Boa dusiciel jest jednym z głównych przedstawicieli boa, jednego z najbardziej znanych gatunków węży dusicieli. Zwierzęta te, w przeciwieństwie do ich bliskich kuzynów, pytonów, są zwierzętami amerykańskimi.
Ponieważ mieszka w wielu krajach Ameryki Łacińskiej, otrzymał kilka imion w języku hiszpańskim: od mantony w Peru po matacaballos w Ekwadorze, przez limacoa w Meksyku czy mazacuata w Ameryce Środkowej.
Charakterystyka boa dusiciela
Ponieważ istnieje wiele podgatunków boa dusicieli, pomiary są bardzo zróżnicowane: niektóre boa mają długość pół metra, a inne przekraczają cztery metry; podobnie jak u innych gadów samice są zwykle większe niż samce; Przykładem jest jeden z okazów w zoo w San Diego, który ma pięć i pół metra wysokości.
Boa dusiciel we wszystkich swoich odmianach ma na grzbiecie zabarwienie czerwonawo-brązowe, nieregularnie ukształtowane i malowane na skórze, która zwykle jest brązowa lub złota, chociaż może być nawet biała. Podobnie jak królewski pyton, krzyżówki w niewoli zaowocowały kolorami, których praktycznie nigdy nie widać na wolności.
Boa dusiciel żyje na wolności zwykle około 20 lat, chociaż w niewoli zdarzają się osobniki w wieku 30, a nawet 40 lat, dzięki pomocy weterynaryjnej i kontroli diety. Pod względem wagi węże dusiciele są zwierzętami o twardej karnacji i mogą osiągnąć wagę 30, a nawet 40 kilogramów.
Zachowanie boa dusiciela
Jak większość węży, boa dusiciel Jest to zwierzę samotne, a także zwierzę nocne, więc zwykle nie jest zalecane jako zwierzę domowe, z wyjątkiem doświadczonych hodowców gadów.
Zwierzęta te spędzają dzień chowając się w gałęziach i dziurach, a nocą często urządzają zasadzki na drzewach. Co więcej, Boa dusiciel to wąż, który dość dobrze pływa, więc nie jest niczym niezwykłym, że jest zanurzony na bagnach.
Podobnie jak inne węże, zmysły węży, takich jak boa dusiciel, różnią się nieco od innych zwierząt: Boa dusiciel widzi bardzo źle, ale ma doły wargowe, aby wykryć zdobycz przez ciepło, więc to jest sekret bycia świetnym nocnym łowcą.
Boa dusiciel zjada wszystkie rodzaje zdobyczy, od oposów po szczury, a nawet nietoperze. Będąc wężem dusicielem, zabija ofiarę w ten sposób: po ugryzieniu owija wokół siebie pierścienie, co powoduje uduszenie zwierzęcia.
Jeśli chodzi o reprodukcję, samice używają feromonów do wabienia samców. Co ciekawe, samice zwiększają ilość melaniny po kopulacji, aby przyciemnić, co pozwala im wychwycić więcej ciepła.
Należy zauważyć, że boa dusiciel jest zwierzęciem jajożyworodnym. Mianowicie, ich jaja wylęgają się wewnątrz matki, a węże wychodzą żywe, jakby to były narodziny ssaków.
Siedlisko boa dusiciela
To zwierzę żyje na obszarach ubogich w wodę, takich jak sawanny i pustynie. Mimo to różne podgatunki boa dusiciela można również znaleźć w dżunglach i na obszarach uprawnych, ponieważ są to zwierzęta lądowe, ale czasami wykorzystują drzewa jako główne siedlisko.
W szczególności zwierzęta te żyją od Argentyny po Meksyk, w krajach takich jak Peru, Brazylia, Paragwaj czy Ekwador. Boa dusiciel stał się bardzo popularnym zwierzęciem domowym, co spowodowało ogromną liczbę złapanych w jego środowisku.; jednak dziś większość tego rynku jest zasilana przez zwierzęta urodzone w niewoli.
Co ciekawe, polowano na nie również ze względu na ich skórę i mięso. Niemniej jednak, Są one niezbędne do kontrolowania populacji oposów, które rozprzestrzeniają leiszmaniozę na wielu z tych obszarów, a także do zwalczania gryzoni nawiedzających uprawy ludzkie.