Wilk iberyjski (Canis lupus signatus) jest prawdopodobnie najbardziej reprezentatywnym zwierzęciem fauny iberyjskiej. Ten dziki psowaty jest jednym z najbardziej utalentowanych myśliwych dzięki swojej strategii polowania w grupach.
Jaki jest wilk iberyjski?
Kiedy mówimy o wilku iberyjskim, mówimy o zwierzęciu mniejszym niż wielu jego kuzynów. Ten podgatunek wilka jest średniej wielkości i nie przekracza 50 kilogramów wagi,przeciwko podgatunkom amerykańskim lub rosyjskim, które mogą osiągnąć 80 kilogramów.
Wilk iberyjski ma charakterystyczne plamy, które pozwalają odróżnić go od innych podgatunków wilka. Ma ciemne plamy na ogonie, krzyżu i nogach, które nadają temu gatunkowi jego nazwę po łacinie i są wyjątkowe.
Jakie jest zachowanie wilka iberyjskiego?
To zwierzę żyje w grupie; zachowanie stada wilków jest szczególne i w rzeczywistości istnienie wilka alfa jest mitem, zwłaszcza w podgatunku iberyjskim.
Zwykle stada wilków iberyjskich to grupy rodzinne: samiec i samica hodowlana oraz ich dzieci, wśród których mogą występować różne mioty. Prawda jest taka, że wilki mają dość złożone życie emocjonalne, pomimo ich reputacji jako bezlitosnych drapieżników.
Gdzie mieszka wilk iberyjski?
W przeszłości wilk iberyjski żył na całym Półwyspie Iberyjskim bez wielu ograniczeń. Niemniej jednak, W ciągu ostatnich 50 lat cierpiał z powodu ogromnych prześladowań, które spowodowały, że w tamtym czasie groziło jej wyginięcie.
Dzięki popularyzatorom, takim jak słynny Félix Rodríguez de la Fuente, wilk zyskiwał większą sławę i był chroniony na wielu obszarach Hiszpanii, w celu odzyskania starożytnych terytoriów.
Dzisiaj, największa populacja wilków w Europie Zachodniej znajduje się w Sierra de la Culebra, w niektórych górach Zamoran które są domem dla dużej liczby wilków.
To zwierze Ma również wiele oddziałów w León, Asturii czy Galicji, a nawet zaczyna być widziany w Avili, Madrycie czy Kraju Basków. Populacja zamieszkująca Sierra Morena jest uważana za praktycznie wymarłą, będąc całkowicie odizolowaną.
Jaki jest stan ochrony wilka iberyjskiego?
To trudne pytanie, ponieważ w zależności od tego, po której stronie rzeki Duero się znajdujemy, na wilka można polować swobodnie lub, Odwrotnie, jest chroniony na południe od Duero.
Nie jest znana liczba wilków zamieszkujących obecnie Półwysep Iberyjski. Ostatnie spisy ludności pochodzą z lat 80. i oceniają populację na ponad 2000 osobników, a obecnie szacuje się, że jest to blisko 3000.
Prawda jest taka, że nie wydaje się, aby dziś wilkowi groziło wyginięcie, ale jego populacje cieszą się bardzo słabym zdrowiem populacji w niektórych częściach Hiszpanii. Najlepiej byłoby jak najszybciej przeprowadzić niezależny i wiarygodny spis, pokazujący raz na zawsze liczbę wilków.
Konflikt z inwentarzem wilków iberyjskich
Jednym z głównych powodów, dla których ochrona wilka jest zagrożona, jest współistnienie z żywym inwentarzem, podobnie jak z innymi gatunkami, takimi jak niedźwiedź brunatny. Prawda jest taka, że większość wysokogórskich rolników nie przystosowała się jeszcze do obecności psowatych.
Chociaż środki zapobiegawcze, takie jak wykorzystanie instynktu opiekuńczego mastiffa lub stosowanie ogrodzeń, mogą zapewnić pewne bezpieczeństwo, wzrost kosztów utrzymania bezpieczeństwa zwierząt gospodarskich zagraża ekstensywnej produkcji rolnej, która w największym stopniu szanuje dobrostan zwierząt i ekosystemów.
Wybór najbardziej pragmatyczny, bo to konsument zaczyna spożywać ekologiczne i zrównoważone produkty z wilczych obszarów, które mogą pomóc rolnikom stawić czoła niebezpieczeństwu wilka i wspomóc współistnienie obu.
Dziś jest to bardzo spolaryzowany konflikt: podczas gdy niektórzy proszą o całkowitą ochronę wilka bez wspierania zwierząt gospodarskich, co może być niebezpieczne dla wielu gatunków z tym związanych, inni wolą nazywać masowe polowanie na gatunek, który być może nie jest tak hojny jak myślimy.