Twój pies może osiągać wiek i zaczynasz zauważać, że jego stan umysłu i ciała ulegają pogorszeniu. Niektóre z bardziej powszechnych oznak starzenia mogą nawet wyglądać jak objawy Alzheimera, ale czy choroba Alzheimera może pojawić się u psów, czy nie?
Zespół dysfunkcji poznawczych u psa geriatrycznego
Tę przewlekłą chorobę definiuje się jako „zestaw zmian behawioralnych i poznawczych obserwowanych u niektórych psów podczas starzenia”. Chodzi o zaburzenie neurodegeneracyjne charakterystyczne dla starszych zwierząt, które występuje w 35% przypadków i to, co moglibyśmy nazwać chorobą Alzheimera u psów.
W mózgu każdego zwierzęcia, podobnie jak w mózgu człowieka, można zaobserwować szereg zmian. Uniwersytet Santiago de Compostela klasyfikuje je m.in. w:
- Zanik korowy
- Zgrubienie i zwapnienie opon mózgowych
- Rozszerzenie komór
- Reaktywność gleju
- Zmniejszona liczba neuronów
Podstawą tej choroby jest spadek zdolności poznawczych zwierzęcia. Według stowarzyszenia American Kennel Club szacuje się, że 60% zwierząt w wieku od 15 do 16 lat będzie cierpieć z tego powodu.
Najczęstsze objawy, które mogą prowadzić do myślenia, że u psów występuje choroba Alzheimera
Głównym problemem, jaki odkrywamy podczas badania tej choroby, jest to, że jest to zaburzenie niedostatecznie zdiagnozowane, a którego objawy mogą prowadzić właścicieli do błędnego myślenia, że u psów występuje choroba Alzheimera.
Weterynarze używają akronimu DISHAA w języku angielskim, aby odnieść się do najważniejszych objawów lub zmian doświadczanych przez zwierzęta cierpiące na zespół dysfunkcji poznawczych, a mianowicie:
- Dezorientacja
- Interakcja z ludźmi i zwierzętami
- Sen / zaburzone cykle snu
- Zmiana porządku i czystości w domu, nauka, pamięć
- Zmiana Twojej aktywności
- Lęk
Odnosić się dodezorientacjaMusimy wiedzieć, że psy, które cierpią na ten syndrom, mają tendencję do błąkania się bez celu po domu lub otoczeniu, gubienia się wychodząc z domu, a nawet spędzania długiego czasu wpatrując się w ściany.
Ten zespół wpływa również nainterakcje społeczne zwierzęcia, ponieważ ich zachowanie w stosunku do ludzi i ich otoczenia znacznie się zmienia. Zwierzęta te stają się bardziej zależne, chociaż niektóre mogą być apatyczne.
Nie ma kompromisu, jeśli chodzi o analizę tych zmian w zachowaniu, ale na przykład, jeśli Twój pies jest bardziej uczuciowy i nagle spędza dużo czasu w samotności lub przejawia niespokojne zachowanie, być może będziesz musiał zabrać go do weterynarza . Osobowość każdego zwierzęcia jest inna, więc jej objawy będą się znacznie różnić..
Zmiana cykli snu jest również bardzo powszechna u osób dotkniętych tym zespołem. Psy mogą cierpieć bezsenność i dać nerwowe spacery po domu lub płakać bez wyraźnego powodu. Zauważysz też, że więcej śpią w ciągu dnia z powodu tych przerw w śnie.
Wspomniana dezorientacja znajduje również odzwierciedlenie w tym, żeTwój pies nie zwraca już tak dużej uwagi na to, co mówisz i wydaje się zapominać o pewnych nawykach to powinno być już rozstrzygnięte. Przyciągnięcie ich uwagi będzie również kosztować więcej. Równieżlęk separacyjny jest to typowe w takich przypadkach. Dodatkowo możesz mieć strach przed podróżowaniem lub poznawaniem nowych ludzi.
Diagnoza choroby
Gdy zdecydujesz się zabrać zwierzaka do weterynarza, prawdopodobnie przeprowadzi on serię rutynowych testów, które pomogą mu postawić ostateczną diagnozę.
Prawdą jestsą inne choroby o podobnych objawach, dlatego ważne jest, aby je odrzucić. W próbkach z zespołem obserwuje się złogi białka, β-amyloid, który może pomóc w postawieniu ostatecznej diagnozy.
ten najczęstsze testy diagnostyczne są:
- Eksploracja fizyczna i eksploracja neurologiczna zwierzęcia
- Kompleksowa anamneza, czyli zbieranie danych związanych z Historia medyczna zwierzęcia
- Morfologia krwi
- Profil biochemiczny do pomiaru m.in. hormonów tarczycy
- Promieniowanie rentgenowskie, ultradźwięki