Słynny w japońskiej gastronomii i znany ze zdolności do „pęcznienia się”, gdy pojawia się niebezpieczeństwoRyba rozdymkowata jest jednym z wielu mieszkańców oceanów, które najbardziej przyciągają naszą uwagę. Dowiedz się o nim w tym artykule.
Charakterystyka i siedlisko rozdymki
Znany również jako „jeżozwierz morski”, jest to ryba, która zamieszkuje oceany i ujścia rzek w pobliżu tropików. Średniej wielkości - nie dłuższy niż 50 centymetrów - może żyć do 300 metrów głębokości, szczególnie na obszarach z rafami koralowymi.
Jego główną cechą jest to, że może puchnąć, gdy jest przestraszony lub zaatakowany. Mechanizm jest następujący: pij dużo wody w krótkim czasie i kilkakrotnie rozmnażaj swój organizm. W ten sposób wydaje się większy i bardziej niebezpieczny, a drapieżnikowi trudniej go zjeść.
Badacze wskazują, że rozwinął tę wspaniałą i słynną umiejętność przeciwdziałania faktowi, że pływa bardzo wolno. Ponieważ był tak podatny na ataki większych ryb, opracował technikę, która do tej pory dawała mu doskonałe wyniki.
Nawet jeśli drapieżnikowi uda się złapać rybę rozdymkowatą w „normalnym stanie”, jej sukces potrwa tylko kilka chwil, ponieważ uwolni jad, a łowca umrze niemal natychmiast.
Ryba rozdymkowata jest spokrewniona z jeżowcem, a niektóre okazy mają również kolce, które widoczne są tylko po napompowaniu. Kolejną cechą charakterystyczną tego zwierzęcia jest to, że Posiada cztery zęby – dwa na górze i dwa na dole – które pozwalają mu kruszyć muszle swoich ofiar: mięczaków i skorupiaków.
Na świecie występuje około 120 różnych gatunków ryb rozdymkowatych, z których większość nie jest ani zagrożona, ani zagrożona.. Jednak w niektórych wybranych przez siebie obszarach zanieczyszczenia, przełowienie i utrata koralowców odbijają się na populacjach.
Trująca ryba rozdymkowata
Po złotej żabie rozdymkowata ryba jest drugim najbardziej trującym kręgowcem na świecie; niektóre narządy wewnętrzne – takie jak wątroba, jajniki i jądra – oraz skóra są wysoce toksyczne, a nawet bardziej zabójcze niż cyjanek. Jak dotąd nie ma antidotum na jego działanie.
Osoba odurzona tą trucizną cierpi z powodu uduszenia i chociaż zaangażowana neurotoksyna zmniejsza ruchliwość nerwowo-mięśniową osoby dotkniętej chorobą, w żadnym momencie funkcje mózgu nie ulegają zmianie, więc umiera będąc w pełni świadomym sytuacji.
Całe to niebezpieczeństwo nie przeszkadza, że dla wielu osób rozdymka jest rozkoszą. W krajach takich jak Japonia, Chiny i Korea - gdzie otrzymuje różne nazwy - jest to bardzo pożądane i drogie danie, ale wybierane przez mieszkańców i turystów na co dzień.
Szef kuchni, który ją przygotowuje, musi mieć specjalne pozwolenie od rządu i mieć duże doświadczenie, aby wiedzieć, które obszary można spożywać i w jakich ilościach jest bezpieczny dla gościa. Złe cięcie powoduje pewną śmierć klienta, ponieważ nawet po ugotowaniu, upieczeniu lub usmażeniu toksyna nadal działa.
Według legendy ta ryba była zakazana na ziemiach japońskich przez dwa stulecia, ponieważ wiele osób zginęło podczas jej spożywania. Dopóki połowy, konsumpcja i sprzedaż są zgodne z pewnymi surowymi przepisami, jest to obecnie dozwolone, chociaż nadal jest zabronione w restauracjach w kilku krajach, w tym w Hiszpanii.
