Naukowa nazwa tego ptaka, jastrzębia zwyczajnego, brzmi: Accipiter nisus Tak należy do rzędu ptaków sokolistych, rodzina szponiastych. Jaki jest ten majestatyczny ptak?
Okazy tego małego ptaka drapieżnego można znaleźć od Półwyspu Iberyjskiego po Wietnam i Japonię, przechodząc przez Afrykę Północną. Jest używany w sokolnictwie przez ludzi, chociaż jest uważany za trudny do trenowania.
W historii niektóre starożytne kultury, takie jak grecka, egipska i niemiecka, uważały jastrzębia za święty. Przypisywano mu pewne „moce” ze względu na jego cechy i lot.
Biorąc pod uwagę uważany jest za ptaka zagrożonego wyginięciem, wtedy zobaczymy jego cechy i zachowanie, aby go zidentyfikować i chronić.
Jastrząb: cCharakterystyka fizyczna
Ptak w wieku dorosłym prezentuje duży dymorfizmczyli różnice anatomiczne w zależności od płci, w tym przypadku samica jest większa od samca. Osiąga do 25% większy rozmiar, przy rozpiętości skrzydeł między 67-80 centymetrów i wadze około 300 gramów.
Jeśli chodzi o Twój wzrost, samiec może osiągnąć 28 centymetrów, a samica 38. Ma krótkie skrzydła i zaokrągloną krawędź oraz nieco dłuższy ogon; Te dwie funkcje pozwalają ci szybki i skuteczny lot na polowanie na zdobycz.
Jego upierzenie w górnej części jest niebieskoszare, a grzbiet białawy z obfitymi brązowymi paskami. Ta dwoistość kolorów sprawia, że jest atrakcyjny dla oka.
Żółte i rozszerzone oczy w centrum nadają mu uważnego i przenikliwego spojrzenia, które go charakteryzuje.; Dla tych, którzy na nią patrzą, sprawia wrażenie, że jastrząb widzi wszystko i jest świadomy wszystkiego, co się rusza.
Rodzajowi karmienia sprzyja kształt małego dzioba, zgarbiony na końcu, aby złapać i przeciągnąć zdobycz. Jego mocne nogi i duże pazury pozwalają mu trzymać pokarm i go połykać.
Charakterystyczny dźwięk wydaje jastrząb w fazie rozrodczej, kiedy „piskuje” krótkimi, wysokimi i powtarzającymi się dźwiękami, podobnymi do wymawiania „ki-ki-ki-k” i.
Jastrząb: siedlisko
Zamieszkuje zwykle wilgotne i gęste lasy takie jak gaje dębowe i sosnowe, ale także obszary leśne w pobliżu siedzib ludzkich. Chociaż ten drapieżny ptak prowadzi siedzący tryb życia, osoby mieszkające bliżej północy migrują na tereny południowe między wrześniem a listopadem.
Karmienie
Ich ulubioną zdobyczą są małe ptaszki, nawet młode, choć w końcu jest w stanie polować na duże, do pół kilograma. Wśród twoich opcji są szpaki, drozdy, wróble i kosy.
W zależności od dostępności żywności,może żywić się gryzoniami, owadami i jaszczurkami. Polowanie jest szybkie i dokładne dzięki swoim cechom fizycznym, w szczególności kształtowi skrzydeł i długiemu ogonowi. Aby przeprowadzić atak, patroluje obszar i wznosi się, a następnie opada jak strzała w kierunku celu.
Reprodukcja
Samica składa od trzech do sześciu jaj między majem a czerwcem, a inkubacja trwa średnio 30 dni. Gniazdo jastrzębi, zbudowane między gałęziami drzew lub na krzakach, składa się z małych gałęzi i kory.
Samiec jastrzębia bardzo ostrożnie karmi młode i matkę, dopóki nie będą mogły latać, około 30 dni po urodzeniu. Pisklęta osiągają dojrzałość po dwóch do trzech latach.
Małe jastrzębie, które się rodzą, mają szarawy dziób z czarną końcówką i nogami o żółtym odcieniu. Jego upierzenie jest białe z czarnymi akcentami, chociaż w ciągu kilku dni pióra głowy zmieniają się.
Obecna sytuacja jastrzębia to Hiszpania
Narodowy Katalog Gatunków Zagrożonych zawiera jastrzębia wśród zwierząt „o szczególnym znaczeniu”. Ponadto, w Czerwonej Księdze Ptaków znajduje się w kategorii „wrażliwy”.
W minionym XX wieku jastrząb padł ofiarą stosowania pestycydów chloroorganiczne i fosforoorganiczne w Europie, które uszczupliły populację. Te nawozy powodowały bezpłodność gatunku, iz tego powodu zostały następnie zakazane.
Jastrząb może być ofiara wypadków przeciwko ludzkim konstrukcjom, takim jak druty kolczaste lub kable. Ma również tendencję do bycia w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z innymi ptakami, z którymi konkuruje; według miejsca zamieszkania, może na nią wpływać niedobór zdobyczy. Jego naturalnymi drapieżnikami są m.in. sowy i sowy, a także jastrzębie, orły, jastrzębie i kuny.
Z tych wszystkich powodów konieczna jest ochrona i zakaz atakowania okazów tego ptaka zagrożonych wyginięciem.