W tej rodzinie wyróżniają się cztery gatunki: aury, kondory, sęp czarny i sęp królewski. Kondor Andów jest jednym z największych latających ptaków na całej planecie.
Rodzina Accipitridae występuje na innych kontynentach, z wyjątkiem Oceanii i Antarktydy. Obejmuje bardziej obfitą liczbę znanych gatunków, wśród których wyróżniają się:
- Sęp palmowy.
- Rybołów.
- Czarny sęp.
- Sęp plamisty.
- Sępy płowe.
- Sęp egipski.
- Sęp rudy.
- Sęp azjatycki.
- Sępy uszate.
- Sępy białogłowe.
- Ponury sęp egipski.
- Sęp pelerynę.
Ważna rola sępa w ekosystemie
Jak widzimy, choć dla większości z nas może być „brzydki”, sęp jest ptakiem kluczowym dla równowagi naszej planety. We wszystkich środowiskach, w których zamieszkują,sępy odgrywają ważną rolę w ekosystemie.
Ich oczyszczające nawyki żywieniowe pozwalają im kontrolować rozkład materii organicznej z martwych zwierząt.
Gdyby to gnijące mięso nie zostało skonsumowane, stałoby się niebezpieczne ognisko różnych chorób i infekcjii to jest to, że istota ludzka nie byłaby w stanie zebrać i oczyścić każdego najmniejszego zakątka ogromnej ziemskiej natury. Sęp w naturalny sposób pełni tę funkcję czyszczącą, która między innymi zapobiega rozprzestrzenianiu się wielu chorób odzwierzęcych.
Nieszczęśliwie, rośnie liczba sępów w Hiszpanii, które umierają zatrute w wyniku spożycia skażonego mięsa. Dzieje się tak, gdy zwierzę spożywa toksyczną substancję, umiera i służy jako pokarm dla sępów. Trucizna jest przenoszona bezpośrednio w wyniku spożycia zatrutej krwi i tkanek.
Zjawisko to jest częste w kraje, w których dzikie zwierzęta często przemieszczają się między obszarami miejskimi i wiejskimi. Tak jest w Indiach, Nepalu i Pakistanie, gdzie zwierzęta wjeżdżają do miast w poszukiwaniu łatwego jedzenia. Z powodu ignorancji lub głodu mogą spożywać środki czystości, trutkę na szczury, inne toksyczne substancje itp.
Nadmierny postęp cywilizacji na naturalnym siedlisku wielu gatunków przynosi szkodliwe skutki dla środowiska. Jeden z nich pojawia się, gdy ingerujemy w rolę sępa w ekosystemie i przyczyniamy się do akumulacji rozkładającej się materii organicznej.
Konsekwencją ingerencji człowieka w ten normalny rozwój przyrody jest zwykle rozprzestrzenienie się ogromnej liczby poważnych patologii i przyczynienie się do ogólnego skażenia.
