Tysiące lat temu ludzie przestali uciekać się do polowania i zbierania owoców jako głównego źródła pożywienia, a zaczęliśmy hodować i hodować zwierzęta. Tu narodził się transhumancja, czyli działalność hodowlana, która towarzyszyła nam aż do XXI wieku.
Czym jest transhumancja?
Kiedy mówimy o transhumancji, mamy na myśli pastwisko, na którym odbywa się ruch zwierząt rzeźnych i towarzyszących im ludzi, zgodnie z porami roku., aby wykorzystać zmiany żywnościowe i klimatyczne.
Chociaż może się to wydawać działalnością nomadów inną niż hodowla, prawda jest taka: Transhumancja ma stałe jądro główne i kilka osad, które pozwalają pasterzowi opiekować się zwierzętami.
Szacuje się, że nawet dzisiaj działalność transhumanistyczna obejmuje, wraz z koczowniczym inwentarzem, od 100 do 200 milionów ludzi na całej planecie, eksploatując ziemie większe niż grunty rolne na planecie.
Transhumancja: zwierzęta gospodarskie w naturalnym rytmie
Jedną z interesujących rzeczy w transhumancji jest to, że opiera się ona na naturalnych rytmach. Z jednej strony opiera się na różnej produkcji traw i innych roślin w przyrodzie, która zależy od pór roku.
Co ciekawe, pastwiska, które cierpią z powodu suszy, są zwykle bardziej pożywne, a nawet zwierzęta migrujące wykorzystują ten odżywczy skok, aby móc się rozmnażać. Ponadto płodozmian umożliwia odnowienie łąk i pojawienie się większej ilości biomasy w następnym roku, co jest bardziej zrównoważone.
W rzeczywistości transhumancja opiera się na migracji zwierząt, a zwłaszcza na ogromnych migracjach dużych roślinożerców. Dlatego, podobnie jak permakultura w przypadku rolnictwa, transhumancja wykorzystuje naturę dla jej dobra i wyciska ją do maksimum bez wywierania silnego wpływu, w zupełnie inny sposób niż przemysłowa hodowla zwierząt w makrofarmach.
Transhumancja na świecie
W różnych częściach świata nadal istnieje silna działalność transhumanistyczna; Transhumancja jest szczególnie aktywna w Afryce, zwłaszcza w Sahelu i Magred, gdzie kultura berberyjska od lat ma transhumancję jako jedną z głównych działalności gospodarczych.
Transhumancja jest nadal praktykowana w Ameryce, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, Peru, Boliwii, Chile i Argentynie. Ruchy argentyńskiego bydła lub lam i innych wielbłądowatych są częścią kultury transhumanistycznej Ameryki Południowej.
Pasterstwo transhumanistyczne praktykowane jest również w Azji, Po obu stronach mitycznych Himalajów praktykuje się transhumancję z jakem, zwierzęciem bardzo rustykalnym, przystosowany do surowych warunków najbardziej kolosalnego pasma górskiego na świecie, zdolny do obrony przed drapieżnikami, takimi jak pantera śnieżna.
Daleko na północy, w regionie Ałtaju i innych górzystych obszarach Mongolii, znajduje się również wiele stad transhumancji, które łączą się ze stadami z północnej Europy w przypadku gatunków takich jak renifery. Europa nadal ma duże przemieszczenia bydła w Alpach, Bałkanach i Karpatach.
Transhumancja w Hiszpanii
Działalność transhumanistyczna w Hiszpanii była bardzo ważna i stanowi część jej historii; W przypadku Półwyspu Iberyjskiego w XXI wieku nadal przetrwało 125 000 km szlaków bydlęcych, wąwozów i innej topografii transhumanistycznej.
Uważa się, że ludy celtyckie prowadziły już tę działalność, zwłaszcza między León a Estremadurą; z latynizacją półwyspu, Vía de la Plata staje się ważną drogą, która wyznacza jedną z głównych tras transhumanistycznych.
Szczególnym zainteresowaniem cieszył się w średniowieczu, w czasie, w którym dozwolona byłaby wielka dyfuzja kultury pasterskiej, które pozostawiłyby kulinarne przejawy, takie jak migas lub architektoniczne przejawy, takie jak różnego rodzaju zagrody i zagrody. Przełożyło się to nawet na rozprzestrzenianie się niektórych rodzimych ras i odpowiadających im ras psów pasterskich.
Wraz z upowszechnieniem się kolei i innych środków transportu przewóz straciłby na wadze; Jednak dzisiaj wiele tras transhumanistycznych nadal jest w użyciu, a liczne festiwale i muzea oddają hołd temu utraconemu sposobowi życia.
Dlaczego transhumancja jest ważna?
Znaczenie transhumancji polega na tym, że jest to jedna z najbardziej zrównoważonych i przyjaznych zwierzętom form produkcji mięsa.; Jego stopniowa utrata była wstydem, ale nie wolno nam zapominać o lekcjach, jakie przekazała nam ta forma produkcji.
Wraz z upodmiotowieniem dużych gospodarstw przemysłowych w przeciwieństwie do ekstensywnej hodowli bydła, wypasu i wypasu, tracimy nie tylko wspaniałe dziedzictwo kulturowe, ale także dobrostan zwierząt i wpływ na środowisko.
