Dzięcioł to niewątpliwie postać obecna w dzieciństwie wielu pokoleń. Kto jest w stanie zapomnieć o osobliwym śmiechu i przygodach „Szalonego Ptaka”? Jednak daleki od bycia psotnym i wyzyskiwanym zwierzęciem, dzięcioł jest niestrudzonym pracownikiem. Następnie lepiej poznamy tego ciekawskiego ptaka.
Dzięcioł: gatunki i taksonomia
Dzięcioł Należy do rodziny Picidae lub piciformes i są spokrewnione z tukanami, strusiami i emu. Obecnie znanych jest ponad 200 gatunków dzięciołów zgromadzonych w tej rodzinie.
Najbardziej znane i największe gatunki występują głównie w Ameryce Północnej i Europie; najmniejsze okazy zamieszkują głównie kontynent afrykański. W rzeczywistości najmniejszy dzięcioł na świecie żyje w afrykańskiej dżungli, ma zaledwie trzy cale długości.
Dzięcioł cesarski, pochodzący z Meksyku, był uważany za największy gatunek dzięcioła, który przekroczył 60 centymetrów długości. Szacuje się jednak, że wyginęły w XX wieku z powodu masowego wylesiania.
Największy znany obecnie gatunek nazywa się Picatroncos Pizarro i stanowi wyjątek, ponieważ żyje w Indiach. Jego ciało może mierzyć do 55 centymetrów długości, przy średniej wadze 600 gramów. W Europie możemy wyróżnić Doñana Woodpecker, którego ciało ma zwykle 50 centymetrów, o wadze blisko 500 gramów.
Specjalna anatomia dzięcioła
Jednym z najbardziej widocznych aspektów zachowania dzięcioła jest zwyczaj „wiercenia” dziobem w drzewach. Każde inne zwierzę, wywierające taką siłę przez tak nieprzerwany czas, może bardzo szybko zginąć. Jednak anatomia dzięciołów została specjalnie zaprojektowana, aby wytrzymać to żmudne zadanie.
Podczas swojej naturalnej ewolucji czaszka dzięcioła nabrała niezwykłej twardości które chroniły jego mózg. Właśnie z tego powodu ptaki te mogą wykonywać takie ciosy w pnie bez doznania wstrząsu mózgu.
Jej szczyt jest wzmocniony, aby zagwarantować wydajność i bezpieczeństwo w niestrudzonej pracy. Dzięcioły mają przezroczyste membrany, które wyścielają dzioby i działają jak bufory.. Z każdym uderzeniem zwierzęcia membrany te zatrzymują powietrze i tworzą kieszenie uderzeniowe, takie jak poduszki powietrzne samochodów.
Ewolucja ich cech
Dzioby tych ptaków wytworzyły również dodatkową warstwę ochronną, złożoną z kości i naskórka.. Ta dodatkowa struktura zmniejsza naturalne zużycie kilofa, powstałe w wyniku tarcia o drewno.
Co więcej, oczy tych ptaków mają trzy rzędy powiek, aby zapobiec odwarstwieniu siatkówki. A konstrukcja ich nóg pozwala im mocować się na kłodach i zyskać stabilność, aby wykonywać mocne i precyzyjne uderzenia.
Karmienie dzięcioła
Wiele osób zastanawia się, dlaczego dzięcioły spędzają tyle dni na obijaniu drzew dziobami. A odpowiedź jest bardzo prosta: zdobyć jedzenie. Ich dieta opiera się na spożyciu larw i robaków skoncentrowanych w korze pni..
Aby zidentyfikować swoją ofiarę, dzięcioł przykłada ucho do pnia drzewa. Identyfikując ruch larw lub robaków, ptak przygotowuje się do zadawania ciosów. Kiedy udaje mu się wystarczająco wniknąć w korę drzewa, wkłada swój długi język, aby złapać zdobycz.
Język dzięcioła może mierzyć tyle samo, co połowa jego ciała. Jest jednym z nielicznych ptaków, które mają wysuwany język, który normalnie można znaleźć u płazów.
Oprócz imponującego rozmiaru, język tych ptaków ma bardzo lepką konsystencję i kończy się w pióra. Dzięki temu dzięcioł nie zrani się przy wbijaniu języka w korę i łatwo łapie zdobycz.
Reprodukcja dzięcioła
Dzięcioły mają różne zwyczaje godowe i rozrodcze w zależności od gatunku i siedliska przyrodniczego. Samce są odpowiedzialne za robienie dziur w pniach, w których pary budują swoje gniazda.. Z resztek trocin i gałęzi tworzą mały materac, aby samice mogły wysiadywać jaja.
Słynny i efektowny pióropusz, który dzięcioł ma na głowie, jest wielką atrakcją seksualną tych ptaków. Samice wybierają samce, które prezentują najpiękniejsze, najbardziej kolorowe lub zadbane pióra. Z tego powodu samce są na ogół lepiej „ozdobione” niż samice.
