W Hiszpanii występują różne gatunki sępów, co czyni nasz kraj jednym z ostatnich ostoi upiorów w Europie. Rola sępa w ekosystemie sprawia, że Hiszpania jest niezbędna jako schronienie dla tych ptaków, choć nadal istnieją poważne zagrożenia.
Ptaki te gwarantują zdatność naszej wody do picia i są częścią stałego przepływu energii wytwarzanej w ekosystemach: bez sępów rozkład tuszy jest powolny i może prowadzić do skażenia i chorób.
Różne gatunki sępów w Hiszpanii są cztery, a wszystkie z nich mają anatomię, która sprawia, że nie można ich pomylić z resztą ptaków drapieżnych.
Sęp płowy
Spośród wszystkich gatunków sępów w Hiszpanii, sęp płowy (Gyps fulvus)-zdjęcie, które prowadzi ten artykuł- jest najobfitszym z nich wszystkich. Charakteryzuje się brązowym upierzeniem oraz pozbawioną piór głową i szyjami, zakończonym kołnierzem o białawym upierzeniu.
Ta szczególna morfologia wynika z faktu, że Jest to ghul najbardziej wyspecjalizowany we wbijaniu głowy w brzuch dużych zwłok, więc pióra na szyi są przeszkodą.To zwierzę waży dziewięć kilogramów i przekracza osiem stóp wzrostu i jak większość sępów ma mocny dziób.
Sęp płowy występuje w znacznej części Europy, Afryki i Azji.Był na skraju wyginięcia wraz z innymi gatunkami w Indiach, powodując gigantyczny kryzys zdrowotny, ze względu na stosowanie w inwentarzu leków toksycznych dla tego zwierzęcia.
W Hiszpanii można go znaleźć w większości naszych gór, z wyjątkiem niektórych śródziemnomorskich gór nadmorskich lub obszarów takich jak Galicja. Nawet jeśli, Jest to ptak pokonujący duże odległości i nierzadko można go spotkać w nietypowych enklawach.
Sęp egipski
Sęp egipski (Neophron percnopterus) Jest to najmniejszy ze wszystkich gatunków sępów w Hiszpanii i chociaż ma duże populacje w Afryce - od czegoś, co jest znane jako sęp egipski - prawda jest taka, że ostatnie populacje w Europie przetrwały na Półwyspie Iberyjskim.
Ten ptak jest bardzo szczególny: jego białe upierzenie z ciemnym wykończeniem kontrastuje z żółtą twarzą, która wtapia się w dziób, tworząc coś w rodzaju maski. Jego użycie narzędzi jest bardzo zaskakujące: zjada padlinę i kości, na które upuszcza kamienie, aby je rozbić.
Rybołów
W przeciwieństwie do sępa płowego populacja sępa brodatego (Gypaetus barbatus) jest znacznie mniejszy, a w Hiszpanii jest zaledwie 100 par. Mimo niewielkiej liczebności nadal jest to najzdrowsza populacja w Europie, co daje wyobrażenie o prześladowaniach, jakim te ptaki były poddawane na Zachodzie.
Jego nazwa pochodzi od sposobu pozyskiwania pożywienia, co niektórzy uważają za kolejny dowód użycia narzędzi u zwierząt: Ten ptak zrzuca kości z dużej wysokości, aby je złamać i w ten sposób uzyskać szpik.
Na poziomie międzynarodowym jest to gatunek niezagrożony. Znowu trudno pomylić: wielkości podobnej do płowej ma maskę, która zaczyna się w żółtawym oku. Jest to zwierzę o kremowych odcieniach na głowie i dużej ilości piór jak broda, a jego skrzydła są ciemne.
Czarny sęp
Mrocznym władcą europejskich upiorów jest czarny sęp (Aegypius monachus); Przewyższa je wszystkie pod względem wielkości, ponieważ może osiągnąć nawet trzy metry. Ma czarne upierzenie z kilkoma brązowymi odcieniami, a jego dziób jest biały z czarną końcówką i ma brązową kryzę.
Mniej obfity niż jego krewny płowy, wykorzystuje skały o mniejszej wysokości, co pozwala na wybór padliny z mniejszych zwierząt, takich jak króliki, choć jest to również tradycyjna restauracja na gnojowiskach.
W Europie jest tylko 1700 par i uważa się, że 80% z nich znajduje się na Półwyspie Iberyjskim, zwłaszcza w Monfragüe, uważany za największy obszar gniazdowania tego gatunku na świecie.