Węgorz jest dość łatwą do zidentyfikowania rybą i wygląda jak wąż pływający w rzekach i morzach. Niektóre z nich są bardziej niebezpieczne ze względu na możliwość porażenia prądem. Dowiedz się wszystkiego o tym przerażającym zwierzęciu z następnego artykułu.
Ogólna charakterystyka węgorza
Rodzina eelidae składa się z ryb, które potrafią zamieszkiwać zarówno w rzekach jak i w morzu (eurihalin), które występują w wodach tropikalnych i umiarkowanych Pacyfiku i Atlantyku.
To bardzo stare zwierzęta, ponieważ znaleziono skamieniałości węgorzy sprzed około 20 milionów lat. Ich wydłużone ciało jest główną cechą tych ryb: mogą mierzyć od 70 centymetrów do dwóch metrów - samice są większe - a skóra pokryta jest wydzieliną śluzową, aby była bardziej nieuchwytna.
Jego łuski są mikroskopijne, zielonkawobrązowe, prawie czarne, brzuch żółty lub biały, a za głową dwie małe płetwy.
Robią podróże do 4000 kilometrów, aby złożyć tarło w morzu, co jest odwrotnością tego, co robią łososie, które płyną do rzeki, aby złożyć jaja. Będąc w tym miejscu, o określonych cechach (do głębokości 500 metrów i temperaturze 15°C), rozmnażają się, a po kopulacji i złożeniu giną.
Z jaj wylęgają się po kilku dniach i przemieszczają się przez prądy oceaniczne, aby ponownie dotrzeć do kanałów nadbrzeżnych. Dotarcie do nowego domu może zająć nawet cztery lata!
W kontakcie ze słodką wodą dokonują metamorfozy, która przekształci je w węgorze. Bardzo ciekawym faktem jest to, że w zależności od zasolenia wody osobnikami będą mężczyźni (więcej soli) lub samice.
Węgorz jest wszystkożerny, ale żywi się głównie małymi rybami, skorupiakami, mięczakami, robakami i owadami.
węgorz europejski
Jest to jeden z najsłynniejszych gatunków węgorzy, pospolity w Północnym Atlantyku i morzach europejskich. Może mierzyć około 130 centymetrów i ważyć około siedmiu kilogramów; nie przedstawia cierni, jego dolna szczęka jest dłuższa niż górna i ma rodzaj „pojedynczej płetwy” od odbytu do środka pleców.
Po zakończeniu zimy dociera do Morza Sargassowego, aby rozmnażać się. Larwy przebywają tam przez 10 miesięcy, a następnie podróżują do wybrzeży Europy dzięki prądom Zatoki Perskiej. Wracają do morza w wieku dorosłym i przez cały ten czas nie żywią się.
Węgorz północnoamerykański
Ta wędrowna ryba występuje na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, ma cienką budowę i jest pokryta warstwą śluzu. Płetwy węgorza amerykańskiego są ze sobą połączone, tak jak u jego europejskiego krewniaka.
Może mieć kilka kolorów: żółty, zielony, jasnoszary, brązowy lub oliwkowozielony; jednak brzuch jest zawsze lżejszy niż plecy. Zabarwienie zależy od tonu wody, w której żyje.
Aby odtworzyć, podróżuje do oceanu, samica składa do czterech milionów pływających jaj i umiera po ogromnym poświęceniu. Wylęganie odbywa się 10 tygodni później, a larwy wędrują do systemów słodkowodnych - na przykład rzeki Hudson i zatoki Chesapeake - aby dojrzeć.
Węgorz elektryczny
Nie jest bezpośrednim krewnym innych węgorzy, ale mają one pewne cechy fizyczne jak długie, zielonkawe ciało i usta pokryte zębami z żuchwą bardziej wydatną niż górna.
Węgorz elektryczny posiada zdolność emitowania wyładowań do 850 V dzięki specjalnym ogniwom. Ta metoda pomaga mu polować na zdobycz, bronić się, a nawet komunikować się z rówieśnikami. Możesz kontynuować pobieranie przez minutę!
Żyje w Ameryce Południowej, a konkretnie w dorzeczach Amazonki i Orinoko, i preferuje spokojne tereny o bagnistych glebach. Największe znane okazy mierzyły 2,5 metra i ważyły około 20 kilogramów.