Wścieklizna jest chorobą wirusową uważaną za najbardziej śmiertelną na świecie chorobę odzwierzęcą, powodującą ponad 60 000 zgonów rocznie i Jest to jeden z warunków, który pokazuje nam, że zdrowie ludzi jest ściśle związane ze zdrowiem zwierząt i dzikiej przyrody.
Wścieklizna przenosi się na ludzi przez zwierzęta domowe, ponieważ to zwierzęta domowe najłatwiej przenoszą tę chorobę i oczywiście żyją z nami. Szacuje się, że 99% przypadków przeniesienia na ludzi następuje przez ukąszenia psa; dlatego głównym sposobem ochrony przed tym schorzeniem są kampanie przeciwko wściekliźnie dla psów.
Niemniej jednak, Choroba ta dotyka dużą liczbę dzikich zwierząt, które są dla niej rezerwuarem i są tymi, które zarażają psy. Dlatego wiedza o konsekwencjach tej choroby w dzikiej przyrodzie ma kluczowe znaczenie dla jej wyeliminowania.
Wścieklizna jest przenoszona na ludzi przez zwierzęta domowe, ponieważ są to zwierzęta najłatwiej zaraźliwe, które żyją z nami najbardziej: szacuje się, że 99% przypadków przeniesienia na ludzi następuje przez ukąszenia psa.
Gniew. Trochę historii
Istnieją wzmianki o tej chorobie od starożytnej Grecji po samego Arystotelesa, który już opisał objawy wścieklizny u psów i ludzii powiązał swoje zarażenie z ugryzieniem jednego z nich. W rzeczywistości wścieklizna jest częściowo źródłem mitu o wilkołaku, ponieważ niektóre jej objawy u ludzi pokrywają się z opowieściami o wilkołakach.
Następnie, wirus rozprzestrzeni się w całej Ameryce po przybyciu Europejczyków, którzy przyprowadzą zwierzęta, które rozprzestrzenią zarażenie. Żadnego lekarstwa nie znaleziono aż do odkryć Louisa Pasteura, który w 1885 roku stworzył szczepionkę i uratował życie młodego Josepha Meistera.
Cykle wściekłości
Cykl miejski jest tym, który powoduje największe zagrożenie dla człowieka: psy ugryzą ludzi, już wspomniano, do których dodaje się zwierzęta innych zwierząt, takich jak kot, fretka lub szop pracz.
Niemniej jednak, ważny jest również cykl na wolności, to znaczy cykl, który rozprzestrzenia chorobę w populacjach dzikich zwierząt, które zarażają psy. Jego kontrola jest znacznie bardziej skomplikowana, ponieważ nie możemy zaszczepić tysięcy dzikich zwierząt.
Wścieklizna u dzikich zwierząt
W Europie dziki cykl jest prowadzony przez lisa rudego, a częstość występowania choroby została zmniejszona dzięki szczepieniom doustnym, czyli żywność pozostawiona w lesie i działająca jak szczepionka. Pomimo tych środków choroba lisów stanowi zagrożenie w Europie Wschodniej.
Wścieklizna atakuje inne zwierzęta europejskie, takie jak Wilk. Chociaż ataki tych zwierząt na ludzi praktycznie nie istnieją, wirus powoduje zmiany w zachowaniu dzikich zwierząt i czyni je mniej bojaźliwymi i bardziej agresywnymi.
W Stanach Zjednoczonych jednym ze zwierząt najbardziej dotkniętych wirusem jest szop pracz; odpowiada za prawie 40% na wschodzie kraju. Ważną rolę odgrywają inne zwierzęta, takie jak szakale, skunksy, borsuki i inne dzikie drapieżniki.
Wspomnieliśmy już o niektórych zwierzętach z tą chorobą i chodzi o to, że popularność zwierząt egzotycznych, takich jak ostronos lub szop pracz, a jego późniejsze porzucenie sprawia, że cykle miejskie i dzikie są teraz jeszcze bardziej połączone.
Nieodpowiedzialne posiadanie egzotycznych zwierząt stało się kolejnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, ponieważ populacje dzikich szopów w Hiszpanii znacznie częściej gryzą ludzi niż inne dzikie zwierzęta.
Źródło: USA Departament Rolnictwa
Nietoperze odgrywają bardzo ważną rolę w przenoszeniu choroby: niektóre szczepy wirusa są wyłączne dla tego gatunku, które mogą zarażać innych i są uważane za zagrożenie dla tych pojawiających się agrofagów; chociaż ukąszenia tego gatunku u ludzi są bardzo rzadkie. W rzeczywistości zdarzały się przypadki zarażenia bez ugryzienia podczas wchodzenia do jaskiń z dużą liczbą zarażonych.
Wścieklizna a zdrowie jednostkowe
Wścieklizna jest chorobą, która pomaga nam zrozumieć pojęcie jednolitego zdrowia i zrozumieć znaczenie lekarzy weterynarii dla zdrowia ludzi. Badania weterynaryjne znacznie zmniejszyły częstość występowania dzikich cykli wirusa, zmniejszając w ten sposób zarażenie psów.
Co więcej, Ogromnego zmniejszenia liczby zachorowań w Europie nie można zrozumieć bez kampanii szczepień prowadzonych przez tych specjalistów na całym kontynencie., co pozwoliło, że w wielu krajach przypadki tej choroby u ludzi są zredukowane do zera. I to właśnie wścieklizna pokazuje nam ogromny wkład weterynarii w zdrowie człowieka.