Pierwszą rzeczą, o której myślimy, kiedy mówią nam słowo flamenco – oprócz typowego andaluzyjskiego tańca – jest różowy ptak o długich nogach i ciekawych ruchach. W tym artykule opowiemy Ci wszystko o tym pięknym zwierzęciu, którego lot jest naprawdę majestatyczny.
Flamenco: charakterystyka
Te ptaki należące do rodzaju neognatów są duże – mogą mierzyć od 80 do 140 centymetrów – i charakteryzują się długimi szyjami i nogami. Stopy wyposażone są w cztery palce – trzy z przodu i jeden z tyłu – połączone membraną.
Co więcej, dziób jest znany ze swojego „haczykowatego” kształtu, który pozwala im grzebać w błocie w poszukiwaniu jedzenia; Posiada lamele do filtrowania szlamu. Porusza tylko górną szczęką, która jest mniejsza niż dolna szczęka.
Wszystkie podgatunki flamingów są różowe, chociaż odcień zmienia się od jaśniejszego (europejski) do ciemniejszego (Karaiby). Kiedy pisklęta się rodzą, ich upierzenie jest całkowicie czyste, ale potem "plamią" podczas żerowania. Tak to jest, różowy kolor pochodzi od karotenoidów, które otrzymujesz z jedzenia.
Dlatego możemy stwierdzić, czy okaz jest dobrze odżywiony, patrząc na jego pióra. Ta tonacja pozwala im m.in. znaleźć partnera. Jeśli jest bardziej różowy, jest bardziej pożądany jako towarzysz; w przeciwnym razie, jeśli jego pióra są zbyt blade, uważa się, że okaz jest chory lub nie jest odpowiednio odżywiony… A nie nadaje się do wydania zdrowego potomstwa!
Flaming: jedzenie i siedlisko
Dieta tego szczególnego ptaka składa się z alg, krewetek, skorupiaków i planktonu. Aby się wyżywić, muszą żyć na dużych obszarach płytkiej słonej lub alkalicznej wody. i na poziomie morza (maksymalnie do 5000 metrów wysokości).
Flamingi żyją na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Oceanii i Antarktydy. Trzy obecne podgatunki to: chilijski, który zamieszkuje również inne obszary południowej Ameryki Południowej; powszechne w Europie, Azji i Afryce; i różowy, na Karaibach iw Ameryce Środkowej, który jest najlepiej rozpoznawany ze względu na czerwień jego piór.
Żyją w dużych grupach do 20 000 kopii; Są bardzo towarzyscy i stale wchodzą w interakcje z innymi członkami kolonii.
Chociaż nie grozi im wyginięcie, naturalne siedlisko flamingów zmniejsza się z powodu zanieczyszczenia zasobów wodnych lub wyrębu rodzimego lasu. W tym samym czasie, brak opadów w niektórych regionach drastycznie zmienił ich zwyczaje reprodukcyjne i znacznie zmniejszył populację.
Flamenco: reprodukcja i nawyki
Flamenco jest gotowe do reprodukcji w wieku sześciu lat; Aby to zrobić, muszą poczekać do sezonu godowego – pory deszczowej – i znaleźć partnera poprzez rytuał zalotów lub „taniec”. Samce przygotowują się i odwracają głowy, aby zaimponować samicy, której pragną.
Po skojarzeniu i kopulacji samica składa pojedyncze białe jajo i umieszcza je w gnieździe w kształcie stożka, które sama tworzy z gałęzi, kamieni i błota. Wylęga się przez sześć tygodni, a między ojcem a matką dzielą zadanie ogrzania potomstwa.
Po urodzeniu karmione są rodzajem „mleka” wytwarzanego przez gruczoły przewodu pokarmowego rodziców. Po kilku miesiącach pisklę ma rozwinięty dziób i może być karmione jak dorosłe osobniki. Dopiero w wieku trzech lat ich pióra nabierają różowawego odcienia.
Flamingi znane są z pięknego i szybkiego lotu, który może osiągnąć 60 km/h, a także z długich podróży: w ciągu dnia mogą przebyć setki kilometrów w poszukiwaniu pożywienia dla siebie i innych członków kolonii.
