Poza przeciwstawnymi kolorami, czarne i białe łabędzie różnią się pod innymi względami. W tym artykule przedstawimy charakterystykę obu gatunków: gdzie żyją, jak się zachowują, a nawet jaką rolę odgrywają w kulturze popularnej.
Co warto wiedzieć o białym łabędzie?
Jego nazwa naukowa to Cygnus olor i jest to gatunek ptaka typowego dla półkuli północnej; obszar ich dystrybucji jest ogromny, gdyż możemy je spotkać w całej Europie, Azji i Ameryce Północnej. Zamieszkuje jeziora i rzeki o małym przepływie z wysoką roślinnością na brzegach.
Białe łabędzie migrują zimą do ujść rzek w pobliżu morza i choć są dość terytorialne, tworzą grupy kilkudziesięciu okazów, aby chronić się nawzajem. Nieletni do czwartego roku życia są grupowane poza dorosłymi i ich młodymi.
Chociaż nie wydają dźwięków jak inne ptaki, mają zdolność warczenia, syczenia i syczenia, aby komunikować się ze swoimi młodymi lub odstraszać intruzów. Ponadto, gdy tak się dzieje, lekko trzepoczą skrzydłami.
Jeśli chodzi o jego cechy fizyczne, mają całkowicie białe upierzenie, a jedyną rzeczą poza tym kolorem jest czarno-pomarańczowy dziób. Chociaż nie wykazuje dymorfizmu płciowego, samce są nieco większe: przeciętnie osiągają 150 centymetrów długości i 10 kilogramów wagi.
Żywią się roślinami wodnymi, żabami i owadami, dlatego większość życia spędzają w wodzie, z wyjątkiem momentu reprodukcji, kiedy zakładają gniazda na brzegu.
Po kryciu i złożeniu do ośmiu jaj para – łabędzie są monogamiczne – pracują razem, aby wykluć młode przez 35 dni, a następnie opiekować się nimi po urodzeniu. Pisklęta pozostają z rodzicami do pięciu miesięcy, a następnie „wprowadzają się” z innymi młodymi dopóki nie osiągną dojrzałości płciowej w wieku trzech lat i mogą teraz szukać partnera.
W kulturze popularnej biały łabędź pojawia się wielokrotnie: to narodowy ptak Danii, balet skomponowany przez Czajkowskiego (jezioro łabędzie), znak Andersena (in Brzydkie kaczątko), a nawet należą do królowej Anglii, jeśli pływają w Tamizie.
Czarny łabędź: najmniej znany
Być może mówiąc „czarny łabędź” wyobrażamy sobie film z Natalie Portman w roli głównej, jednak… To zwierzę istnieje! Oczywiście Nie jest tak sławny jak jego biały krewny, a także naturalnie nie mieszkają w tym samym miejscu.
Łabędź Atratus pochodzi z Australii, chociaż dziś został przeniesiony do Europy i Ameryki, aby „ozdabiać” stawy w prywatnych ogrodach. Na wolności żyją w płytkich jeziorach i wybrzeżach morskich; Aby się nakarmić, wprowadzają do wody swoje długie szyje, do metra długości.
Zarówno samce, jak i samice mają pióra tego samego koloru -czarne- i czerwony dziób z białą końcówką. Kiedy pisklęta się wykluwają, są białawe z czarnym dziobem. Dorośli mogą mierzyć do 140 centymetrów i ważyć pięć kilogramów; osobniki męskie są większe niż osobniki żeńskie.
Są zwierzętami dość towarzyskimi i choć nie migrują, pokonują setki kilometrów w poszukiwaniu pożywienia dla całej kolonii. Roślinożerny, jego dieta składa się z wszelkiego rodzaju roślin wodnych.
W porze deszczowej budują gniazda na roślinności wodnej, bardzo blisko innych par - też są monogamiczne jak białe - z którymi razem tworzą kolonie.
Samica składa od trzech do siedmiu jaj i wysiaduje je przez 45 dni. Na początku młodzi „podróżują” na plecach rodziców, w wieku sześciu miesięcy potrafią latać, a w wieku dwóch lat stają się dorosłymi.