Termin „kos” odnosi się do różnych odmian ptaków, które charakteryzują się czarnym upierzeniem i melodyjnym śpiewem.. Można je łatwo znaleźć na całym terytorium Hiszpanii, zarówno w ogrodach miejskich, jak i na polach. Następnie wyjaśnimy nieco więcej o cechach kosa i jego pieśni.
Charakterystyka kosa: taksonomia i aspekty morfologiczne
Istnieje wiele różnych gatunków, które są nazywane „kosem”. Tym razem, poznamy główne cechy pospolitego kosa, najpopularniejszej odmiany na świecie.
Kosy pospolite, których naukowa nazwa to turdus merula, to ptaki wróblowate należące do rodziny Turdidae. Pierwotnie przyjęli nawyki migracyjne, ale stały się osiadłe, dostosowując się do miast i ludzi.
Ptak nie jest trudny do karmienia, może jeść to, co znajdzie; zachowują bardzo zróżnicowaną, wszystkożerną dietę, która łatwo dostosowuje się do różnych środowisk.
Wiele ptaków wyróżnia się różnymi, żywymi kolorami ich piór, ale kosy słyną z czegoś przeciwnego. Ptaki te mają jednolite upierzenie, czarne u samców i brązowe u samic.. Dzięki swojemu ciemnemu i trzeźwemu ciału byli bohaterami wielu mitologii, m.in. greckiej i nordyckiej.
Są to ptaki średniej wielkości, których długość ciała może wynosić od 25 do 30 centymetrów, o rozpiętości skrzydeł od 34 do 39 centymetrów. Ich średni wzrost wynosi 20 centymetrów, a masa ciała waha się od 75 do 120 gramów. Można je spotkać na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Oceanii i Antarktydy i jest narodowym ptakiem Kostaryki i Szwecji.
Dymorfizm płciowy u kosa pospolitego
Kosy zwyczajne wykazują duży dymorfizm płciowyto znaczy, że samce i samice znacznie się różnią. Podczas gdy samce mają całkowicie czarne i błyszczące upierzenie, samice mają matowe brązowe lub brązowe pióra. Ponadto klatka piersiowa samic ma czerwonawy odcień z kilkoma czarnymi plamami.
W dziobach tych ptaków znaleźliśmy kolejną wyraźnie wyraźną różnicę między płciami.. Samice mają ciemnobrązowy, prawie brązowy dziób; w przypadku samców dziób jest całkowicie żółty. I obaj mają dwa małe nozdrza, które pozwalają im swobodnie oddychać.
Zachowanie i nawyki kosa
Jedną z głównych cech kosa pospolitego jest jego podejrzane zachowanie: jest stale wyczulony na możliwe drapieżniki lub najeźdźcy.
Aby zapewnić im ochronę, wiele okazów woli żyć w krzakach lub w obfitych uprawach, gdzie mogą się łatwo ukryć. Kiedy czują się zagrożone, wydają głośny dźwięk strachu, bardzo typowy dla tego gatunku.
Jej wszystkożerna dieta jest zwykle bardzo zróżnicowana, dostosowana do dostępności pokarmu w każdym środowisku. Ogólnie, zdobywa pożywienie, kopiąc ziemię i drzewagdzie znajdują owady, robaki, pająki, ślimaki, ziarna, nasiona itp. Lubią też spożywać niektóre owoce, takie jak jabłka i brzoskwinie.
Kos zwykle zakłada gniazda na niskich drzewach lub w małych krzakach. Na podłodzechodzą skacząc, podczas gdy ich lot jest zwinny, stały i spokojny. Podczas stania kos prezentuje bardzo wyprostowaną i pełną wdzięku postawę.
Kosy charakteryzują się również dużą zdolnością adaptacyjną. Wraz z rozwojem obszarów miejskich ptaki te stopniowo integrowały się z miastem i dostosowywały do ludzkich nawyków. Co ciekawe, tak dobrze przystosowały się do tego nowego siedliska, że przestały być ptakami wędrownymi, aby przyjąć bardziej siedzący tryb życia.
Pieśń kosa
Pieśń kosa wyróżnia się wśród ptaków w taki sposób, że nazywano ją pieszczotliwie „Beethoven„. A taka sława nie jest przypadkiem.
Kosy są w stanie odtwarzać i zapamiętywać ogromną różnorodność piosenek, a także naśladować różnorodne dźwięki. Dzięki temu potrafią tworzyć złożone i rozbudowane melodie przypominające piosenki.
W jego potężnej emisji wokalnej dominują piskliwe i melodyjne dźwięki., który można łączyć z potężnymi gwizdkami. Wykonują zwykle długie sekwencje z krótkimi i zróżnicowanymi zwrotkami i na ogół kończą się bardzo charakterystyczną wysoką nutą. Zachowują klasyczne zwyczaje śpiewania i są najbardziej aktywne o wschodzie i zachodzie słońca.
Ich hodowla domowa jest zabroniona, ale można je przyciągnąć do naszych ogrodów kilkoma nasionami. Znajdziemy je również w parkach czy ogrodach publicznych, najczęściej wśród gałęzi drzew. Zaskoczeniem będzie usłyszeć jego piękną piosenkę i docenić intensywne czarne upierzenie.
