Można powiedzieć, że jerzyk to ptak „rekordowy”, ponieważ jest kilka cech i nawyków, które zasługują na wyróżnienie Guinnessa. Dowiedz się wszystkiego o tym małym, ale bardzo szybkim ptaku w poniższym artykule.
Szybka charakterystyka
Jest to mały ptak (około 17 centymetrów długości i mniej niż 50 centymetrów rozpiętości skrzydeł) z ogonem podzielonym na dwa punkty, zakrzywione aerodynamiczne skrzydła - podczas lotu wygląda jak półksiężyc - i krótkie nogi bez pazurów, ale bardzo silny do trzymania się na pionowych powierzchniach.
Dziób jerzyka jest bardzo mały, jego upierzenie jest czarne z białymi lub szarymi plamami na szyi, które widać tylko z niewielkiej odległości.
Szybkie zachowanie i siedlisko
Naukowa nazwa tego ptaka mówi nam coś bardzo konkretnego o jego zachowaniu: Apus oznacza „bez stóp” i odnosi się do ich zwyczajów powietrznych. Spędzaj bardzo mało czasu na twardym podłożu lub opieraj się o jakąkolwiek powierzchnię.
Mogą jeść, spać, a nawet kopulować w niebie; zatrzymują się tylko po to, by złożyć jaja, wykluć je i odchować pisklęta. Te „uczą się” z dnia na dzień, jak rozkładać skrzydła i opuszczać gniazdo – położone na wysokich klifach i wysokich murach – jest bardzo małe.
Przez dziewięć miesięcy z rzędu lecą iw nocy wznoszą się do 2000 metrów, aby odpocząć. Podczas snu trzepoczą mniej (siedem razy na sekundę) niż na jawie (dziesięć razy).
Jedną z osobliwości tego ptaka jest to, że potrafi przewidzieć spadki temperatury i strefy burzowe oraz kurs steru. Obchodzą też „złą pogodę” i wracają na początkową trasę po deszczu lub śniegu. Wielu badaczy uważało, że faktycznie zgubili drogę i zdezorientowali się, ale później okazało się, że można przejechać setki kilometrów, aby uniknąć złych warunków pogodowych.
Nie możemy ponadto ignorować tego to jeden z najszybszych ptaków na świecie: może osiągnąć 90 km/h w ciągłym locie; jednak ma wyższe „szczyty” prędkości: Nie mniej niż 170 km/godz.!
Istnieją dwa podgatunki jerzyków: jeden, który żyje w Europie, Afryce i Azji, zimuje w Afryce Południowej, a drugi żyje w Azji (Iran, Mongolia i Chiny), ale w chłodne miesiące podróżuje do Afryki Wschodniej.
Szybka reprodukcja i karmienie
Po wybraniu miejsca lęgowego para (są monogamiczne) prawdopodobnie powróci każdego sezonu. W przypadku, gdy dom został częściowo lub całkowicie zniszczony, to oni są odpowiedzialni za jego naprawę lub wykonanie od podstaw.
Jerzyk ma tylko jeden okres reprodukcji w roku, każda samica składa maksymalnie trzy jaja i wysiaduje je przez trzy tygodnie. Po wykluciu pisklęta pozostają w gnieździe nie dłużej niż dwa miesiące - mogą wytrzymać kilka dni bez ojcowskiej obecności, ponieważ obniżają tętno i temperaturę - a kiedy porzucają to definitywnie.
W tym czasie są o około siedem gramów cięższe od swoich rodziców: rezerwa tłuszczu pomaga im stawić czoła pierwszym trudnościom, jakie napotkają w życiu powietrznym. Rozwój młodocianych jest związany z temperaturą otoczenia.
Od drugiego roku życia są już dojrzałe płciowo. Oznacza to, że odkąd opuszczą rodzinny dom, dopóki nie utworzą własnej pary… Latają od około 20 miesięcy nigdzie nie lądując!
Jeśli chodzi o pokarm, łapie latające owady dziobem, który zawsze pozostawia go otwarty. Czasami ściga stada komarów, much lub innych latających bezkręgowców. Wykorzystuje tę technikę również, aby zaopatrzyć się w materiały niezbędne do zbudowania lub przekształcenia gniazda.
