Muł to czworonożny ssak lądowy należący do rodziny Koniowate i na zamówienie Periddodaktyla. Jego nazwa pochodzi z łaciny i była używana w odniesieniu do zwierząt wywodzących się z różnych gatunków. Jakie jest pochodzenie muła?
Jest to zwierzę hybrydowe, urodzone i wychowane z krzyżówek klaczy i osłów lub koni i osłów. Ponieważ są one na ogół bezpłodne, przetrwanie ich gatunku zależy w dużej mierze od innych gatunków rodzicielskich. Nieliczne płodne muły często wydają słabe młode, które rodzą się z niedowagą i zwykle umierają bardzo wcześnie.
Są to zwarte i krzepkie zwierzęta, estetycznie bardziej przypominające osły niż konie. Jego ciało jest nieco zaokrąglone i szerokie, z długą, pochyloną szyją; głowa jest krótsza i grubsza niż końska, z długimi uszami. Ich nogi są cienkie i cienkie, z małymi kopytami i grubymi kopytami.
Niektórzy ludzie mogą pomylić muły z osłami, ale wystarczy spojrzeć na ich ogony, aby łatwo je odróżnić.. Ogony osłów są cienkie i mają na końcu małą kępkę, podobną do ogona krowy. Muły mają owłosiony, wysoko osadzony ogon bardziej podobny do koni.
Dymorfizm płciowy mułów i mułów
Muły są nieco większe niż muły; mają grubsze, bardziej zaokrąglone nogi. Jego ciało jest węższe, z zadem wyraźnie bardziej opadającym w kierunku ogona niż u samic. Ponadto samce są zwykle silniejsze i bardziej odporne niż samice, mają lepszą średnią długość życia.
Pochodzenie muła: historia pomaga nam zrozumieć jego „złą reputację”
Bardzo trudno jest określić miejsce i datę urodzenia mułów. Jego powstanie ma wynikać bardziej z ingerencji człowieka niż z przyzwyczajeń koni i osłów. Chociaż klacz może naturalnie krzyżować się z osłem, jest mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to tyle razy, aby stworzyć nowy gatunek.
Muły prawdopodobnie pochodzą z pól Stanów Zjednoczonych, pierwszego kraju, w którym stały się popularne. Jego wkład w rolnictwo był tak niezwykły, że sam George Washington był entuzjastycznie nastawiony do jego stworzenia. Jednak jego plany pokrzyżowało odrzucenie króla Hiszpanii Karola III, zagorzałego obrońcy słynnego andaluzyjskiego osła.
Aby sprawdzić swoją teorię, były prezydent Waszyngton wysłał w prezencie hiszpańskiemu monarsze dwóch mężczyzn i dwie kobiety. Chociaż jeden z samców zginął podczas podróży, ocalały „królewski dar” zmienił sposób postrzegania swojego gatunku przez króla Carlosa III.
W XX wieku populacja mułów w Stanach Zjednoczonych przekroczyła sześć milionów. Ich sukces osłabł dopiero po wprowadzeniu maszyn do upraw. Spadek populacji był tak gwałtowny, że w latach 60. zarejestrowano zaledwie 10 000 mułów.
Znęcanie się nad zwierzętami
Niestety nie tylko sukcesy i radości to historia robionych mułów. Zwierzęta te były wykorzystywane do pracy na niedopuszczalnych i naprawdę nieludzkich poziomach.. W dodatku często żyli w niezdrowych warunkach i pod słabą opieką ze strony właścicieli.
Muły nigdy nie zdobyły sławy ani prestiżu swoich końskich krewnych. Brakowało im bujnej urody i nigdy nie zdobywali wyróżnień w zawodach sportowych czy estetycznych. Zawsze były postrzegane jako zwierzęta o dużej wytrzymałości i ciężkiej codziennej rutynie.
Na większości gospodarstw i pól produkcyjnych muły nie były odpowiednio traktowane. Wielokrotnie byli narażeni na działanie żywiołów dniem i nocą i umierali w wyniku ciężkiej i niekończącej się pracy.
Jego wychowanie w Stanach Zjednoczonych było tak gwałtowne, że przykuło uwagę wielu aktywistów. W latach 60. wiele mułów zginęło porzuconych, ponieważ ich pracę zastąpiły traktory. To wtedy powstało American Donkey and Mule Society, którego celem jest ochrona tych zwierząt przed poszukiwaniem pracy i wszelkiego rodzaju nadużyciami.
Projekt Idaho i hodowla mułów
W połowie 2000 roku Stany Zjednoczone ogłosiły rozpoczęcie tak zwanego „Projektu Idaho”. Ta inicjatywa zaproponował rozszerzenie badań nad rozmnażaniem mułów w celu przeprowadzenia pierwszego klonowania tego gatunku.
Pierwsze cielę otrzymane w ten sposób urodziło się w maju 2003 roku, po kontrolowanej ciąży trwającej około 340 dni. Jego nazwa to „Klejnot Idaho”, co można przetłumaczyć jako „Klejnot Idaho”.