Choroba dzioba i piór to schorzenie, które dotyka różne gatunki papug. Jest wywoływany przez wirusa, który, choć rzadki, może powodować poważne wady rozwojowe i inne znaczące objawy, co czyni go jedną z najbardziej szkodliwych chorób ptaków w niewoli.
Jak rozprzestrzenia się choroba dzioba i piór?
Jest to choroba wirusowa, dlatego odpowiedzialnym za nią jest wirus znany jako choroba dzioba i piór; ten czynnik etiologiczny, przedstawiciel cirkowirusów, została odkryta po kilku epidemiach w Australii na początku XX wieku.
Wirusy mają wiele dróg infekcji i w tym przypadkuZwykle jest przenoszony doustnie, ponieważ jest eliminowany z kałem i piórami zarażonych ptaków. Jednym z czynników, które mogą wywołać transmisję tego wirusa, jest nawyk, jaki papugi mają do wzajemnego pielęgnowania; jednak może również zostać przeniesiony na jaja, jeśli rodzice są zakażeni.
Wirusy mają wiele dróg zakażenia, aw przypadku wirusa choroby dzioba i piór jest on zwykle przenoszony doustnie, ponieważ jest eliminowany z kałem i piórami zakażonych ptaków.
Jakie są objawy choroby dzioba i piór?
Choroba dzioba i piór dotyka głównie młode ptaki, a ta patologia wpływa na wątrobę i mózg, pióra i układ odpornościowy, co pozwala również na udział wtórnych infekcji.
W tej chorobie dochodzi do nadmiernego wzrostu dzioba i paznokci, a także zniekształcenia i opadania piór, które mają nieprawidłowy wzrost. Stan ten można przyrównać do innych patologii, takich jak problemy z wydalaniem u papug, a nawet zaburzenia, takie jak dziobanie, które często jest spowodowane depresją u papug.
Należy pamiętać, że niektóre papugi mogą przenosić chorobę dzioba i piór i nie wykazują jej objawów., ale mogą rozprzestrzeniać wirusa; Dzieje się tak zwłaszcza u małych papug, takich jak papugi, nimfy i gołąbki. Mimo to wiele ptaków ma silne objawy i umiera przed końcem roku jako zarażone.
Jak już wspomniano, choroba ta powoduje immunosupresję, która wraz z wadami rozwojowymi powoduje łatwo zakażone rany, co jest również jednym z powodów jego wysokiej śmiertelności.
Leczenie i profilaktyka
Biorąc pod uwagę te objawy, warto udać się do weterynarza, aby wykluczyć obecność tej choroby, która obecnie nie ma lekarstwa.Diagnozę stawia się na podstawie badań krwi, ponieważ objawy są dość niespecyficzne i bez tego badania nie będziemy w stanie zdiagnozować choroby.
Jeśli chodzi o profilaktykę, W przypadku, gdy pozyskamy nową papugę, należy przeprowadzić odpowiednie analizy i poddać się kwarantannie przed wjazdem papugi z innymi w swoim rodzaju; Ważne jest również czyszczenie i dezynfekcja przedmiotów, które miały kontakt z chorymi zwierzętami lub o których nie wiemy.
Ta choroba jest dość rzadka i generalnie prywatni właściciele nie powinni martwić się jej obecnością; podczas Będzie to miało ogromne znaczenie w ośrodkach hodowlanych lub u osób, które posiadają wiele z tych ptaków i regularnie je wymieniają lub kupują.