Kałamarnica pochodzi z rodziny głowonogów, podobnie jak ośmiornica i mątwa. Są to gatunki bezkręgowców, charakteryzujące się obszerną głową, mackami i zdolnością kamuflażu. Mimikra kałamarnicy jest osobliwością, która fascynuje ludzi od lat; W związku z tym zainteresowaniem przeprowadzono wiele badań.
Głowonogi potrafią wtopić się w otoczenie w sytuacji ryzyka, niebezpieczeństwa, a także godów. Dla tego,mają worek z atramentem, który wydalają w ramach swojego mechanizmu obronnego;; w wielu przypadkach ta „umiejętność” pozwala im przemykać obok drapieżników lub łapać zdobycz.
Istnieją inne skorupiaki, ryby i płazy zdolne do kamuflażu; ale działanie tej zdolności różni się w stosunku do działania kałamarnicy. Jak dotąd naukowcy zaobserwowali lepsze wyniki w zachowaniu pigmentacji kałamarnic.
Sekret mimikry u kałamarnicy
Mimikra u kałamarnicy wynika z komórek rozmieszczonych w jej skórze. Komórki te, zwane chromatoforami, mają rodzaj woreczków zawierających pigmenty odbijające światło.
W sytuacjach zagrożenia, stresu czy niepokoju o głowonoga woreczki ulegają deformacji w wyniku skurczów mięśni, co daje optyczny efekt kamuflażu z otoczeniem.
Aby powiększyć torbę, mózg kałamarnicy wysyła bodziec elektryczny do mięśni otaczające worki. Mięśnie kurczą się, a worki rozszerzają się, aż do odbicia światła; to sprawia, że kałamarnica wygląda, jakby zmieniła kolor.
Podobny stan pokazano na próbce Onychoteuthis banksii, który przechodzi ze stanu przezroczystego w kolor nieprzezroczysty. Szybkość, z jaką kałamarnica może naśladować, pozwala mu szybko reagować na ryzyko. Dodatkowo, jego kamuflaż jest tak skuteczny, że pozostaje niezauważony nawet przez promieniowanie podczerwone.
Atrament jako broń obronna
Kałamarnica jest z natury mięsożerna i agresywna, co w wielu przypadkach naraża ją na zjedzenie przez inne drapieżniki. Innym mechanizmem obronnym kałamarnicy jest jej atrament, element, który służy nawet jako kamuflaż w głębinach.
Zgodnie z jego anatomią, tusz znajduje się w worku w pobliżu odbytu i składa się z melaniny. W rzeczywistości jest to ten sam pigment, który określa kolor ludzkiej skóry, więc jego plama jest długa, ale nie trwała.
Atrament kałamarnicy ma śliską konsystencję, przez co po wyrzuceniu jest dość gęsty. Kiedy kałamarnica czuje się zagrożona lub uważa, że jest zagrożona, uwalnia atrament; Substancja ta zamienia się w czarną chmurę, która dezorientuje drapieżnika lub ofiarę. Dzięki temu masz możliwość działania.
U niektórych gatunków atrament kałamarnicy może być toksyczny lub drażniący dla skóry. Nawet istnieją trujące kałamarnice, które pod wpływem substancji innych niż atrament mogą sparaliżować do swojej ofiary.
Od wody po ludzki materiał kamuflażowy
Badanie zdolności mimikry u kałamarnic doprowadziło naukowców do przeniesienia ich zdolności na człowieka. W ostatnich badaniach niektórzy specjaliści badali działanie chromatoforów, z którymi ocenili możliwość stworzenia materiałów kamuflażowych.
Jedną z proponowanych opcji jest izolacja pigmentów z komórek kałamarnicy. W ten sposób powstaną ultracienkie warstwy pigmentacji, które dostosowują się do kolorów otoczenia. Ten materiał może być używany do użytku zewnętrznego i funkcjonalnego, na każdym innym rodzaju odzieży.
Kolejną linią analizy było odtworzenie worków komórkowych za pomocą sztucznych pigmentów. Sztuczne chromatofory są aktywowane impulsami elektrycznymi, podobnie jak sztuczne mięśnie; pozwala to na rozszerzenie torby i jej efekt kamuflażu. Eksperci nazywają to „inteligentną odzieżą”, chociaż jest na wczesnym etapie.
W obu przypadkach, badania wykazały możliwość stworzenia materiałów, które można umieścić na odzieży; może to być opcja dla drużyn wojennych i obronnych lub też dla obserwatorów przyrody. Od teraz pozostaje tylko przeprowadzić te badania, zawsze gwarantując zachowanie kałamarnicy.