Jest to najwyższe pasmo górskie na świecie i chociaż jego klimat jest tak niekorzystny, wiele gatunków zwierząt przystosowało się do życia tutaj. W tym artykule opowiemy, jak kształtuje się fauna Himalajów. Wierzcie lub nie, ale ten obszar jest domem dla prawie 400 dzikich gatunków!
Jaka jest fauna Himalajów?
Większość mieszkańców to ptaki, choć najbardziej znane są ssaki. Najlepszą porą na obserwację żywej i bezpośredniej fauny Himalajów jest jesień, od września do listopada, kiedy zwierzęta migrują na niższe wysokości. Niektóre z najbardziej charakterystycznych to:
1. Góral
Ten bydło występuje w całym łańcuchu górskim Himalajów, a jego populacja zmniejsza się z powodu polowań. Zamieszkuje tereny do 4000 metrów wysokości, a samce zajmują oznaczone terytoria około 25 hektarów. Jest bardzo zwinny, biega z dużą prędkością i żywi się trawą i liśćmi.
Góral - zdjęcie, które otwiera ten artykuł - mierzy około 130 centymetrów i waży około 40 kilogramów, ma szare lub brązowe futro, brązowe nogi i ciemną pręgę na grzbiecie. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni mają zakrzywione do tyłu rogi, które mają prawie 8 cali długości.
2. Pantera śnieżna
Ten mięsożerny ssak żyje we wszystkich górach Azji Środkowej o wysokości do 6000 metrów i niewiele o nim wiadomo. Jego główną cechą jest siwa sierść z plamami, bardzo gruba i gęsta; ma duży ogon, który służy jako płaszcz podczas snu.
Pantera śnieżnaza dnia poluje i ma siłę, by łapać zwierzęta trzy razy większe od jego rozmiarów. Ma bardzo długi skok, a dzięki wyściełanym nogom może bez problemu chodzić między skałami lub po śniegu. To samotne zwierzę, które w przeciwieństwie do innych kotów nie ryczy.
3. Jaka
Jest to kolejny typowy przedstawiciel fauny himalajskiej: zamieszkuje stepy i zimne pustynie o wysokości od 4000 do 6000 metrów, w sposób dziki lub udomowiony. Słowo „jak” w języku tybetańskim oznacza „mężczyznę”, dlatego kobiety są znane jako „nak”.
Znane są z długiego futra, głównie na brzuchu (może sięgać do ziemi), koloru czarnego lub brązowego. Posiada długie rogi - metr - podobne do rogów byka. Samce mogą ważyć około 1000 kilogramów i żyć samotnie. Samice z młodymi tworzą stada liczące do 12 osobników. Mają umiejętność wspinania się na zaśnieżoną górę i uwielbiają się kąpać.
4. Niedźwiedź brunatny
Jego naukowa nazwa to Ursus arctos isabellinus, na cześć królowej Elżbiety i zamieszkuje zarówno zbocza Himalajów, jak i Karakorum. Ponieważ bardzo trudno je dostrzec, nie wiadomo, ile okazów zamieszkuje ten region.
Himalajski niedźwiedź brunatny jest wysoce dymorficzny płciowo, samce osiągają 220 cm wzrostu, a samice 180. Obie płcie hibernują od października do kwietnia w jaskini lub jaskini. Żywią się roślinami, korzeniami, owadami i małymi ssakami, na które polują po zachodzie słońca.
5. Tara
Fauna Himalajów składa się z kilku kóz, podobnie jak w przypadku smoły, którą można zobaczyć między Indiami a Tybetem. Może mierzyć około 170 centymetrów i ważyć około 180 kilogramów; ma krótkie rogi zakrzywione do tyłu, a samce mają rodzaj grzywy, która zapewnia im ciepło w srogą zimę.
Jedną z najwybitniejszych cech smoły jest to, że Mogą łatwo wspinać się po ośnieżonych skałach, aby znaleźć zioła lub drzewa, na których można się pożywić. Samce żyją samotnie, a samice z młodymi. Spotykają się tylko w sezonie lęgowym, a ciąża – po jednym osobniku na raz – trwa siedem miesięcy.
