Pieśń kuropatwy jest bardzo lubiana i ceniona wśród znawców i miłośników królestwa dzikiego ptactwa. Ten mały ptaszek wydaje bardzo szczególne dźwięki, co sprawia, że jego naturalna krawędź jest wyjątkowa i atrakcyjna.
Pieśń kuropatwy: roszczenie
Ptaki emitują różne dźwięki, które pełnią różne funkcje w komunikacji i pozycjonowaniu społecznościowym. Z tego powodu, kiedy mówimy „pieśń kuropatwy”, w rzeczywistości mamy na myśli najbardziej rozpoznawalny rodzaj pieśni, jaki emituje ten gatunek.
W tym przypadku typowym dźwiękiem kuropatw, który pozwala nam go łatwo zidentyfikować, jest: tak zwane „roszczenie”. Jest to bardzo potężna emisja, z której ptak pokazuje swoją siłę, moc i osobowość. Ten dźwięk spełniałby funkcję podobną do prezentacji. Wezwanie dorosłej kuropatwy ma zwykle od trzech do ośmiu uderzeń i bardzo łatwo je rozpoznać.
Inne pieśni kuropatwy
Kuropatwy są wprawdzie bardzo głośnymi ptakami, które emitują szeroka gama charakterystycznych dźwięków. Oto podsumowanie głównych pieśni dorosłej kuropatwy i ich głównych funkcji:
Szeptanie lub „wstawanie”
Ta piosenka ma kilka popularnych nazw: curichí, chichí, „dar de pie”, churicheo, szeptanie itp. Zwykle dzieje się tak, gdy nazwa utworu odnosi się do słyszanego dźwięku.
Pełni podwójną funkcję w strukturze społecznej kuropatw. Kiedy samiec przeznacza ją na innego samca, jest to pieśń wyzwanie. Ale kiedy mężczyzna dedykuje ją kobiecie, jest to pieśń miłosna, która ma przyciągnąć uwagę i zaprosić. W pierwszym przypadku słychać głośniejszy i bardziej agresywny dźwięk, zupełnie inny od kochającego.
Orzeszki pinii lub buziaki
Ta piosenka składa się z głośnych i suchych uderzeń, które zwykle przypominają odgłos pocałunków. Znowu mamy piosenkę o podwójnej funkcji społecznej: między mężczyznami stanowią maksymalne wyzwanie, ale dedykowane kobiecie są intymnym zaproszeniem. Zwykle mężczyźni używają tego dźwięku po wezwaniu lub do wzmocnienia szeptu.
Nadziewany
Brzmienie pieśni embuchada jest prawie identyczne z dźwiękiem roszczenia lub pieśni głównej; Niemniej jednak, samiec emituje ją w znacznie mniejszej objętości i w głębszy sposób. Stosuje się je zwykle przed roszczeniem, aby zaznaczyć początek postu lub pod koniec popołudnia, tuż przed jego wycofaniem się na grzędę.
Miauczeć
Według wielu ekspertów, miauczenie kuropatwy przekazuje maksymalną zazdrość wezwania pozwu. Jego dźwięk jest bardzo podobny do miauczenia kota, co wyjaśnia jego popularną nazwę; bardzo rzadko można usłyszeć wśród kuropatw polnych, ale jest to częste u innych gatunków.
Kroplówka
Więcej niż piosenka guteo można uznać za powtarzalną emisję. Chodzi o dźwięk, który wydaje kuropatwa podczas karmienia, bardzo podobny do "gu-gu, gu-gu, gu-gu …".
Kuropatwy z pola traktują to jako znak, że mogą spokojnie podejść i żerować.
Pieśń kuropatwy: titeo
Titeo, znany również jako „cañamoneo”, jest używany jako niespłacone roszczenie, na które jest rzadko wystawiany. Jego charakterystyczny dźwięk jest podobny do bardzo potężnego „ti-ti-ti-ti-ti…”, które ptak wydaje z głową między nogami.
Po raz kolejny pełni podwójną funkcję w strukturze społecznej kuropatw. Z jednej strony składa się z potężne miłosne wezwanie, okazujące się nieomylne w przyciąganiu kobiet. Ale w rzadkich przypadkach może być użyty do przywołania mężczyzny na plac i rzucenia mu wyzwania.
Agileo
Kuropatwy wydają ten dźwięk, gdy rozpoznają wszelkie zagrożenia, aby zaalarmować i/lub poprosić o pomoc swoich rówieśników. Jego działanie jest szybkie i skuteczne: natychmiast kuropatwy, które go słyszą, milkną i rozpłaszczają się na ziemi.
Pękanie lub pękanie
Ta piosenka przez wielu znawców uważana jest za najbardziej nieprzyjemną emisję kuropatw. Jego dźwięk jest bardzo podobny do „aj, aj, aj, aj, aj …”, emitowany w sposób powtarzalny i bardzo irytujący.. Kuropatwy używają go do wyrażania irytacji, złości lub dyskomfortu.
Picheo
To bardzo typowy dźwięk kuropatw, na ogół wydawane, gdy są gdzieś ścigani i szybko odlatują.
Oprócz powyższych dźwięków należy wspomnieć o „ciszy” wyznaczającej pauzy w pieśni kuropatw. Tak jak robimy bardzo ekspresyjne pauzy w naszej mowie werbalnej i cielesnej, kuropatwy przeplatają swoją komunikację społeczną z tymi „milczeniem”.
